ေမာင္ေမာင္ မမ ခ်စ္မ၀

ေနလံုးနီနီသည္ ဟိုးအေနာက္ဖက္ ရိုးမေတာင္စြယ္ၾကီးမ်ားဆီသို႕ တေရြ႕ေရြ႕သက္ဆင္းေနေလျပီ။
ဒီေနရာ၀န္းက်င္သည္ ရြာႏွင့္အတန္ငယ္ အလွမ္းေ၀းသည္မို႕ ေန၀င္ခ်ိန္ေရာက္ရန္ အတန္ငယ္လိုေသး
သည့္တိုင္ လူအသြားအလာ မရွိေတာ့။  ...

ရြာကိုပတ္ျပီး  စီးဆင္းသြားသည့္ ေခ်ာင္းေလးက ဒီေနရာတြင္ ရိုးမေတာထဲမွ ထြက္ျပဴလာျခင္းျဖစ္၏။
ေန႕လည္ဘက္ဆို  ထင္းခုတ္သူေတြ မိႈရွာမွ်စ္ခ်ိဳးသူေတြ   မျပတ္သည္မို႕  ေတာေကာင္ေတြဘာေတြေတာ့ က်က္စားျခင္းမရွိ။ ...


ေခ်ာင္းကမ္းပါးထက္တြင္ ကိုလတ္ ထိုင္ေနသည္။
ေရခ်ိဳးရန္ျပင္ဆင္သည့္အေနျဖင့္ သူ႕ကိုယ္ေပၚတြင္ အ၀တ္ဆိုလို႕ အားကစားေဘာင္းဘီ အနီေလးတခုသာ
၀တ္ထား၏။ သူ ေရမခ်ိဳးျဖစ္ေသးပါ ... အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေအာက္ဖက္ေခ်ာင္းထဲတြင္ နီလာ   ေရခ်ိဳး
ေနသည္ကို  ထိုင္ၾကည့္ေနမိေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါ၏။
ကိုလတ္ က ဒီရြာဇာတိ။  .. ဒါေပမယ့္  ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ရန္ကုန္မွာ ေက်ာင္းသြားေနျဖစ္သည္။ ဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့ အမွတ္ေကာင္းသျဖင့္ ေဆးေက်ာင္းတက္ခြင့္ရခဲ့၏။ ဆရာ၀န္ေလာင္းေလး ဆိုပါစို႕။
ဆယ္တန္းမေအာင္ခင္ကတည္းက ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္တိုင္း  သူ ရြာျပန္ေနက်။ ..
ေဆးေက်ာင္းေရာက္ျပီးေတာ့လည္း မၾကာခနဆိုသလို ပိတ္ရက္တိုင္း ရြာျပန္ျဖစ္သည္။ ဒီေတာ့ ရြာက ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြနွင့္လည္း ကိုလတ္ အဆက္မျပတ္လွ။
နီလာဆိုသည္က ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွ တေယာက္။ .. ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့  ကစားေဖာ္ေပါ့။
အရြယ္ေလးေတြေရာက္လာေတာ့့ ပ်ိဳတိုင္းၾကိဳက္တဲ့ႏွင္းဆီခိုင္  ကိုလတ္နွင့္  နီလာနွင့္က သူငယ္ခ်င္းလဲ မက၊
.. သမီးရည္းစားလဲ မဟုတ္ေသး။ ႏွစ္ဆယ္ရာစု ဇာတ္လမ္းေလးမ်ားအတုိင္းပါပဲ။  ..


ငယ္ငယ္ကတည္းက ေျပးလႊားကစားေဖာ္ျဖစ္ခဲ့သူမို႕ ကိုလတ္၏မ်က္စိထဲတြင္ နီလာ့ကို  လွသည္  .. စြဲမက္စရာ ေကာင္းသည္ဟု သတိမထားမိခဲ့။ .. ဒီေန႕ေတာ့  နီလာေခၚသျဖင့္ ဒီေခ်ာင္းေကြ႕ေလးဘက္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ရင္း ေရဆင္းခ်ိဳးျဖစ္ၾကသည္။ နီလာက အရင္ ဆင္းခ်ိဳးသည္။ သူကေတာ့ မခ်ိဳးျဖစ္ေသး။ .. ေရထဲတြင္ ထမီရင္လ်ားေလးျဖင့္ ကူးခ်ည္သန္းခ်ည္လုပ္ေနေသာ နီလာ့ကို  ေငးၾကည့္ေန မိသည္။ ဒီေန႕မွ  သတိထားမိသည္  ... နီလာ အေတာ္လွပါလား။
အသားေလးေတြက ျမိဳ႕ၾကီးသူရံႈးေလာက္ေအာင္ကို ေဖြးဥေနသည္။  မတိုမရွည္ဆံပင္ေလးေတြကို ေနာက္တြင္
စုခ်ည္ထားသျဖင့္ လည္တိုင္ေလးက ၀င္းပေန၏။ ခ်ည္သားထမီ အနီေရာင္ပါးပါးေလးက အသားတြင္ကပ္ ေနသျဖင့္ နီလာ့ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္  ဘယ္ေလာက္လွမွန္း ထင္းေနေအာင္ ျမင္ေနရသည္။  ေသးသိမ္ေသာ
ခါးေလးက ေရကူးလိုက္တိုင္းယိမ္းႏြဲ႕ေန၏။  ေျခေထာက္ေလးေတြခပ္လိုက္တိုင္း
ေျခသလံုးသား၀င္း၀င္းေလး
ေတြက တလႈပ္လႈပ္  ... ထိုမွအထက္မွာေတာ့ သြယ္တန္းေသာေပါင္တံမ်ား ... ထိုေနာက္တြင္ေတာ့ ရင္ခုန္
စရာအေကာင္းဆံုးက တင္သားအိအိၾကီးေတြ ... ေက်ာက္ေက်ာတံုးၾကီးေတြလို တတုန္တုန္နွင့္ ကိုလတ္ကို
မ်က္စပစ္ေနၾကသည့္အလား။  ... ကိုလတ္ စိတ္ေတြ ေထြလာသည္။ နီလာဒီေလာက္လွမွန္း  သူဘာလို႕
သတိမထားမိခဲ့ပါလိမ့္ ... ။
ရုတ္တရက္ နီလာက လက္ပစ္ကူးေနရာမွ  ပက္လက္ကူးပံုစံေျပာင္းလိုက္ျပန္သည္။
လက္ေလးေတြကို   ေခါင္းေပၚေက်ာ္ယူျပီး ယက္လိုက္တိုင္း ေရႊရင္အံုမို႕မို႕က  တသိမ့္သိမ့္တုန္ခါေနသည္။
ရင္ညြန္႕ေလးေပၚ တင္ေနေသာ ေရစက္ေရေပါက္ေလးေတြက ေနေရာင္တြင္ လက္ေန၏။
နီလာ့ရင္သားေတြက   ေတာ္ေတာ္ကိုထြားသည္။   ..  ေရစိုေနေသာ ရင္လ်ားထမီပါးပါးေအာက္မွ အတင္းကို
ရုန္းထြက္ေနၾကသည့္အလား  ... ။ ရင္သားမို႕မို႕ေအာက္မွ ရွပ္ဆင္းသြားေသာ ဗိုက္သားေနရာေလးမွတဆင့္

ေအာက္ဖက္ ေပါင္တံနွစ္ခုၾကား ခပ္ခံုးခံုးေနရာေလးကို လွမ္းၾကည့္မိေတာ့ ကိုလတ္ အသက္ရႈမွားရေလျပီ။
၀တ္ထားေသာ ေဘာင္းဘီအနီေလးေအာက္မွ တဇတ္ဇတ္နွင့္ ေသြးေတြတိုးလာသည္ကို သတိထားမိ၏။
ငယ္စဥ္ကတည္းက ဒီေနရာ၀န္းက်င္တြင္က်င္လည္ခဲ့သူမို႕ ဒီလိုအခ်ိန္ဆို ဒီေနရာတ၀ုိက္ လူျပတ္မွန္းလဲ ကိုလတ္ သိေနသည္။ ... ထၾကြလာေသာ စိတ္ဆင္ရိုင္း၏ ႏိႈးေဆာ္မႈျဖင့္ ကိုလတ္တေယာက္ ေခ်ာင္းေရထဲ တရွိန္ထိုး  ေျပးဆင္းသြားမိေလေတာ့သည္။


ေရထဲသို႕ တလၾကမ္းထုိးဆင္းခ်လာသည္မို႕ အရွိန္မထိမ္းနိုင္ပဲ  ကိုလတ္ နီလာ့ကို ၀င္တိုးမိသြား၏။ ႏွစ္ေယာက္သား လံုးေထြးျပီး ေခ်ာင္းစပ္ေရတိမ္တိမ္တြင္   လဲျပိဳက်သြားျပီးမွ မတ္တပ္ျပန္ရပ္လိုက္ၾကရသည္၊
ကိုလတ္က နီလာ့ကို  ရႊန္းရႊန္းစားစားၾကည့္ေန၏။


“ ကိုလတ္   ..   ဟိုဘက္နားတိုးျပီး ခ်ိဳးေလကြယ္  ...  ”
နီလာက ကပိုကရိုျဖစ္သြားေသာ သူမ၏ ရင္လ်ားထမီေလးကို ျပင္၀တ္ရင္း  ေျပာလိုက္သည္။
အလြန္မ်က္စိရွင္ေသာ ကိုလတ္က နီလာ့ႏို႕ၾကီးေတြကို ၀င္းကနဲ ျမင္လိုက္ရ၏။  ရင္ထဲတြင္ ဒိန္းကနဲ
ျဖစ္သြားသည္။


“ အင္းပါ နီလာရဲ႕  ... ”
ပါးစပ္ကသာ အင္းပါေျပာေနေသာ္လည္း လူက နီလာ့အနားမွ  မခြာ။ .. ေရစိုထမီရင္လ်ားေလးေအာက္မွ
နီလာ့တကိုယ္လံုးကို ေခၚေတာတေထာင္အားႏွင့္ ၾကည့္ျမဲဆက္ၾကည့္ေနသည္။
နီလာလဲ  ေခတ္ရဲ႕သမီးပ်ိဳေလးေပပဲ ... ဒီေလာက္ကေတာ့ လွစ္ေနေအာင္ ပါးသည္။
သူမ၏ ေရစိုကိုယ္လံုးေလးကိုၾကည့္ျပီး ကိုလတ္တေယာက္ စိတ္ေတြေဖာက္ျပန္ေနျပီမွန္း
သူမသတိထားမိျပီ၊
သို႕ေပမယ့္ ဆရာ၀န္ေလာင္း သေဘာေကာင္း ရုပ္ေခ်ာ  ကိုလတ္ကို နီလာဘာမ်ား ျငင္းစရာအေၾကာင္း
ရွိမည္တဲ့လဲေလ။ ...


အေျခအေနက ခနေတာ့ ဒီအတိုင္းျငိမ္သက္ေနသည္။
ျငိမ္သက္ေနမႈကို နီလာက စတင္   ခ်ိဳးဖ်က္လိုက္၏။ ... ဘာမေျပာ  ညာမေျပာႏွင့္ တဖက္သို႕လွည့္ျပီး
ရုတ္တရက္ ထြက္ေျပးသည္။  .. အမွန္က  နီလာသာ မသိလိုက္မသိဖာသာ   ေနလိုက္လွ်င္ ကုိလတ္အဖို႕
ေရွ႕ဆက္တိုးျဖစ္ခ်င္မွ တိုးျဖစ္မည္။ .. ခုေတာ့  နီလာက   စျပီးေျပးေတာ့ သူက ေနာက္က  အလိုလိုပင္
လိုက္မိလွ်က္သား ျဖစ္သြားေလေတာ့၏။
ေနညိဳညိဳ ေခ်ာင္းေရထဲတြင္ ေကာင္မေလးႏွင့္ ေကာင္ေလး လိုက္တမ္းေျပးတမ္း ကစားေနသည့္ အလား။
ေရေတြ ေဘာင္ဘင္ လိႈင္းထကုန္သည္။  ...


ေဟာ ... မိသြားပါျပီ။
နီလာ့ေနာက္ေက်ာဘက္မွေနျပီး စိတ္လႈပ္ရွားစရာေကာင္းလွေသာ ကိုယ္လံုးေလးကို ကိုလတ္
ဖက္မိသြားျပီ။
နူးညံ့အိစက္ေသာ အသားစိုင္ေတြ၏ အထိအေတြ႕က  အိကနဲ ...... ။
ကိုလတ္က ခပ္တင္းတင္းဖက္ထားသည္။


“ ကိုလတ္   ...  လႊတ္ေနာ္ လႊတ္။ ...  နီလာ ေအာ္လိုက္မယ္ ”
နီလာ့အသံတုန္တုန္ေလးက ကိုလတ္ကို ရဲေဆးတင္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ မျခား။ ..
“ ဟင့္အင္း မလႊတ္ဖူးကြာ ... မင္းကဘာလို႕  ဒီေလာက္ေတာင္ လွေနရတာလဲ နီလာရယ္ ... ”
ကိုလတ္က ေျပာလဲေျပာ လက္ကလဲ နီလာ့နို႕အံုၾကီးႏွစ္ခုလံုးကို ေနာက္ကေန  သိုင္းဖက္ထားရင္းမွ အားရ
ပါးရ ျဖစ္ညွစ္ပစ္လိုက္၏။  ေရစိုေနေသာ ထမီပါးပါးေအာက္မွ နို႕ၾကီးေတြက  ကိုလတ္လက္၀ါးႏွင့္ပင္မဆံ့။

တအားညွစ္လိုက္ေတာ့ လက္ဖ၀ါးထဲမွ နို႕အံုသားအိအိေတြ လွ်ံထြက္ကုန္သည္။
နီလာ အသက္ရႈမွားသြား၏။  အာေတြေျခာက္လာသည္  ... ေပါင္နွစ္လံုးၾကားမွ ရတနာၾကဳတ္ေလးကေတာ့
အာေခါင္ႏွင့္ဆန္႕က်င္စြာပင္ စိုရႊဲလာသည္ထင္မိ၏။


“ လႊတ္ .. လႊတ္ပါ ကိုလတ္ရယ္  ... နီလာ ငိုလိုက္မယ္ေနာ္ ”
နီလာ့စကားကို အေလးမထားသည့္အလား ကိုလတ္က နီလာ့ လည္တိုင္၀င္း၀င္းေလးကို ခပ္ဖြဖြကိုက္ရင္း
ငံုခဲစုပ္ယူ  လိုက္၏။ နီလာ့ေက်ာေလး ေကာ့တက္သြားသည္။ .. ေက်ာက  ေကာ့သြားေတာ့ တင္သားၾကီး ေတြကို  ေနာက္ဖက္ပစ္ေပးလိုက္သလိုျဖစ္သြားရ၏။ ကိုလတ္၏  ေဘာင္းဘီပါးပါးေလးေအာက္မွ ထိုးေထာင္
ထြက္ေနေသာ  အရာၾကီးက နီလာ့  ဖင္ဆံုသားအိအိၾကီးေတြႏွင့္ မိတ္ဆက္သြားသည္။


“ အို ...  ”
နီလာ အိုကနဲ  ေရရြတ္ယင္း ေရွ႕ကိုတိုးထြက္မိ၏
ဒီေတာ့    နို႕အံုၾကီးေတြကို ျဖစ္နယ္ေနေသာ ကိုလတ္လက္ေတြက ပိုျပီး
တင္းတင္းညွစ္လိုက္မိသလိုျဖစ္သြားရ
ျပန္သည္။  ... ႏို႕ေတြအညွစ္ခံရတာ သက္သာလိုသက္သာျငား ေနာက္ကိုဆုတ္ျပန္ေတာ့
ကိုလတ္ဟာၾကီးက
နီလာ့တင္သားႏွစ္ခုၾကား ေစြ႕ကနဲထိုး၀င္လာေလ၏။
ေရွ႕တိုးလည္း ထမ္းပိုး  ... ေနာက္ဆုတ္လဲ လွည္းဒုတ္  မို႕   နီလာ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့။
ဒီေလာက္ေတာင္ ေရာဂါတက္ေနသည့္ကိုလတ္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္  ရန္ေတြ႕ပစ္လိုက္ဦးမည္ဟု
စိတ္ကူးရင္း
ကိုလတ္အတင္းဖက္ထားသည့္ၾကားမွ နီလာ ေနာက္ဖက္ျပန္လွည့္လိုက္သည္။


“ အေမ့ .. အြန္႕  .. ဟြန္း ... အူး .......... ”
နီလာ့မ်က္ႏွာေလး ေနာက္ဖက္လွည့္လာသည္ႏွင့္ ကိုလတ္ႏႈတ္ခမ္းသားၾကီးေတြက
နီလာ့ႏႈတ္ခမ္းစိုစုိရဲရဲေလး
ေတြေပၚသို႕ ဇတ္ကနဲ က်ေရာက္လာေလ၏။ နီလာ့ခမ်ာ ရန္ေတြ႕ရန္ပင္ အခ်ိန္မရလိုက္ေတာ့။ ...
ကိုလတ္၏  ရမက္ျပင္းလွေသာ နမ္းစုပ္မႈေအာက္တြင္သာ လံုးလံုးလ်ားလ်ား နစ္ေျမာသြားရေတာ့သည္။
တကိုယ္လံုးမွ အားအင္ေတြကို ကိုလတ္အကုန္စုပ္ယူသြားသလို ခံစားလိုက္ရ၏။
ႏႈတ္ခမ္းေတြ နမ္းစုပ္ေနရင္းမွ ကိုလတ္လက္ၾကီးေတြကလဲ အျငိမ္မေန  ... နီလာ့ဖင္သားအိအိထြားထြားၾကီး ေတြကို  ပြတ္သပ္လာသည္၊ ညွစ္နယ္လာသည္။ နီလာ ရမက္ေဇာေတြထန္လာသည္။ ... ကိုလတ္လွ်ာေလးက သူမႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားၾကားမွေနျပီး ပါးစပ္ထဲ  တိုး၀င္လာခ်ိန္တြင္ေတာ့ နီလာေလး စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္မိေလေတာ့သည္။


“ ျပြတ္ ..  ျပြတ္ ...  ဟြန္း  ..  ဟူး ... ”
ကိုလတ္က အဆက္မျပတ္ နမ္းစုပ္လိုက္ လွ်ာႏွင့္  နီလာ့ပါးစပ္ထဲ ထိုးကလိလိုက္လုပ္ေနသည္။
နီလာလဲ အလိုလိုပင္  ကိုလတ္အနမ္းေတြအစုပ္ေတြ လွ်ာတိုက္စစ္ေတြကို တုန္႕ျပန္ေနမိ၏။
ကိုလတ္ သိလိုက္ျပီ။  ..  နီလာေတာ့ သူ႕စိတ္ၾကိဳက္ျဖစ္ျပီ။


အေတာ္ၾကာေအာင္ နမ္းစုပ္လိုက္ လွ်ာျခင္းကလိလိုက္ .. တင္သားၾကီးေတြကို ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္လိုက္
ရင္ခြင္ႏွစ္ခုၾကားတြင္ညပ္ေနေသာ ႏို႕ၾကီးေတြကို  ထိုိးႏိႈက္ျဖစ္ညွစ္လိုက္လုပ္ေနအျပီးတြင္ေတာ့ ကိုလတ္က နီလာ့ကို  ေခ်ာင္းကပ္စပ္ဆီသို႕ အသာ ဆြဲေခၚလာေလေတာ့သည္။ နီလာကေလးကေတာ့ စိတ္ညိႈ႕ခံထားရ သူပမာပင္ ကိုလတ္ေခၚရာေနာက္ မျငင္းမဆန္ပဲ ပါလာေလေတာ့၏။

ေခ်ာင္းကပ္စပ္မွ သဲေလးေတြက ျဖဴလြေနသည္။
ေရလဲလုပ္ရန္ ကမ္းေပၚထားရစ္ေသာ နီလာ့ထမီေလးကို ကိုလတ္က သဲျပင္ေပၚ အသာျဖန္႕ခင္းလိုက္၏။
ျပီးသည္ႏွင့္ နီလာ့ကိုယ္လံုးေလးကို အခင္းေပၚ အသာလွဲခ်လိုက္သည္။ နီလာ မ်က္လံုးေလးေတြ ေမွးထား
မိေလသည္။
နီလာ့ကိုယ္လံုးေလး အခင္းေပၚ အသာလွဲခ်လိုက္မိသည္ႏွင့္ ကိုလတ္လက္ၾကီးေတြက နီလာ့  ထမီရင္လ်ား
ေရစိုေလးကို အသာျဖဳတ္ေတာ့သည္။ ရွက္စိတ္နွင့္ရမက္စိတ္  လြန္ဆြဲလွ်က္ႏွင့္ပင္ နီလာျငိမ္ခံေနမိ၏။


“ အား ... ကိုလတ္ရယ္ ... ၾကမ္းလွခ်ည္လား .. ဟင့္ဟင့္ ”
ေရစိုရင္လ်ားထမီေလးျပဳတ္သြားသည္ႏွင့္ နီလာ့ႏို႕ထြားထြားၾကီးေတြက ၀င္းကနဲေပၚထြက္လာရာ ကိုလတ္
စိတ္မထိန္းနိုင္ပဲ တအားကိုင္ဆြဲျဖစ္ညွစ္လိုက္မိသည္မို႕ နီလာ ထြန္႕ထြန္႕လူးသြားရေတာ့သည္။
နာလဲနာသည္ ... အရသာလဲ ရွိလိုက္ပါသည့္ျဖစ္ျခင္း ...  ။
နီလာ့ေအာ္သံေၾကာင့္ ကိုလတ္က အရွိန္အသာသတ္လိုက္သည္။ လက္ႏွင့္ဆက္မညွစ္ေတာ့ပဲ
နီလာ့ရင္ဘတ္
ေပၚသို႕ မ်က္ႏွာေမွာက္ခ်လိုက္ျပီး  ႏို႕ၾကီးေတြကို ဘယ္မွညာ  ညာမွဘယ္  ေျပာင္းစို႕ေလေတာ့သည္။
“ ျပတ္ျပတ္ .. ပလပ္  ... ျပြတ္ျပြတ္ .. ”
“ အင္း .. ဟင္းဟင္း ... ေကာင္းလိုက္တာ ကိုလတ္ရယ္  ... အား  အား  ... ”
ကိုလတ္နို႕စို႕သည့္ဒဏ္ကို နီလာ  အံၾကိတ္ခံယင္း ထုတ္ျငီးမိသည္။ အားမလိုအားမရႏွင့္ ရင္ဘတ္ေလးကို
ေကာ့ေကာ့ေပးေနမိ၏။ ကိုလတ္လက္ၾကီးေတြက နီလာ့ေပါင္နွစ္ခုၾကားသို႕  အုပ္ကိုင္ပြတ္သပ္လာျပန္သည္။
နီလာကလဲ အားက်မခံပင္  ကိုလတ္ ေဘာင္းဘီေလးေအာက္ထဲ  လက္ႏိႈက္လိုက္မိ၏။
“ အမယ္ေလး .. ”
ကိုလတ္  ေယာက္်ားအဂၤါၾကီးက သံေခ်ာင္းၾကီးတမွ် မာေတာင့္ေနသည္။ ဆုပ္ကိုင္လုိက္မိေသာ
နီလာ့လက္ထဲတြင္ ေသြးေတြ တဇတ္ဇတ္တိုးေနသည္ကိုပင္ ခံစားမိလိုက္ရ၏။   နီလာ လန္႕ျဖတ္သြားသည္။ ကိုလတ္က နီလာ့ကို  အာရံုေျပာင္းမခံေတာ့ပဲ နို႕စို႕ေနရာမွ ဇတ္ကနဲခြာကာ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြကို ရမက္ ျပင္းျပင္း စုပ္ယူလိုက္ျပန္၏။ ဒီတခါေတာ့ ကိုလတ္ကိုပင္မေစာင့္ေတာ့ပဲ နီလာ့လွ်ာေလးက ကိုလတ္ပါးစပ္ ထဲသို႕ ဦးေအာင္    တိုး၀င္လာေတာ့သည္။ ႏႈတ္ခမ္းျခင္း လွ်ာျခင္းသူနိုင္ကိုယ္နိုင္ အျပိဳင္ၾကဲေနၾကယင္းမွပင္
ကိုလတ္လက္ေတြက နီလာ့ထမီေလးကို ေအာက္မွပင့္တင္လိုက္ျပန္သည္။ ေစာေစာက ရင္လွ်ားအနားသတ္ ျဖဳတ္ထားျပီးသားမို႕ ခုေတာ့ နီလာ့ထမီေလးက  ခါးတြင္သာ အကြင္းလိုက္ေလး စုပံုေနေတာ့သည္။ နီလာ့ေပါင္တံၾကီးႏွစ္ေခ်ာင္းက အလိုလို ကားထြက္သြား၏
ကိုလတ္က  ကားထားေပးေသာ နီလာ့ေပါင္တံၾကီးႏွစ္ခုၾကားတြင္   က်က်နန ေနရာယူလိုက္သည္။


“ ကိုလတ္ဟာၾကီး   နီလာ့ထဲ သြင္းမလို႕လားဟင္  ... ”
“ အင္းေပ့ါ နီလာရဲ႕  ... ”
“ ျဖည္းျဖည္းေတာ့ လုပ္ေနာ္ ကိုလတ္။ နီလာ နာမွာေၾကာက္တယ္   ...  ”
ပါးစပ္ကသာ ေၾကာက္တယ္ေျပာေနေသာ္လည္း နီလာ့လက္ေတြက  ကိုလတ္ကို အတင္းဆြဲဖက္ထား၏။ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းက ကိုလတ္ခါးေနာက္ဖက္တြင္ ၾကက္ေျခခတ္ကာ ခ်ိတ္ထားလိုက္သည္။ ကိုလတ္က နီလာ့လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးကို တခ်က္စုပ္လိုက္ျပီး  သူ႕ဟာၾကီးကို
လက္ႏွင့္အသာထိန္းကိုင္
ကာ နီလာ့  အပ်ိဳစင္အဖုတ္ေလးထဲသို႕ အသာေတ့သြင္းလိုက္သည္။
“ ျဗစ္ ...  ”
“ အ ... နာတယ္  ကိုလတ္ နာတယ္  ... အားအား  .. အြန္႕  ”
အပ်ိဳစင္အဖုတ္ေလးမို႕ တင္းၾကပ္ေနသည္။ ျမိဳ႕တြင္  ဖာခ်ရင္း အၾကိမ္ၾကိမ္ပြဲတိုးဘူးထားေသာ ကိုလတ္၏ လိင္တံၾကီးက အပ်ိဳစင္အထိအေတြ႕ေၾကာင့္  ထူးထူးျခားျခားပင္ ၾကီးထြားမာေတာင့္ေနေလရာ နီလာေလး ဖ်တ္ဖ်တ္လူးသြားရေလေတာ့သည္။
ကိုလတ္က နီလာ့ကို  အသံေပးမထြက္ေတာ့။   .. ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း တလစပ္ဖိကပ္နမ္းစုတ္ထားလိုက္သည္။

လက္ေတြက နီလာ့ႏို႕အံုၾကီးေတြကို  အသာအယာညွစ္ေပးလိုက္ .. ေပါင္တံၾကီးေတြတေလွ်ာက္ပြတ္သပ္လိုက္
ဒူးေခါင္းေလးေတြေပၚ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြႏွင့္ ကုတ္ျခစ္ေပးလိုက္လုပ္ေနလိုက္ရာ နီလာ ခနေနေတာ့
ရမက္ေဇာက နာၾကင္မႈေတြေပၚ အနိုင္ရသြားသည္။ ထြန္႕ထြန္႕လူး ရုန္းကန္ေနျခင္းမ်ိဳးမလုပ္ေတာ့။ ...
ကိုလတ္ရင္ဘတ္ေတြ ေက်ာေတြကို အသာအယာ ျပန္လွန္ပြတ္သပ္လာသည္။


အေျခအေနေကာင္းလာျပီမို႕ ကိုလတ္ ေရွ႕တဆင့္ထပ္တက္လိုက္၏။
နီလာ့ခ်ိဳင္းၾကားနွစ္ဖက္မွ  လက္လွ်ိဳကာ   ပုခံုးသားအိအိေလးေတြကို လက္ႏွင့္ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္အားယူ
လိုက္သည္။  ... နီလာ့ပါးေလးကို  သူ႕ပါးႏွင့္အပ္ထားလိုက္ျပီး   ခါးကို အသာၾကြကာ အားယူလိုက္၏။
ထို႕ေနာက္ေတာ့  ေစာေစာက တ၀က္မရွိတရွိသာ၀င္ေသးေသာ သူ႕လိင္တံၾကီးကို နီလာ့ဟာေလးထဲ
အားကုန္ ေဆာင့္ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့သည္။


“ ျဗစ္ .. ဒုတ္  ”
“  အြန္႕ .. အား  ..... ”
အပ်ိဳစင္အေမွးေလးေပါက္သြားသံႏွင့္အတူ နီလာ့စူးစူးရွရွေအာ္လိုက္သံေလးက   ျပိဳင္တူလို ထြက္ေပၚလာ၏။
နီလာ ခါးေလးေကာ့တက္သြားသည္။ ေျခဖ၀ါးေတြ သဲျပင္ေပၚအျပားလိုက္ခ်လိုက္မိျပီး တင္ပါးၾကီးေကာ
ေပါင္တံၾကီးေတြပါ ေကာ့ထိုးတင္ပစ္လိုက္မိ၏။ အံ့ၾသစရာေတာ့ ေကာင္းသား  ... တကယ္က သူသာ အဆံုးထိေဆာင့္ထိုးခ်လိုက္လွ်င္ နီလာသူ႕ကိုမ်ား တြန္းထိုးရုန္းကန္ျပစ္လိုက္ေလမည္လားဟု ကိုလတ္ စိတ္ပူေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သို႕ေပမယ့္   ခုေတာ့ ရမက္ေဇာေတြအရွိန္ႏွင့္ အပ်ိဳေလးျဖစ္ေပမယ့္ နီလာတို႕ ေဆာင့္သမွ် ေကာ့ျပီး ခံေနေလျပီ။ ကိုလတ္  ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ျပံဳးလိုက္မိ၏။
စိတ္ၾကိဳက္  ေဆာင့္လို႕ရျပီ  မဟုတ္ပါလား။  ...


ကိုလတ္က  အစြမ္းကုန္ေဆာင့္သည္။
ကိုလတ္ေဆာင့္သေလာက္  နီလာက အားက်မခံ ေကာ့ပင့္ခံေပးသည္။ နီလာသည္ေလာက္ ေအာက္ေပး
ေကာင္းလိမ့္မည္မွန္း ကိုလတ္မထင္ခဲ့မိ။ ... ခုေတာ့  တက္ညီလက္ညီရွိလွသည္။
ျမိဳ႕တြင္  ဖာခ်ခဲ့ရသည့္ အရသာႏွင့္ ဘာမွ မဆိုင္ေရးခ် မဆိုင္ ... ။
နဖူးဆံစပ္တြင္ ေခၽြးေလးေတြ ဥေနေသာ  နီလာ့မ်က္နွာေလးကို  တစိ္မ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္း ကိုလတ္ေဆာင့္အားေတြ
တစထက္ တစ ျပင္းထန္လာသည္။  ... နီလာ့ႏို႕အံုၾကီးေတြက ကိုလတ္ရင္ဘတ္ေအာက္တြင္ အိကနဲအိကနဲ
ျပားျပားက်သြားရ၏။


“ အား .. အား ... ေကာင္းလိုက္တာ  နီလာရယ္  ... ကိုလတ္ျပီးေတာ့မယ္ ေကာ့ေပး ေကာ့ေပး .. ”
“ အင့္ အင့္ ... နီလာလဲ ျပီးေတာ့မယ္ထင္တယ္  ... အား အား ... ”
ပံုမွန္ဆိုလွ်င္  နာရီ၀က္သာသာထိေအာင္ပင္ သုတ္မထြက္ေအာင္ ကိုလတ္ထိန္းနိုင္ေနက်ျဖစ္ေသာ္လည္း နီလာ့ေအာက္ေပးေကာင္းပံုႏွင့္ ဆဲြေဆာင္အားေကာင္းလွေသာ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ဆယ့္ငါးမိနစ္သာသာတြင္
ကိုလတ္  ဆက္မထိန္းနိုင္ေတာ့။ ... နားထင္ေၾကာၾကီးေတြ  ေထာင္တက္လာျပီး တကုိယ္လံုး တဆတ္ဆတ္ တုန္လာကာ သုတ္ရည္ေတြ အရွိန္အဟုန္နွင့္ ပန္းထြက္လာၾကေတာ့သည္။ ပန္းထြက္လာေသာ သုတ္ရည္ ေတြက နီလာ့  သားအိမ္၀ေလးထဲ ေႏြးကနဲစီး၀င္သြားၾကေလရာ နီလာလဲ  တကိုယ္လံုးျဖိဳးျဖိဳးဖ်င္းဖ်င္းနွင့္ ဓာတ္လိုက္သလို အေၾကာေတြ ဆြဲျပီး တြန္႕လိမ္ကာ ေစာက္ရည္ေလးေတြ
ဖြီးကနဲပန္းထြက္လာရေတာ့သည္။
ႏွစ္ဦးသား  အျပီးခ်င္းဆံုသြားၾကသည္မို႕ ကာမ  အရသာကို  တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ ခံစားလိုက္ၾကရေလ၏။

ကိုလတ္က သူ႕ဟာၾကီးကို   နီလာ့ထဲမွ ဆြဲမနုတ္ေသးပဲ အသာစိမ္ထားရင္း နီလာ့ေပၚထပ္ကာ အေမာေျဖ ေနသည္။ ... နီလာက ကိုလတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကို သူမႏႈတ္ခမ္းစိုစိုေလးမ်ားျဖင့္  ဖြဖြနမ္းရင္း လက္ေလး ေတြက  ကိုလတ္ေက်ာျပင္ၾကီးကို ညင္ညင္သာသာပြတ္သပ္ေပးေနမိ၏။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့မွ လူခ်င္းခြာလိုက္ၾကသည္။


“ ဒါပဲေနာ္  ... ကိုလတ္ နီလာ့ကို  ပစ္မသြားရဘူး ... ” မိန္းကေလးတို႕၏ ဒီအခ်ိန္ေျပာေနက် လက္သံုးစကား။ ကိုလတ္က  အားရပါးရပင္ ေခါင္းညိမ့္လိုက္၏။
“ စိတ္ခ် နီလာ  ... ကိုလတ္ ဘြဲ႕ရတာနဲ႕ လက္ထပ္ၾကမယ္ေနာ္  .. ”
ေျပာေျပာဆိုဆို ကိုလတ္က နီလာ့ပါးေလးကို ျဖစ္ညွစ္လိုက္၏။ .. အားမလုိ အားမရဟန္ႏွင့္ ကိုလတ္
လက္က ေအာက္ကိုေလွ်ာသြားျပီး ေအာက္မွ နီလာ့ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကိုပါ  လက္ႏွင့္လိမ္ဆြဲျဖစ္ညွစ္ပစ္ လိုက္ျပန္သည္။


“  ေၾသာ္ ..... ကိုလတ္ရယ္  ... ”
နီလာ တိုးတိုးညင္ညင္ေလးသာ ညဥ္းလိုက္မိပါေတာ့သည္။  ခ်စ္လိုက္တာ ကိုလတ္ရယ္  ....... ။


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx



“  ေၾသာ္ ... ကိုလတ္ ရယ္ ... ”
အိပ္ယာထဲတြင္ လွဲေနရင္း  နီလာ တုိးတိုးေလး ညဥ္းေနမိသည္။


ဟိုရက္က ေခ်ာင္းကမ္းစပ္တြင္ သူမကို ပါကင္ဖြင့္ခဲ့ျပီးသည့္ေနာက္ပိုင္း  မၾကာခနဆိုသလို  သူမႏွင့္ကိိုလတ္ လူလစ္လွ်င္လစ္သလို ေခ်ာင္းကမ္းစပ္သြားေရခ်ိဳးရင္း  အလုပ္ျဖစ္လိုက္၊ .. တခါတခါ
လယ္တဲဘက္သြားျပီး
အလုပ္ျဖစ္လိုက္ႏွင့္ အၾကိမ္ေပါင္းကို  ေတာ္ေတာ္မ်ားသြားခဲ့သည္။ တခ်ီေတာ့  ဥပုသ္ေန႕ၾကီး  အမတို႕ေတြ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားေနတုန္းၾကီးကို အိမ္ေပၚမွာတင္ လာျဖဳတ္သြားေသး၏။  .. ဥပုသ္ေန႕ၾကီးမို႕ မလုပ္ဘို႕
တားတာေတာင္ မရ။ .. ေတာ္ေတာ္လဲ ဆိုးသည့္ ကိုလတ္။


ခုေတာ့  ေက်ာင္းပိတ္ရက္က ကုန္သြားျပီမို႕ ကိုလတ္လဲ   ရန္ကုန္ျပန္သြားျပီ။
နီလာ့မွာသာ  ရင္ေတြဟာျပီး က်န္ခဲ့၏။  ... အင္း တကယ္ေတာ့  ရင္သာ ဟာတာ မဟုတ္၊ .. ေအာက္က
ဟာေလးကလဲ ဟာလိုက္သည္မွ .. တခါတခါ  ေနလို႕ပင္မရ။ က်န္းမာေတာင့္တင္းသူေလးပီပီ ေသြးသား
ေတြက အားေကာင္းလွသည္မို႕ ပင္လယ္ေရလို ေသာက္ေလေသာက္ေလ  ငတ္မေျပ  ျဖစ္ေနခဲ့ရာ  အခုလို ကိုလတ္ျပန္သြားေတာ့  နီလာ ဘယ္လိုမွ မေနတတ္ေတာ့။ ..  ေန႕ခင္းဘက္ေတြ အလုပ္လုပ္ေနခ်ိန္ဆို အာရံုေျပာင္းျပီးေမ့ထားလို႕  ရေပမယ့္ ညဘက္ေတြက် ရမက္ေဇာက  ဘယ္လိုမွ ေမ့ထားလို႕မရ။ ညတိုင္း
ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ကို  အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ျဖစ္ေနရသည္။ အိ္ပ္ယာေပၚလူးလွိမ့္ယင္း ကိုလတ္ဟာၾကီးကိုသာ ေတာင့္တ ေနမိ၏။


ဒီညလဲ နီလာအိပ္လို႕မေပ်ာ္နိုင္ေသး ...။
ညက နက္လွျပီ။ .. သန္းေခါင္ေတာင္ေက်ာ္လုျပီ ထင္သည္။ ... တရြာလံုးလဲ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေနျပီ။
မျငိမ္သက္နိုင္သည္က နီလာ တဦးတည္းသာျဖစ္မည္။ ..
အိပ္ယာေပၚ ဘယ္ေစာင္းလိုက္ ညာေစာင္းလိုက္၊ ပက္လက္ေလးေနလိုက္ ေမွာက္ခံုေမွာက္လိုက္နွင့္  ကာမ
ေဇာေတြကို  ၾကိဳးစားေျဖေဖ်ာက္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနရတာ ပင္ပန္းလွပါဘိျခင္း .. ။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ နီလာ မေနနိုင္ေတာ့ ...  ။ သူမ ထမီေလးကို အသာေျဖခ်လိုက္ျပီး   တရြရြျဖစ္ေနေသာ အဖုတ္ေလးကို လက္နွင့္အသာ ပြတ္ၾကည့္မိသည္။ ခံစားမႈက တမ်ိဳးေလးျဖစ္၏။   ယားသည့္ေနရာ ကုတ္မိ သူလိုရပ္လို႕မရေတာ့ ...  ဆက္ကာ ဆက္ကာ ပြတ္ေနမိသည္။ ခနေနေတာ့ လက္မွာအရည္ေလးေတြ စိုလာတာသတိထားမိသည္။ ကာမေဇာေတြကေတာ့ ေျပမသြား .. ပိုလို႕  ပိုလို႕သာ  တိုးလာသည္။ ဒီေတာ့ နီလာ တမ်ိဳးလုပ္ၾကည့္မိျပန္သည္။   လက္ႏွင့္ရိုးရိုးပြတ္ေပးေနရာမွ  အစိေလးကို လက္ညွိဳးထိပ္နွင့္အသာ အယာပင္  ထိုးထိုးေပးၾကည့္သည္။ အိုး ...  တကိုယ္လံုးမွ အေသြးအသားေတြဆူပြက္ကုန္ျပီလား ထင္လိုက္
ရ၏။  အေၾကာအျခင္ေတြ အကုန္  ျဖိဳးျဖိဳးဖ်င္းဖ်င္း  ျဖစ္သြားသည္။ ေရႊၾကဳတ္ေလးထဲမွ    အသားစိုင္နုနု ေလးေတြက တခုခု ထိုး၀င္လာမွာကို အရမ္းကို ခံခ်င္လာသည္၊ ၾကိဳလင့္လာသည္။  ... အိပ္ယာနားမွာလဲ ထိုးသြင္းစရာက အဆင္ေျပေျပတခုမွ ရွိမေန။ ..  ေနာက္ဆံုးေတာ့ နီလာ သူမ လက္ခလယ္ေလးကိုပဲ ထိုးသြင္းၾကည့္သည္။ ကိုလတ္ဟာၾကီးနွင့္ယွဥ္လိုက္လွ်င္ လက္ခလယ္ေလးက အရမ္းကို ေသးငယ္ေနေတာ့ အာသာက  မေျပ။ ... ပိုျပီး  စိတ္ထလာေအာင္ ကလိေပးေနသလိုသာျဖစ္ေနသည္။ နီလာ ထပ္ျပီးထိုးထည့္ သည္၊ .. ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ လုပ္ၾကည့္သည္။ .. မရ ။ ကာမေဇာေတြက  ဘယ္လိုမွကို မေျပ။


တေယာက္ထဲ အလုပ္ရႈပ္ေနတုန္း အခန္းတံခါး၀ဆီမွ လူရိပ္လိုလိုေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ နီလာ အသာေလး မ်က္လံုးေလးေဒါင့္ကပ္ကာ လွမ္းၾကည့္လိုက္၏။ ... လားလား  ... ကိုေက်ာ္ရယ္ေလ .. နီလာ့  ပေထြး ကိုေက်ာ္ .. ။ နီလာငယ္စဥ္ကတည္းက အေဖဆံုးသြားသျဖင့္ အမ(နီလာ့အေမ) က တပင္လဲမူ တပင္ထူ ထံုးစံအရ ကိုေက်ာ္နွင့္လက္ထပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ငယ္စဥ္ကတည္းက အတူေနလာသည္မို႕ နီလာအဖို႕ေတာ့ ကိုေက်ာ့္ကို  ပေထြးလို႕ပင္ တခါတခါမျမင္ေတာ့။ အေဖအရင္းလိုပဲ စိတ္ကမွတ္ေနမိသည္။ ကိုေက်ာ္ကလည္း နီလာ့ကို  သမီးအရင္းေလးလိုပင္ ေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့သူျဖစ္၏။ ေနာက္ပိုင္း အမ က သိပ္မမာေတာ့ နီလာ့မွာ  ကိုေက်ာ့္ကိုပင္  ပိုျပီး  အားကိုးေနခဲ့ရသည္။ မဆိုစေကာင္းမ်ား အမသာ တိမ္းပါး သြားလွ်င္ ေလာကၾကီးအလယ္တြင္ သူမ အားကိုးစရာဆိုလို႕ ကိုေက်ာ္သာ က်န္မည္မဟုတ္ပါလား။  ...


ဒီည ကိုေက်ာ္တေရးနိုးေတာ့ နီလာ့အခန္းေလးထဲမွ မီးလင္းေနေသးတာ သတိထားမိသည္။ ညသန္းေခါင္ေတာင္ေက်ာ္ေနမွ နီလာမီးမမႈတ္ပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားျပီဟု သူထင္မိ၏။ သည္လိုပဲ ဒီအိမ္မွာ သူပဲ အရာရာ လိုက္ၾကပ္မတ္ေနရသည္။  ဇနီးျဖစ္သူက မမာေတာ့သည္မို႕ ညညဆို  ေဆးေတြေသာက္ျပီး အိပ္လိုက္လွ်င္ မနက္မွ  မနဲႏိႈးယူရစျမဲ။   ..  မီးမမႈတ္ပဲ   အိပ္ေပ်ာ္သြားလွ်င္ ေရနံဆီကုန္သည္သာမက မီးေရး ထင္းေရးလဲ  စိတ္ပူရသည္မဟုတ္ပါလား ..။ ဒါနွင့္ပဲ  နီလာ့အခန္းထဲသို႕ မီးမႈတ္ေပးရန္   ကိုေက်ာ္၀င္လာခဲ့ လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။  ...


အခန္း၀ေရာက္ေတာ့ နီလာ့ျခင္ေထာင္ထဲမွ တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနတာ သတိထားလိုက္မိ၏။ ဘာရယ္မဟုတ္ မသိစိတ္နွင့္ အသာလွမ္းၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ... လားလား  ... နီလာရယ္ေလ  .. ထမီေလးက ေျပေလ်ာ့လွ်က္ .. ။ သူမဟာထဲ လက္ေလးထိုးထည့္လိုက္ ျပန္ႏႈတ္လိုက္နွင့္ ...  ။
မ်က္လံုးေလးေတြက  ေမွးမွိတ္ထားသည္။ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက ေရငတ္ေနသလို တဆတ္ဆတ္တုန္လွ်က္...


ျခင္ေထာင္က ဇာျခင္ေထာင္ေလးမို႕ အတြင္းကို တိုးယုိေပါက္ျမင္ေနရသည္။   ေသေသခ်ာခ်ာ နားစိုက္ေထာင္ ၾကည့္မိေတာ့  တဟင္းဟင္း ညဥ္းသံေလးေတြက မပြင့္တပြင့္  ထြက္ေပၚေနျပန္ေသးသည္။ ကိုေက်ာ္ ရင္ေတြ   တဒိန္းဒိန္းခုန္လာသည္။ ... မယားပါသမီး သမီးအရင္းမဟုတ္ဟူေသာ အသိက ဘယ္ကေနဘယ္လို ျဗဳန္းကနဲ ေပၚလာသည္မသိေတာ့။  .. နီလာ့ကို  ၾကည့္ရင္း ကိုေက်ာ့္ခါးမွ  ဟာၾကီးက ေတာင္မတ္လာသည္။
ေၾသာ္  ...  ေျပာေၾကးဆိုေတာ့ နီလာ့အေမ  သူ႕ဇနီးက လူမမာလံုးလံုးျဖစ္ေနသည္မွာ နွစ္အေတာ္ၾကာျပီမို႕
ကိုေက်ာ္လဲ ငတ္ျပတ္ေနရတာ ၾကာခဲ့ျပီပဲေလ။ ..  က်န္းမာတုန္း   သန္တုန္းျမန္တုန္းမို႕ သူ႕ေသြးသားေတြက ထြက္ေပါက္မရပဲ  ဗေလာင္ဆူေနခဲ့ရတာ ၾကာျပီ။   ခုလို ငယ္ငယ္လွလွ ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ နီလာ့ကို အိပ္ယာေပၚ မ်က္လံုးေလးေမွးမွိတ္ရင္း လက္ေလးႏွင့္အာသာေျဖေျဖာက္ေနတာ   လွမ္းျမင္လိုက္ရေတာ့ ကိုေက်ာ္လဲ ဘာသားနွင့္ထုထားတာမို႕ေပလဲ။ ..

ကာမေဇာေတြက တရွိန္းရွိန္းေတာက္ေလာင္လာေတာ့သည္ေပါ့။


ကိုေက်ာ္ ေျခကိုဖြနင္းျပီး  နီလာ့ျခင္ေထာင္နား  အသာတိုးကပ္လာလိုက္သည္။ မ်က္လံုးေလးေတြေမွးထားေပမယ့္ နီလာျမင္ေနရသည္။ ... သူမလဲ  ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းခုန္လာျပီ။ ကိုေက်ာ္ သူမကို ဘာမ်ား လုပ္ေတာ့မွာပါလိမ့္ေနာ္။  .. ရင္တထိတ္ထိတ္ႏွင့္ အသက္ပင္ ရဲရဲ  မရႈမိ။
လက္ေလးေတြလဲ ခနျငိမ္ထားမိသည္။ ရုတ္ေတာ့မရုတ္ျဖစ္ ..  အဖုတ္ေလးေပၚ အသာအုပ္လွ်က္ေလးနွင့္ပင္
ျငိမ္ေနမိသည္။


အနားေရာက္လာေတာ့ ကိုေက်ာ္က ျခင္ေထာင္ေလးကို အသာမျပီး တင္လိုက္သည္။ ပက္လက္ေလးျဖစ္ေနေသာ နီလာ့ကိုယ္လံုးေလးမွ  ရိႈက္ၾကီးဖိုငယ္ အသြယ္သြယ္တို႕က ထင္းထင္းလင္းလင္းေပၚလာၾက၏။ နီလာ့ရင္ေလး နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္နွင့္ ဖိုလိႈက္ေနပံုေလးက အသည္းယားစရာေကာင္းလွသည္။
ထမီေလးက ေပါင္လယ္သာသာတြင္ ကပိုကရိုေလး ... ။ အဖုတ္ေလးကေတာ့ လက္ေလးႏွင့္ကြယ္ေန၏။
တ၀က္တပ်က္ေပၚေနေသာ ေပါင္ရင္းမွ အသားေလးေတြက  ေဖြးဥေနသည္။
ကိုေက်ာ္ တံေတြးတခ်က္ျမိဳခ်လိုက္ျပီး စိတ္ကို  ဒံုးဒံုးခ်လိုက္ေတာ့သည္။
မသင့္ေတာ္တာေတြ  လူမႈေရးစည္းမ်ဥ္းေတြ   ဘာမွ ေခါင္းထဲမထားေတာ့။ ...


နီလာ့ေဘးတြင္ အသာဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ျပီး ကိုေက်ာ့္လက္ၾကီးနွစ္ဖက္က နီလာ့နို႕ၾကီးေတြကို အကၤ်ီေပၚမွ ဖိဆုပ္ကိုင္လိုက္၏။  နီလာ့အသက္ရႈသံေတြ ျပင္းလာသည္။
မ်က္လံုးေလးကိုေတာ့ ေမွးထားဆဲ  ...  ။
ကိုေက်ာ္သိပါသည္ .. နီလာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာမွ မဟုတ္တာ၊ ျငိမ္ခံေနတာပဲ။ ..  ေရွ႕ဆက္တိုးဘို႕  ခြန္အား
ေတြ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ကိုေက်ာ့္မွာ အျပည့္ျဖစ္လာျပီ။
နီလာ့  ရင္ေစ့အကၤ်ီေလးမွ နွိပ္ေစ့ေတြကို  တခုခ်င္း အသာျဖဳတ္လိုက္သည္။ အတြင္းမွ ဇာေဘာ္လီေလးက
အတန္ငယ္ေဟာင္းေနေပမယ့္ ၀င့္၀င့္ၾကြားၾကြားေလး .. ။ အဆင္ေျပခ်င္ေတာ့  ေဘာ္လီကလဲ ေရွ႕ခ်ိတ္တပ္
အမ်ိဳးအစားျဖစ္ေနျပန္သည္။  နီလာက ျမိဳ႕ၾကီးသူမဟုတ္ေပမယ့္ ၀တ္တာစားတာ ေခတ္မွီသည္။  .. ခုလဲ
အိမ္ေနရင္းေတာင္မွ ေခတ္ေပၚေရွ႕ခ်ိတ္တပ္ ပံုဆန္းဇာေဘာ္လီေလးနွင့္။  ..  ကိုေက်ာ့္အတြက္ေတာ့ ဟန္က် သြားသည္ေပါ့။ ... ေဘာ္လီေရွ႕ခ်ိတ္ေလးေတြကို အသာျဖဳတ္လိုက္ေတာ့ နီလာ့ ေရႊရင္ႏွစ္ျမႊာက   ၀င္းကနဲ ထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။ အသားျဖဴႏုသူမို႕ နို႕အံုၾကီးေတြက ေဖြးဥေနသည္၊   ကိုင္ရက္စရာပင္မရွိ။ ... ပန္းနုေရာင္ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြက ေထာင္မတ္ေနၾကသည္။ ႏို႕အံုသားေပၚတြင္ အေၾကာစိမ္းစိမ္းေလး
ေတြပင္ ျမင္ေနရ၏။ ဒါေတာင္ မီးခြက္အလင္းေရာင္က ခပ္မွိန္မွိန္မို႕သာ။  .. ေန႕လည္ခင္းလိုမ်ား
လင္းလင္းျခင္းျခင္းသာဆို ဘယ္ေလာက္မ်ား လွလိုက္မည္မသိ။


ကိုေက်ာ့္လက္ႏွစ္ဖက္က နီလာ့နို႕ၾကီးေတြေပၚအုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ေၾကြသြားမွာစိုးရသည့္ ပန္းပြင့္ေလးေတြကို ကိုင္သလို ရြရြေလးပြတ္သပ္ေပးေနလိုက္၏။ နီလာ့ရင္ဘတ္ေလး ေကာ့တက္လာသည္။  ပါးစပ္ေလး ဟလာျပီး တဟင္းဟင္း ညဥ္းသံေလးေတြ ပြင့္အံထြက္လာ၏။
နီလာလိုက္ေလွ်ာေနမွန္းသိေတာ့ ကိုေက်ာ္  ၾကမ္းခ်င္လာသည္။  .. ရြရြေလးပြတ္သပ္ေနရာမွ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆုပ္ကိုင္လာသည္၊ ျဖစ္ညွစ္လာသည္။  နီလာ တလူးလူးတလြန္႕လြန္႕ ျဖစ္လာရျပီ။ .. အသက္ရႈသံေတြ အရမ္းကို  ျမန္လာျပီ။ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ေပါက္ထြက္မတတ္ ခပ္တင္းတင္းကိုက္ထားမိသည္။ အံေတြၾကိတ္ ထားမိသည္။ အံၾကိတ္ျပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္ထားေသာ နီလာ့ပံုေလးကိုၾကည့္ရင္း ကိုေက်ာ္ ရမက္စိတ္ေတြ တာက်ိဳးသလို ဒလေဟာ  လွ်ံက်လာေတာ့သည္။

ကိုေက်ာ့္လက္က အဖုတ္ေလးေပၚအုပ္ထားေသာ နီလာ့လက္ေလးကို အုပ္ကိုင္လိုက္သည္။   ... ျပီးေတာ့ အသာဆြဲဖယ္ပစ္လိုက္သည္။ .. အေမႊးနုေလးေတြ ဖံုးလႊမ္းေနေသာ နီလာ့  ဆီးခံုေလးက ကိုေက်ာ့္မ်က္စိ ထဲမွာ တန္ဘိုးမျဖတ္နိုင္ေသာ ရတနာ  တခုအလား။  ...
ဇတ္ကနဲဆိုသလို ကိုေက်ာ့္လက္ၾကီးက ဆီးခံုေပၚအုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ နီလာေလး လန္႕ျပီး တုန္တက္သြားရ သည္။ မသိစိတ္က အလိုလို  ေစ့ေဆာ္မႈျဖင့္ သူမလက္ေလးကလည္း ေဘးမွ ဒူးေထာက္ထိုင္ေနေသာ ကိုေက်ာ့္လိင္တံၾကီးကို ပုဆိုးေပၚမွ အုပ္ကိုင္ျဖစ္ညွစ္မိလွ်က္သား  ျဖစ္သြားရသည္။


“ အမယ္ေလး ... ”
ေတာက္ေလွ်ာက္ ျငိမ္ျပီးမွိန္းခံေနေသာ နီလာေလး လန္႕ေအာ္မိလိုက္သံေလးက
ခပ္တိုးတုိးထြက္ေပၚလာ၏။
ၾကီးလိုက္ပါသည့္   လိင္တံၾကီး ...  ။ သစ္သားငရုတ္က်ည္ေပြ႕ကို ျဖဳတ္ျပီး ခါးမွာတပ္ထားသလားထင္လိုက္ မိသည္။  .. ကိုလတ္ဟာေလာက္ကို ၾကီးလွျပီထင္ခဲ့မိေသာ နီလာအဖို႕ ဒီ့ထက္ၾကီးတာေတြ   ရွိေသးမွန္း ဘ၀မွာ အသိတခု တိုးရျပီ။
လန္႕ျပီး လက္ကုိဖယ္မည္လုပ္ေသာ္လည္း ကိုေက်ာ္က အဖယ္မခံေတာ့။ .. နီလာ့လက္ေပၚမွ သူ႕လက္နွင့္
အုပ္ကိုင္ထားျပီး  ဂြင္းတိုက္သလို ခပ္ျဖည္းျဖည္း လႈပ္ရွားေပးေနသည္။ နီလာ မရုန္းသာေတာ့ ...  ။ ကိုေက်ာ့္လက္ေရြ႕လ်ားသည့္အတုိင္း ေအာက္မွသူမလက္ေလးကို လိုက္ေရြ႕လ်ားေပးေနရင္း ကိုေက်ာ့္ဟာၾကီးကို  တရြရြ  ဂြင္းတိုက္ေပးေနမိေတာ့သည္။ ခနၾကာေတာ့   ကိုေက်ာ့္ပုဆိုးက
ကၽြတ္က်သြားေတာ့၏။
လက္ႏွင့္လိင္တံၾကီး တိုက္ရိုက္ထိေတြ႕မိသည္မို႕ အာရံုခံစားမႈက ႏွစ္ဦးစလံုး  ပိုေကာင္းလာသည္။
နီလာ့လက္နုနုေလး၏ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ကိုေက်ာ့္ဟာၾကီးက ပိုလို႕  ၾကီးလာသည္၊ ပိုလို႕  မာလာသည္။
နီလာ ဘယ္လိုမွ စိတ္ေတြမထိန္းနိုင္ေတာ့ ... ။ တကိုယ္လံုး တြန္႕လိမ္လာသည္။


“ အင္း ဟင္းဟင္း ... ဦးရယ္ .... လုပ္ပါေတာ့။ နီလာ့ကို  မညွဥ္းဆဲေနပါနဲ႕ေတာ့ရွင္ ...  ” မ်က္လံုးေလးေတြ မဖြင့္မိေပမယ့္ နီလာ့ႏႈတ္ကေတာ့ စကားေလးေတြ ပြင့္အံထြက္လာရေတာ့သည္။  တကိုယ္လံုးတြန္႕လိမ္ လႈပ္ရွားရင္း ေပါင္လယ္မွ ထမီေလးကလဲ  ေျခရင္းေရာက္ကာ ကၽြတ္ထြက္သြားျပီ။ ..


ကိုေက်ာ္က ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး  ျပံဳးလိုက္မိ၏။
ဒီတညေတာ့  ငတ္ခဲ့သမွ် အတိုးခ်ျပီး နီလာေလးကို  အားရပါးရ ျဖဳတ္ခြင့္ၾကံဳေလျပီေပါ့။  ...
မေနနိုင္လြန္းလို႕ ျမိဳ႕တက္ျပီး ဇိမ္ခန္းေတြ သြားမည္စိတ္ကူးခဲ့မိေသာ္လည္း ေရာဂါေတြရမည္စိုးသျဖင့္
မသြားရဲခဲ့။  .. ခုေတာ့  ေရာဂါအတြက္လဲ ပူစရာမလို၊  ဇိမ္မယ္ေတြထက္လဲ အဆတရာသာသည့္ မယားပါ သမီးေလး နုနုထြတ္ထြတ္ကို အပီကိုင္ရေပေတာ့မည္။ ... သူကား  ကံေကာင္းေလစြ။


စိတ္ေက်နပ္လွ်င္ လုပ္ေနက်အက်င့္အတုိင္း ကိုေက်ာ္ ရႊီကနဲ ခပ္တိုးတိုး   ေလတခ်က္ခၽြန္လိုက္သည္။ ျပီးေတာ့  သူ၀တ္ထားသည့္ စြပ္က်ယ္ကို ေခါင္းေပၚမွ တခ်က္တည္း ခၽြတ္ျပစ္လိုက္သည္၊ .. ဒူးေအာက္မွာ ပံုက်ေနေသာ   လံုခ်ည္ကို ခပ္ေ၀းေ၀းသို႕   ခပ္ထုတ္ပစ္လိုက္သည္။ မီးခြက္ေရာင္မွိန္မွိန္ေအာက္တြင္ ေယာက္်ားပီသေသာ ကိုေက်ာ့္ကိုယ္လံုးၾကီးက ၾကြက္သားေတြ  အဖုဖုအထစ္ထစ္ႏွင့္
ရင္ခုန္စရာေကာင္းလွ၏
မ်က္စိေလး ေမွးထားရင္းမွ   နီလာ ျမင္ေနရသည္။ .. ရင္ေတြလဲ ဗေလာင္ဆူလွျပီ။
နီလာ့ကိုယ္မွာလဲ  ေအာက္ပိုင္းက ဗလာက်င္းေနျပီး အေပၚပိုင္းမေတာ့ ေျပကၽြတ္ေနေသာအကၤ်ီေလးႏွင့္ ဇာ
ေဘာ္လီေလးက ပုခံုးေပၚတက္ခ်ိတ္ေနျပီ။ ..  ကိုယ္တံုးလံုးနီးပါးပဲ ဆိုၾကပါစို႕  .. ။


ရမက္ထစရာေကာင္းလွေသာ နီလာ့တကိုယ္လံုးကို  သိမ္းက်ံဳးၾကည့္ရင္း ကိုေက်ာ္က  နီလာ့ေဘးတြင္ အသာ
၀င္လွဲအိပ္လိုက္သည္။ အေဖအရင္းလို ေနလာခဲ့သူမို႕ နီလာ  မ်က္ႏွာခ်င္းေတာ့   မဆိုင္ရဲ  .. ။ ကိုေက်ာ့္ကို
ေက်ာေပးလိုက္ျပီး ေဘးဘက္သို႕ တေစာင္းလွည့္အိပ္လိုက္မိ၏။ အေၾကာင္းမဟုတ္ပါ  ... ကာမက်မ္းေၾက

ေသာ  ကိုေက်ာ္က ဘယ္လိုေနလွ်င္ ဘယ္လိုပံုႏွင့္ဖိုက္ရမည္ဆိုသည္ကို  ေနာေက်ေနျပီးသားျဖစ္ပါသည္။ ခုလဲ ေက်ာေပးထားေသာ နီလာ့ကိုယ္လံုးေလးကို ေနာက္မွ သိမ္းဖက္လိုက္ျပီး  သူ႕ေပါင္ၾကီးတေခ်ာင္းကို နီလာ့ေပါင္တံေလးနွင့္ကပ္ထားကာ အေပၚဘက္မွေပါင္တံၾကီးကိုေတာ့ နီလာ့တင္သား အိအိထြားထြားၾကီးေတြေပၚ ခြတင္လိုက္၏။
လက္တဖက္က  နီလာ့ကိုယ္လံုးေလးေအာက္ လွ်ိဳသြင္းလိုက္ျပီး ေနာက္တဖက္ကအေပၚမွေက်ာ္ကာ နိီလာ့နို႕ၾကီးေတြကို  စံုကိုင္ဆြဲညွစ္လိုက္သည္။ ပါးစပ္ၾကီးကလည္း အျငိမ္မေနပဲ  နီလာ့
ေနာက္ေက်ာသား၀င္း၀င္းေလးေတြကို တျပြတ္ျပြတ္နွင့္လိုက္စုပ္ေနလိုက္၏။ .. နီလာ တရိႈက္မက္မက္နွင့္ တဆတ္ဆတ္တုန္လာရေတာ့သည္။ .. ေရႊၾကဳတ္ေလးမွထြက္လာေသာ အရည္ေတြကလဲ စိုရႊဲကာ  ကိုေက်ာ့္ ေပါင္ေတြကိုပင္  ေပကုန္ျပီ။ သစ္သားငရုတ္က်ည္ေပြ႕ၾကီးအလား ထြားက်ိဳင္းသန္မာလွေသာ   ကိုေက်ာ့္ဟာ ၾကီးကလည္း နီလာ့  တင္သားအိအိၾကီးေတြကို ဟိုထိုးသည္ေထာက္ႏွင့္  တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနသည္။ ထိုသို႕
ထိုးမိေထာက္မိေလတုိင္း ကိုေက်ာ့္ဟာၾကီးဆီမွ တဒိတ္ဒိတ္ ေသြးတိုးေနမႈကိုပင္ နီလာခံစားသိရွိေနရသည္။


“ ျပြတ္ ..  ျပြတ္ ...  ”
“ အင္း ဟင္း ... အား ဟား ... ဦးရယ္ ဘာေတြေလွ်ာက္လုပ္ေနမွန္းလဲမသိဘူး ... အာ အာ့ ... ”
နီလာ့ေနာက္ေက်ာသားေလးေတြကို တျပြတ္ျပြတ္စုပ္ေနသံႏွင့္  နီလာ့မပီမသ ညဥ္းသံေလးေတြက အိပ္ခန္းထဲျပန္႕လြင့္ေနသည္။
ဟိုတဖက္ အိပ္ခန္းဆီမွ နီလာ့အေမ  ကိုေက်ာ့္မိန္းမကေတာ့ ေဆးေတြေသာက္ျပီး   အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္မို႕
သူ႕ေယာက္်ားနွင့္သမီး ဇာတ္လမ္းကို ဘယ္လိုမွ မသိနိုင္ေပ။


အေတာ္ၾကာေအာင္ နီလာ့ေက်ာသားေလးေတြကိုစုပ္လိုက္၊ နို႕ၾကီးေတြကို  နယ္လိုက္၊ တင္ပါးႏွင့္ေပါင္တံၾကီးေတြကို သူ႕ေပါင္တံၾကီးေတြႏွင့္လိုက္ပြတ္လိုက္ လုပ္ေနျပီးေနာက္ ကိုေက်ာ္ အက်အန ေနရာယူလိုက္သည္။
နီလာ့အေပၚဘက္မွ ေပါင္တံၾကီးကို သူ႕လက္ႏွင့္ အေပၚသို႕ဆြဲေျမွာက္ မတင္လိုက္ျပီး  ပြင့္အာကားထြက္ လာေသာ ေရႊၾကဳတ္ေလးအ၀သို႕ သူ႕လိင္တံၾကီးကို ေတ့လိုက္သည္။
ေနာက္လက္တဖက္က နီလာ့ကိုယ္လံုးေလးကို အသာထိန္းကိုင္ထားလိုက္၏။
ေရႊၾကဳတ္ေလးထဲမွ စုပ္အားတခုက ကိုေက်ာ့္လိင္တံၾကီးကို  လာေရာက္ဆြဲငင္ေနသလို ခံစားရသည္။ .. ေမွ်ာ့ဆိုတာ  ဒါပဲျဖစ္မည္ဟု ကိုေက်ာ္ေတြးလိုက္မိ၏။
အက်အန ေနရာယူျပီးသည္ႏွင့္ ကိုေက်ာ္ ခါးကို  အသားကုန္ႏြဲ႕ကာ သူ႕ဟာၾကီးကို နီလာ့ေရႊၾကဳတ္ေလးထဲ
အသားကုန္ ေဆာင့္ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့သည္။


“ အမယ္ေလးေလး ... ေသပါျပီဦးရဲ႕  ... ၾကမ္းလိုက္တာ .. အား  ............. ”
သစ္သားငရုတ္က်ည္ေပြ႕ပမာ ကိုေက်ာ့္လိင္တံၾကီးက  နီလာ့အထဲ   အင္ႏွင့္အားႏွင့္ ဒလေဟာ တိုး၀င္သြား၏
နီလာ့  မခ်ိမဆံ့ေအာ္သံေလးက ပါးစပ္ကို လွမ္းပိတ္လိုက္ေသာ ကိုေက်ာ့္  လက္ၾကမ္းၾကီးမ်ားေအာက္တြင္
တိမ္၀င္သြားရသည္။ .. ကိုေက်ာ္သိပါသည္၊ သူ႕မယားပါသမီးနီလာႏွင့္ ဟိုေဆးေက်ာင္းသား ကိုလတ္တို႕ ဇာတ္လမ္းကို .. ။ ဒါေၾကာင့္လဲ   နီလာ အပ်ိဳမစစ္ေတာ့မွန္း ခံဘူးေနက်မွန္းသိသျဖင့္ သူ႕စံခ်ိန္လြန္လိင္တံ ၾကီးကို  တထစ္ခ်င္းသြင္းမေနပဲ တခ်က္ထည္းနွင့္အဆံုးေရာက္ေအာင္  ေဆာင့္ထိုးသြင္းခ်လိုက္ျခင္းျဖစ္၏။
ဒီလိုသြင္းရမွ သူက အားရသည္မဟုတ္ပါလား  .. ။ ခံဘူးေနက်မို႕ ကြဲမွာျပဲမွာေတာ့  မစိုးရိမ္ရေသာ္လည္း သူဒီလို တခ်က္ထဲေဆာင့္သြင္းလိုက္လွ်င္ နီလာ အသားကုန္ေအာ္လိမ့္မည္ကိုေတာ့ တြက္ထားမိျပီးသားမို႕ ကိုေက်ာ့္လက္ေတြက နီလာ့ပါးစပ္ကိုပိတ္ရန္အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
မဟုတ္လွ်င္ ေကာင္မေလးေအာ္သံက ဟိုဘက္ခန္းမွ   သူ႕မိန္းမ မေျပာႏွင့္ တရြာလံုးပင္  နိုးေလာက္မည္။ ...


အရင္းထိေအာင္ ထိုးသြင္းထားလွ်က္ႏွင့္ပင္  ကိုေက်ာ္က ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ဖိထားလိုက္၏။ ပထမေတာ့ နီလာ  တြန္းထိုးရုန္းကန္ ေနေသးသည္။ ..  သို႕ေပမယ့္ ခနၾကာေတာ့ ရုန္းတာကန္တာေတြ  ျငိမ္က်သြားျပီး တဟင္းဟင္းညဥ္းသံေလးေတြသာ ထြက္ေပၚလာေတာ့၏။ ကိုေက်ာ္က  နီလာ့ပါးစပ္ေလးကို

လွမ္းပိတ္ထားေသာ သူ႕လက္ေတြကို ဖယ္လိုက္ျပီး နို႕အံုၾကီးေတြႏွင့္ ဗိုက္သားရွပ္ရွပ္ေလးကို အသာအယာ ပြတ္သပ္ေပးေနလိုက္သည္။  .. နီလာကလဲ သူမလက္ေလးေတြကိုေနာက္ပစ္ျပီး ကိုေက်ာ့္ဆံပင္ေတြကို    ထိုးဖြ ပြတ္သပ္ေပးလာ၏။  ...


“  ဦး ေဆာင့္ေတာ့မယ္ေနာ္  ...  နီလာ .. ”
“ ဟုတ္ ...  ေဆာင့္ပါေတာ့ဦးရယ္ ..  နီလာ အထဲမွာ တမ်ိဳးၾကီးနဲ႕  အေနခက္လွျပီ  .. ”
အေပးအယူတည့္ေနၾကေလျပီ။
ကိုေက်ာ္က နီလာ့နို႕အံုၾကီးနွစ္လံုးကို စံုကိုင္ကာ  အားယူလိုက္၏။ နီလာက အေပၚသို႕ေထာင္ထားေပးေသာ
သူမေပါင္တံၾကီးတေခ်ာင္းကို သူမဖာသာ လက္တဖက္ႏွင့္ ထိန္းကိုင္ေပးထားလိုက္သည္။
ထို႕ေနာက္တြင္မူ
ကိုေက်ာ္က သူ႕တကိုယ္လံုးမွ အားအင္ေတြ အကုန္ထုတ္ကာ နီလာ့ေနာက္ဖက္မွ အပီအျပင္က်ံဳးေဆာင့္ ေလေတာ့၏။


“ ဖံုး   ဖံုး   ... ဖံုးဖံုး   ... ”
“ အား .. အ ... အား  .. အ .. ”
ကိုေက်ာ့္ဆီးခံုၾကီးနွင့္  နီလာ့ဖင္ဆံုအိအိၾကီးေတြ    တဖံုးဖံုးရိုက္မိသံက နီလာ့  မခ်ိမဆန္႕ခပ္အစ္အစ္   ေအာ္သံ
ေလးေတြႏွင့္ အျပိဳင္ထြက္ေပၚလာသည္။ ေစာေစာက တရွိန္ထိုး ထိုးသြင္းအျပီးတြင္ အတန္ၾကာေအာင္ စိမ္
ကာ  ႏွပ္ထားေပးလိုက္သည္မို႕ နီလာ့ေရႊၾကဳတ္ေလးက ကိုေက်ာ့္လိင္တံၾကီးႏွင့္အလုိက္သင့္ ဆန္႕ကားေပး ထားလိုက္ျပီးျဖစ္ရာ နီလာေစာေစာကေလာက္ စူးစူး၀ါး၀ါး  ေအာ္စရာမလိုေတာ့ေပ။  .. သို႕ေပမယ့္ တခ်က္ တခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ကိုေက်ာ့္ထိပ္ဖူးၾကီးက  သူမ သားအိမ္၀ေလးထိေအာင္ သြားသြားေဆာင့္မိသျဖင့္ ေအာင့္ကနဲေအာင့္ကနဲ ေနေအာင္ေတာ့ ခံစားေနရရွာေလသည္။ ေနာက္ဖက္မွ   အသားကုန္က်ံဳးေနသည့္ပံုစံ
ျဖစ္သည့္အတြက္ ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္တိုင္း ကိုေက်ာ့္လိင္တံၾကီးက  နီလာ့အေစ့ေလးကိုပြတ္ပြတ္သြားသည္။ ထိုသို႕  ပြတ္သြားတိုင္း နီလာ့တကိုယ္လံုး ဓာတ္လိုက္သလို တုန္ခါသြားရေလာက္ေအာင္ အရသာထူးၾကီးကို နင့္နင့္နဲနဲ  ခံစားေနရေလ၏။ ကိုလတ္နွင့္တုန္းကပင္ ဒီလို  အရသာထူးမ်ိဳး မခံစားဖူးခဲ့  ..။ ကိုလတ္က ေလွၾကီးထိုးရိုးရိုးပံုစံႏွင့္သာ  ျဖဳတ္ေနက်မို႕   ကိုေက်ာ္ခုလို ေနာက္ကေန အသားကုန္က်ံဳးေနသည္က နီလာ့
အတြက္ အရမ္းကို ဆန္းသစ္ေသာခံစားမႈႏွင့္ ကာမအရသာေတြကို ေပးစြမ္းေနေလေတာ့သည္။


အေတာ္ၾကာေတာ့ အေပၚေျမွာက္ထားေပးရသည့္ ေပါင္တံၾကီးေကာ ထိမ္းကိုင္ထားသည့္လက္ပါ ေညာင္းလာျပီမို႕  နီလာ  ေပါင္တံၾကီးကို ျပန္ခ်လိုက္မိ၏။ ကိုေက်ာ္က အလိုက္သင့္ပင္ နီလာ့ခါးေလးကို ဆြဲဖက္လိုက္ျပီး သူကိုယ္တိုင္လဲ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္ရင္း နီလာ့ခါးေလးကို ဆြဲမထူလိုက္ေတာ့ နီလာ့ပံုစံကေမွာက္ခံု ခံသည့္အေနအထားသို႕ အလိုလိုကူးေျပာင္းသြားရေတာ့သည္။
ပါးေလးေတြကို ေခါင္းအုံးေပၚအပ္ ... လက္ႏွစ္ဖက္က  ေခါင္းအံုးအစြန္းေတြကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း
ဒူးႏွစ္ဖက္ကခပ္ကားကားေလး ေထာက္ကာ တင္ပါးအိအိၾကီးေတြကို အစြမ္းကုန္ ေနာက္ပစ္ထား
ေပးမိလွ်က္သားေလး ျဖစ္သြားရေလသည္။
ကိုေက်ာ္က နီလာ့ကို  ပံုစံေျပာင္းေပးေနစဥ္ေတာက္ေလွ်ာက္  သူ႕လိင္တံၾကီးကုိ နီလာ့ေရႊၾကဳတ္ေလးထဲမွ
မကၽြတ္ေအာင္ အလိုက္သင့္ေနရာလိုက္ေျပာင္းေပးရင္း ထိန္းထားေလရာ ေနရာအေရႊ႕အေျပာင္းတြင္
ကိုေက်ာ့္အတံၾကီးက အထဲတြင္ကန္႕လန္႕ထိုးေမႊသလိုျဖစ္ျပီး  နီလာ့ေရႊၾကဳတ္အတြင္းသားေလးေတြခမ်ာမွာ စက္ျဖင့္ေခ်မႊခံရေသာ ဒိန္ခ်ဥ္ဖတ္ေတြပမာ မြမြေၾကကုန္ျပီလား ထင္လိုက္ရေလသည္။


“ အီး  ...  အ ... ”
ခံစားခ်က္က ျပင္းထန္သေလာက္  ထိမိလွသည္။
နီလာ တခ်ီျပီးလုလုပင္ျဖစ္သြားရသည္။ ... ကိုေက်ာ္က တန္းမေဆာင့္ေသးပဲ အသာထိန္းထားေပး၏။
ခနေနမွ  နီလာ ေနသားက်သြားျပီး  ခံခ်င္စိတ္ေတြ ထၾကြလာျပန္သည္။
ကိုေက်ာ္က နီလာခံရန္ အသင့္ျဖစ္ေနျပီမွန္း မရိပ္မိေသးသျဖင့္ ခ်က္ျခင္း မေဆာင့္မိေသး။

နီလာ  စိတ္မရွည္နိုင္ေတာ့ ... ။


“ ေဆာင့္ေတာ့ေလ   ဦးရဲ႕   ... ဘာလုပ္ေနတာလဲ လို႕  ....... ”
နီလာ ေခါင္းအံုးေပၚေမွာက္ထာေသာ သူမမ်က္ႏွာေလးကို ေနာက္သို႕ငဲ့ေစာင္းရင္း ခပ္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလး  ေျပာလိုက္
မိသည္။  .. ကိုေက်ာ္ သေဘာေတြ႕ မေနာေခြ႕သြားရေလ၏။
“ အိုေက   .. အိုေက   ”
ေျပာလည္းေျပာ ေဆာင့္လည္းေဆာင့္မို႕  နီလာ့မ်က္နွာေလး ေခါင္းအံုးေပၚ ျပန္ေမွာက္က်သြားရသည္။ ကိုေက်ာ္က နီလာ့  တင္ပါးအိအိၾကီးေတြအထက္မွ  ခါးသိမ္သိမ္ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နွင့္စံုကိုင္ျဖစ္ညွစ္ရင္း အသားကုန္ကိုေဆာင့္ေလေတာ့၏။


“ ဖံုး   ဖံုး   ... ဖတ္ ဖတ္   .. ဖံုးဖံုး   .. ဖတ္ ဖတ္ .. ”
ဒီပုံစံက်ေတာ့   ကိုေက်ာ့္ဆီးခံုနွင့္ နီလာ့တင္ပါးအိအိၾကီးေတြ ရိုက္မိသံသာမက ကိုေက်ာ့္ေဂြးဥတြဲၾကီးႏွင့္
နီလာ့ေပါင္တံၾကီးေတြ ရိုက္မိသံေတြပါ  ထြက္ေပၚလာသျဖင့္ ပိုျပီး  ျမိဳင္ဆိုင္သြားသည္ဟု ဆိုရေပမည္။ ..
အံကိုတင္းတင္းၾကိတ္ယင္း ေခါင္းအံုးေပၚ မ်က္ႏွာအတင္းဖိကပ္ထားသည္မို႕  နီလာ့ႏႈတ္မွ  ေအာ္ညဥ္းသံ
ေလးေတြကေတာ့ ထြက္ေပၚမလာေတာ့။  ...
ကိုေက်ာ္က ေဆာင့္အားသန္သေလာက္ သုတ္လဲထိန္းနိုင္သည္။ .. နီလာကေတာ့   မခံနိုင္ေတာ့။
လိင္တံၾကီးသေလာက္ အားသန္ကာ ထိလွမိလွေသာ ကိုေက်ာ့္ေဆာင့္ခ်က္ေတြေၾကာင့္  ေခါင္းအံုးစြန္းကို
ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ လက္ကေလးေတြပါ တဆတ္ဆတ္တုန္လာျပီး တခ်ီျပီးသြားရေလေတာ့သည္။


နီလာျပီးေပမယ့္  ကိုေက်ာ္က မျပီးေသး ... ။ အေတြ႕အၾကံဳရွိသူမို႕ နီလာျပီးသြားမွန္းေတာ့ သိလိုက္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္  ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို နဲနဲေလွ်ာ့လိုက္ျပီး ခပ္မွန္မွန္ေလးထိန္းျပီးေတာ့သာ ဆက္ေဆာင့္ေပးေနလိုက္ေလသည္။
ကိုလတ္နွင့္တုန္းက နီလာနွင့္ ျပိဳင္တူေလာက္သာ ျပီးေနက်မို႕ တခ်ီခ်ျပီးတိုင္း  ႏွစ္ေယာက္သားရပ္နားကာ အေမာေျဖေနက်ျဖစ္ေသာ နီလာမွာ   ခုလို ျပီးထားျပီးခါစေရႊၾကဳတ္ေလးထဲ  ဆက္ကာထိုးေဆာင့္ေပးေနေသာ အရသာမ်ိဳးကို မခံစားဖူးေသးပါ။ .. ကိုေက်ာ္ႏွင့္က်မွ ခံစားဖူးျခင္းျဖစ္သည္။ .. အရသာက ဆန္းသစ္လွ
သည္။ .. က်ိန္းေနေသာ အတြင္းသားေလးေတြကို လိင္တံၾကီးကပြတ္ဆြဲထိေတြ႕လိုက္တိုင္း ခံစားမႈက ဘယ္လိုထုတ္ေဖာ္ေျပာရမွန္းပင္မသိ။ ...


“ ေနာက္လဲ အျမဲခ်ၾကရေအာင္ေနာ္ .. နီလာေလး .. ”
သက္လံုျပန္ယူေနသည့္အလား ခပ္ျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ခပ္မွန္မွန္ ဆက္ေဆာင့္ေပးေနရင္းမွ ကိုေက်ာ္က အနာဂတ္အတြက္ပါ  စရံရိုက္ေနသည္။
“ ေမေမသိသြားရင္ မေကာင္းပါဘုူး  ဦးရယ္ ... ”
မိန္းမသဘာ၀ နဲနဲေလးေတာ့ မူရမွ။ .. အမွန္က နီလာလဲ ကိုေက်ာ့္လိင္တံၾကီးႏွင့္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားကို
အၾကီးအက်ယ္စြဲေနမိျပီ။ ..
“ အို ...  ဒို႕ႏွစ္ေယာက္  ပိရိရင္ ဘယ္သူသိမွာလိုက္လို႕ နီလာရယ္ ... ေနာ္  ေနာ္  ... ”
“ သေဘာ ... သေဘာ ... ဦးသေဘာ ... အင့္  အင့္  ”
နီလာ့ထံမွ  သေဘာတူညီမႈရလိုက္သည့္အတြက္ ကိုေက်ာ္၀မ္းသာအားရျဖစ္ကာ  ေဆာင့္ခ်က္ေတြက  ျပန္ျပီး
ျပင္းထန္လာသည္မို႕ နီလာအသံမထြက္ေအာင္  မ်က္ႏွာကိုေခါင္းအံုးေပၚ ေမွာက္ခ်လိုက္ရျပန္သည္။


ကိုေက်ာ့္ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို အားရပါးရခံယူရင္း ေနာက္တခ်ီျပီးရန္ အားယူေနေသာ  နီလာတေယာက္
ရန္ကုန္မွ ကိုလတ္ကို  သတိလည္းမရႏိုင္ေတာ့ပါေပ။ ...
ေၾသာ္  ...   ေလွႏွင့္ျမင္းပမာ စီးသူေနာက္သာ   ေကာက္ေကာက္ပါသည္ဆိုသည္မွာ မွန္ေလစြ။ ...


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

အခ်ိန္က ည ၉နာရီခြဲလုျပီ။
ရန္ကုန္ မအူကုန္းရပ္ကြက္သည္ ေန႕လည္ဘက္တြင္ လူစည္ကားသေလာက္  ညနက္လာလွ်င္ လူအသြား
အလာက ျပတ္လာျမဲျဖစ္သည္။


၁၂၃လမ္းထဲရွိ “ထြန္းေတာက္” ေဆးခန္းထဲတြင္ ေဒါက္တာကိုလတ္တေယာက္ထဲ  စာထိုင္ဖတ္ေနမိ၏။
မိုးဖြဲဖြဲရြာေနသည္မို႕  ည၈နာရီေက်ာ္ေလာက္ကတည္းက ေဆးခန္းကို လူနာမလာေတာ့ ...
၉နာရီခြဲ  ေဆးခန္းပိတ္ခ်ိန္အထိေတာ့ လူနာ  မလာလည္း မျပန္ေသးပဲ ဆက္ထိုင္ေနတတ္သည္က  ကိုလတ္
အက်င့္ျဖစ္ေနျပီ။ ေစာေသးလွ်င္ ကားလမ္းေပၚတြင္ကားေတြက  ျပည့္ၾကပ္ေနတတ္ေသးသည္မို႕
ကားေမာင္းရတာ  ေမာင္းလို႕မေကာင္း။ ..
၉နာရီခြဲႏွင့္ဆယ္နာရီၾကားထဲေလာက္ဆိုမွ ကားရွင္းျပီး  ေမာင္းလို႕ေကာင္း၏ တခါတခါေတာ့လဲ လူနာမလာပါပဲ ထိုင္ေနရတာ ပ်င္းစရာေကာင္းလွသည္။ အလုပ္မရွိေတာ့ စိတ္ေတြကလဲ  ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ ...  ။


ဒီေန႕ေတာ့ ကိုလတ္စိတ္ထဲ  ရြာမွငယ္ရည္းစား နီလာ့ကို  ထူးထူးျခားျခားသတိရေနမိသည္။ .. သူကသာ သတိရေနမိတာပါ ... နီလာကေတာ့ သူ႕ကို စိတ္ကူးထဲေတာင္ထည့္ေတာ့မည္မဟုတ္မွန္းလဲ သူသိေနသည္။
ရည္းစားျဖစ္ျပီးလို႕မွ တႏွစ္မျပည့္ေသးခင္ နီလာ့အေမဆံုးပါးသြားတာ ေက်ာင္းတက္ရင္း
သတင္းၾကားလိုက္ရ၏။  ..
စာေမးပြဲေတြႏွင့္လံုးလည္ခ်ာလည္လိုက္ေနေသာ ေဆးေက်ာင္းသားဘ၀မို႕ ခ်က္ျခင္းမျပန္နိုင္ေသးပဲ
အားေပးစကားေတြသာ လူၾကံဳပါးလိုက္ စာထည့္လိုက္ လုပ္ေနခဲ့ရသည္။ .. ေဟာ  ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေရာက္
လို႕  သူလဲ ရြာျပန္ေရာ  သတင္းေကာင္းက ဆီးၾကိဳေနပါေတာ့သည္။ .. နီလာတေယာက္  သူမ၏ပေထြး ကိုေက်ာ္နွင့္  အတိအလင္းယူလိုက္ၾကျပီတဲ့  ... ။ ေကာင္းပါသည္ .. ေကာင္းၾကပါေပသည္။  .. သြားေလသူ အေမ့မ်က္နွာမွမေထာက္ .. ။ သူ႕မ်က္နွာလဲမေထာက္ ... ဘယ္သူ႕မ်က္နွာမွမေထာက္   ... လုပ္ပံု  လုပ္ပံု၊ နီလာတို႕လုပ္ခ်လိုက္ပံုက ကိုလတ္ဆလံသ သြားရသည္။ ရြာကိုလည္း အဲဒီကတည္းက  ကိုလတ္
လံုး၀မျပန္ေတာ့။ ယိုသူက  မရွက္ေပမယ့္ ျမင္သူက ရွက္သည္ေလ  .. ။


ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္နာသည္ဆိုဆို ပထမဆံုးရည္းစားမို႕ ကိုလတ္ နီလာ့ကို  ေမ့မရေသး  ... ။ နီလာ့ႏႈတ္ခမ္းေႏြးေႏြးေလးေတြ ...  ႏို႕အံုထြားထြားၾကီးေတြ  .. တင္သားအိအိၾကီးေတြ ..  အိုေနာက္ဆံုးေတာ့ ဆြဲအားေကာင္းလွေသာေရႊၾကဳတ္ေလး ... တခုမွ ကိုလတ္ေမ့လို႕ကိုမရ။ ..  အင္း ဒါေပမယ့္ ဒါေတြအားလံုး က ခုေတာ့  သူ႕ပေထြးတျဖစ္လဲ  လင္ေတာ္ေမာင္ၾကီး ကိုေက်ာ့္အတြက္ အသံုးေတာ္ခံစရာေလးေတြသာ ျဖစ္ ေနေပေရာ့မည္ ... ေတာက္ ... ။


ကိုလတ္ေတြးရင္း ေဒါသထြက္လာသျဖင့္  ေတာက္ပင္ေခါက္လိုက္မိသည္။ .. သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕ကေတာ့ေျပာသည္၊ .. ကိုေက်ာ့္မွာ  သူ႕ထက္ေကာင္းကြက္ေတြရွိေနလို႕ျဖစ္မည္တဲ့ ...  ။ သူလဲ ဒါေတြအစက သိပ္ေတာ့နားမလည္ .. ေဆးေက်ာင္းသားေပမယ့္ စာထဲသာစိတ္ႏွစ္ထားခဲ့သူမို႕
ဒါေတြႏွင့္  နဲနဲစိမ္းသည္။  .. သို႕ေပမယ့္ ရည္းစားလူလုခံရျပီးေနာက္တြင္ေတာ့ ကိုလတ္   မခံခ်င္စိတ္နွင့္
ဒါေတြ လိုက္စားလာသည္။ လိင္တံၾကီးထြားေစေသာ နည္းလမ္းမ်ားရွာသည္။ .. ေဆးထိုးတာေတြဘာေတြ
ကေတာ့ ေဘးမကင္းမွန္း ဆရာ၀န္ေလာင္းပီပီ သူသိသည္မို႕ လက္တဲ့မစမ္းခဲ့။ ..
ေဘးကင္းေသာ ေလစုပ္ျပြန္ေတြ  ဘာေတြႏွင့္ေတာ့ စမ္းၾကည့္သည္။ .. ရလဒ္က မဆိုးလွပါ။ သူ႕ဆိုဒ္က
ပိုၾကီးလာသည္။ .. သန္မာမႈႏွင့္သုတ္ထိန္းနိုင္အားလဲ ပိုေကာင္းလာသည္။ ေနာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ တိုင္ပင္ျပီး တေယာက္ဟာေပၚတေယာက္ ေဂၚလီေတြ အျပန္အလွန္ထည့္ၾကသည္။  .. သူလဲ သူ႕လိင္တံ ေက်ာဘက္တြင္ ေဂၚလီ၂လံုးထည့္လိုက္သည္။  .. ေျပာင္းဖူးေစ့ေတြလိုေလွ်ာက္ထည့္ေနလွ်င္ေတာ့  ေဘးလဲ မကင္းသလို ခံရသူလဲ လက္လန္သြားမည္မို႕ မထည့္။ .. ၂လံုးေလာက္က အေနေတာ္ပါပဲ။

စိတ္နာနာႏွင့္  ကိုလတ္   ရန္ကုန္တြင္ ရည္းစားေတြ  ထည္လဲထားျပစ္ခဲ့သည္။
ထားလိုက္ေသာ ရည္းစားတိုင္းကလဲ သူ႕ဟာၾကီးႏွင့္ ေဂၚလီေလးေတြကို တန္းတန္းစြဲ ..  ။ အဲ တခုေတာ့
ရွိသည္။ .. ရည္းစားက  ရည္းစားလိုမေနပဲ ယူဘို႕အတင္းအၾကပ္တိုက္တြန္းလာလွ်င္ေတာ့ ကိုလတ္ တို႕
ေ၀းေ၀းေျပးေတာ့သည္။  .. လူပ်ိဳဘ၀ႏွင့္ ရသေလာက္ကဲဦးမည္ဟု ကိုလတ္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားသည္။ ..
ဒါေတြအားလံုးကို နီလာ့အစား  မိန္းမေတြအေပၚလက္စားေခ်ေနျခင္း တမ်ိဳးဟု သူ ခံယူထားလိုက္သည္  ..
ဆုိင္သလား  မဆိုင္သလားေတာ့ မသိ။  ..


ဒီလိုႏွင့္  မႏွစ္က သူ ဆရာ၀န္ျဖစ္လာသည္။  .. အလုပ္ႏွင့္အကုိင္ႏွင့္ဆိုေတာ့ ကဲရတာ ပိုတင့္တယ္လာ၏ သူ႕ေၾကာင့္ အပ်ိဳရည္ပ်က္ခဲ့ရသူေလးေတြလဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနျပီ။ ေနာက္ျပီးသားေရအိုင္ေတြကို ေျခ၀င္ေဆးခဲ့တာေတြလည္း မနဲလွေတာ့။  ..  ဆရာ၀န္ဆိုေတာ့ ေရွာင္တတ္တိမ္းတတ္တာေကာ ကံေကာင္းေနေသးတာေကာ  ပါမည္ေပါ့ေလ ..
ကိုလတ္တို႕ ခုထိေတာ့ ပိုက္ေဘာ မိသည့္ဘ၀ မေရာက္ေသး။


ကိုလတ္အလုပ္က ရန္ကုန္အေနာက္ပိုင္း ေဆးရံုၾကီးတြင္ျဖစ္သည္၊ ..  ကိုယ္ပိုင္ေဆးခန္းကိုေတာ့ လူနာအရ မ်ားသည့္ မအူကုန္းဘက္တြင္ ဖြင့္ျဖစ္သည္။   လူပ်ိဳလူလြတ္  ဆရာ၀န္ဆိုေတာ့ ေဆးခန္းပတ္၀န္းက်င္တြင္ ကိုလတ္နာမည္က  ေရပန္းစားသည္။ .. ရႈပ္ေပြသူအျဖစ္လဲ နာမည္ထြက္သည္။  ..
သို႕ေပမယ့္ မိန္းကေလးမ်ားထံုးစံအတိုင္း ရႈပ္သူေပြသူဟု   နာမည္ၾကီးသူေတြဆို ပိုကပ္တတ္   ေရာတတ္သည့္ အတြက္ ကိုလတ္ေဘးနားမွာ မိန္းကေလးေတြ   ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနေလသည္။ .. ကိုလတ္ကေတာ့  အခြင့္သင့္ လွ်င္သင့္သလို အေျခအေနေပးလွ်င္ေပးသလို စိတ္ၾကိဳက္ရာကို  ဆြတ္ခူးစားသံုးရင္း လူပ်ိဳဘ၀ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ၾကီး  ျဖတ္သန္းေနေလေတာ့သည္။


“ ၀ါး  ဟား ... ”
အိပ္ငိုက္သလိုလိုျဖစ္လာသည္မို႕ ကိုလတ္ သန္းေ၀လိုက္မိသည္။
လက္ပါတ္နာရီကို ငံု႕ၾကည့္ေတာ့  ကိုးနာရီခြဲလုျပီ။ ..
လက္ထဲမွ ပေလးဘြိဳင္းစာအုပ္ကို အသာေခါက္သိမ္းလိုက္ျပီး သိမ္းစရာရွိတာေတြ  သိမ္းႏွင့္ရန္
ကိုလတ္ ထလိုက္၏။ ပုဆိုးေအာက္မွ ဖြားဘက္ေတာ္က ပေလးဘိြဳင္းစာအုပ္အရွိန္ႏွင့္တၾကြၾကြျဖစ္ေနသည္
ပုဆိုး၀တ္လွ်င္ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ၀တ္ေလ့မရွိေသာ  ကိုလတ္အက်င့္က  တခါတခါေတာ္ေတာ္ဒုက္ၡေပး၏။
ခုလဲ ဖြားဘက္ေတာ္ျငိမ္ေအာင္   ခနေစာင့္ရေသးသည္။ နို႕မဟုတ္ လူျမင္လို႕မွ ေကာင္းမည္မဟုတ္။  ...


“ ဆရာ .. ဆရာရွိေသးလားဟင္  ... ”
ေဆးခန္းတံခါးတျခမ္းပိတ္ထားလိုက္ျပီး အတြင္းဘက္လူနာစမ္းသပ္ခန္းထဲ၀င္ကာ နားၾကပ္ေတြဘာေတြ
သိမ္းေနေသာ ကိုလတ္နားထဲသို႕ ဆည္းလည္းသံေလးတခုတိုး၀င္လာသည္။ .. ျပန္မည္လုပ္ခါမွ လူနာက
လာေနျပန္ျပီထင္သည္။  ကိုလတ္ နဲနဲကၽြဲျမီးတိုသြားရ၏။ တခါတခါက် လူနာေတြက ဒီလိုပါပဲ  .. ေဆးခန္းဖြင့္ထားခ်ိန္ေတာက္ေလွ်ာက္က် လူရႈပ္သည္ဘာသည္ဆိုျပီး လာမျပၾက၊
ေဆးခန္းပိတ္ျပီး ျပန္ေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ တေယာက္ျပီးတေယာက္  ေရာက္ေရာက္လာတတ္သည္။


“ ကိုးနာရီခြဲျပီဗ်  .. ေဆးခန္းပိတ္ေတာ့မလို႕ ... ေၾသာ္  ... မီမီ  ပါလား .. ”
ကိုလတ္ဘုေတာသံက တ၀က္တပ်က္ႏွင့္ရပ္သြားရသည္။ ေရစိုေနေသာထီးေလးကို ကိုင္ထားသည့္   ခ်စ္စရာ
မိန္းကေလးကို သူေကာင္းေကာင္းသိသည္ကိုး  .. ။ လမ္းထိပ္နားမွ မီမီရယ္ေလ .. မႏွစ္ကမွ ေယာက္်ား
ဆံုးထားသည့္ ပူပူေႏြးေႏြး  မုဆိုးမေလး မီမီ။  ..
“ ေဆာရီးေနာ္  ဆရာ ... ဆရာနဲ႕ ေသေသခ်ာခ်ာတုိင္ပင္ခ်င္လို႕ ေဆးခန္းလူရွင္းခ်ိန္က်မွ ေရြးျပီးလာခဲ့တာ၊
အေႏွာက္အယွက္ေပးမိသလိုမ်ား ျဖစ္သြားျပီလားမသိဘူး .. အားနာလိုက္တာ .. ”
မီမီက မ်က္လံုးေလး   ပုတ္ကလပ္ပုတ္ကလပ္လုပ္ရင္း  ေတာင္းပန္ေနသည္။  .. ခြင့္လႊတ္ေပးရမွာေပါ့ေလ။ ..

ဒီေလာက္လွသည့္ မုဆိုးမေလးပဲဟာ .. ။


“ ရပါတယ္ မီမီရယ္ ... ေျပာေနရမယ့္သူေတြမွ မဟုတ္တာ ... ကဲေျပာ .. က်ေနာ္ဘာကူညီရမလဲ ” ကိုလတ္ေလသံေျပာင္းသြားေတာ့မွ မီမီ  အားတက္သြားရသည္။ ေနာက္ေန႕မွလာလို႕မ်ား ေျပာလႊတ္ေလ မလားဟု ေဆးခန္းအလာတေလွ်ာက္လံုး ေတြးပူေနခဲ့ရသည္ေလ။ ..
လက္ထဲမွ မိုးေရစိုေနေသာေခါက္ထီးေလးကို ထီးထည့္သည့္ပံုးထဲ မီမီထည့္လိုက္၏။  ေဘးဘီကို စိတ္မလံု
သလို အသာအကဲခပ္သည္။
“ စိတ္ခ်သာ  ေျပာပါ  မီမီ  ... ဒီေန႕  အကူေကာင္ေလးမလာလို႕ က်ေနာ္တေယာက္ထဲရွိတာ .. ”
ကိုလတ္က မီမီ့အေနအထားကို အကဲခပ္မိသျဖင့္ ရွင္းျပလိုက္ရ၏။ ခါတိုင္းဆို ေကာင္ေလးနွင့္ ကိုလတ္
အတူျပန္ျပီး လမ္းက်မွ  ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္တြင္ ခ်ေပးေနၾက။ ဒီေန႕ေတာ့ ေကာင္ေလး သြားစရာရွိလို႕
ခြင့္တိုင္ထားသည္မို႕ သူတေယာက္တည္းသာ .. ။


ကိုလတ္စကားေၾကာင့္ မီမီ  သက္ျပင္းေလး အသာခ်လိုက္သည္။ ရွက္ရြံ႕ဟန္နွင့္  မ်က္လႊာေလးခ်လိုက္ရင္း
တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္သည္။


“ ဒီ ..  ဒီလိုပါဆရာ  ...  မီမီ  ေသြးမေပၚတာ ၂လရွိေနျပီ အဲဒါ .. အဲဒါ .. ”
က်န္းက်န္းမာမာ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းႏွင့္ ခ်စ္စဖြယ္ လင္ေသမုဆိုးမေလး ..   ေသြးထိန္ေနတာကို
ရွက္ရွက္နွင့္ေျပာေနျပီဆိုမွေတာ့  တျခားဘာမ်ားျဖစ္နိုင္ဦးမွာတဲ့လဲ .. ခိုးစားတာ လူမိေလျပီေပါ့။
ဘာပဲေျပာေျပာ တျခားျဖစ္နိုင္ေျခေတြလဲ  ရွိေသးသည္မို႕ ကိုလတ္ တာ၀န္အရ ရွင္းျပရေလသည္။


“ တခါတခါ ဒီလိုပဲ  ေသြးထိန္တတ္တာပဲ မီမီရဲ႕  .. ”
မီမီမ်က္ႏွာေလး ရဲတက္လာသည္။  .. သက္ျပင္းတခ်က္ကို ရိႈက္လိုက္ရင္း မပြင့္တပြင့္ေလး ေျပာလာျပန္ ေလ၏။
“ မဟုတ္ဖူးဆရာ  .. မီမီက ေသြးသိပ္မွန္တာ။ .. ရက္ေတာင္ လြဲေလ့မရွိဘူး။ ခုဟာက  .. ခုဟာက  .. ”
“  ရျပီ .. ဒီေလာက္ဆို ဆရာနားလည္ျပီ .. ။ ကဲေျပာ .. မီမီဘာျဖစ္ခ်င္လဲ .. ”
“ ေသြးေပၚေဆးေတြဘာေတြ ထိုးေပးလို႕ မရဘူးလား  ဆရာ ... ”
ကိုလတ္   ေခါင္းကို ခပ္ျဖည္းျဖည္းခါမိသည္။ အျပင္လူေတြၾကားထဲမွာ ေသြးေပၚေဆး ေသြးေပၚေဆးႏွင့္
လူသိမ်ားလွေသာ ထိုးေဆးေတြက တကယ္ေတာ့ ကိုယ္၀န္ရွိတာသာဆိုလွ်င္ ဘာမွ  မတတ္နိုင္။ ..
လူအမ်ားက နားလည္မႈေတြ လြဲေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။


“ ေသြးေပၚေဆးက ကိုယ္၀န္မရွိပဲ တျခားအေၾကာင္းေၾကာင့္ ေသြးထိန္ေနတာမ်ိဳးမွ စြမ္းတာ မီမီရဲ႕  .. ”
ကိုလတ္စကားေၾကာင့္ မီမီ  နီးရာခံုတခုေပၚ  စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္  ထိုင္ခ်လိုက္မိသည္။
“ အဲဒါမွ   ခက္ေတာ့တာပါပဲ  ဆရာရယ္ ... ခုဟာက  ကိုယ္၀န္ရွိတာလို႕ မီမီေတာ့ထင္တာပဲ ..  ဟင္း .. ”
မီမီ၀တ္ထားသည္က  လည္ပင္းေတာ္ေတာ္ဟိုက္ေသာ တီရွပ္လက္တိုကေလး .. ။ ကိုလတ္ေရွ႕တည့္တည့္တြင္ ထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့ လည္ဟိုက္ၾကားမွ ရင္နွစ္မႊာကြဲေၾကာင္းေလးက  မ်က္စိထဲကို ထင္းကနဲ ၀င္လာသည္။ အသာမိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏို႕အံုအေပၚပိုင္းေလးေတြကိုပင္ ျမင္ေနရ၏။ ေစာေစာ
တုန္းက  ပေလးဘြိဳင္းဖတ္ထားေသာ   အရွိန္က မေသေသးသည္မို႕ ကိုလတ္ေသြးေတြ ဆူလာသည္။


“ မီမီတကယ္တမ္းလိုအပ္မယ္ဆိုရင္ ေတာင္ဥက္ၠလာဘက္မွာ က်ေနာ့္အသိ ဆရာ၀န္မတေယာက္ရွိပါတယ္။
ဒါမ်ိဳးေတြကို  ကူညီေနၾကေလ  .. ခက္တာက .. ”
“ ခက္တာက ဘာလဲဟင္ ဆရာရယ္  .. လုပ္ပါဦး .. မီမီ ဆရာ့ကို    အားကိုးပါတယ္ရွင္ .. ”
“ ခက္တာက ဒါဟာ တကယ္ကိုယ္၀န္ရွိတာ ဟုတ္မဟုတ္ ေသခ်ာေအာင္  လုပ္ရဦးမယ္ မီမီရဲ႕  .. ”
“ ဆီးစစ္ၾကည့္ရမွာလား ဆရာ   ...  ”
ကိုလတ္ အသာျပံဳးလိုက္မိသည္။ သူဆင္ေသာ အကြက္ထဲေတာ့ မီမီတေယာက္ ၀င္လာေလျပီ။  ..

“ ဆီးစစ္တာက မေသခ်ာလွေသးဘူး မီမီရဲ႕   .. ေသခ်ာခ်င္ရင္ အတြင္းပိုင္း စမ္းသပ္ၾကည့္ရမွာ .....  ”
“ အို ...  ”


မီမီ့မ်က္နွာေလး ရဲတြတ္သြားသည္။ ေခါင္းေလးက ငံု႕က်သြားရ၏။ ကိုလတ္က ဟန္ကိုယ့္ဘို႕ ဆိုသလို အသာ မွင္နွင့္ေမာင္းႏွင့္  ဆက္ေျပာလိုက္ျပန္၏။
“ မီမီရွက္ေနရင္  ေနာက္ေန႕မွ  မိန္းကေလးေဖာ္တေယာက္ေယာက္ေခၚလာျပီး စမ္းေလ  .. ။ ဒါမွမဟုတ္
ေလဒီေဒါက္တာ တေယာက္ေယာက္ကိုပဲ သြားျပခ်င္ ျပပါလား .. ”
ေျပာမယ့္သာေျပာလိုက္ရသည္၊ မီမီ  သူေျပာသလို တကယ္သေဘာတူသြားရင္ အခက္  ဟု ကိုလတ္ေတြးေန
မိေလ၏။ .. မုန္႕က  ပါးစပ္နားေရာက္ေနျပီမို႕ မစားလိုက္ရလွ်င္ေတာ့ ကိုလတ္တို႕ ရာဇ၀င္ရိုင္းေရာ့မည္။


ကိုလတ္ ဆုေတာင္းျပည့္သည္ေျပာရမည္။
မီမီက ခနစဥ္းစားသလိုေလးလုပ္ေနျပီးမွ   သက္ျပင္းေလးတခ်က္ ခ်ရင္း   စိတ္ကို ဒံုးဒံုးခ်လိုက္ေလ၏။
“ မထူးပါဘူး  ဆရာရယ္ ... ။ ဒါနဲ႕ပဲ  ရက္ေတြ  သိပ္ၾကာသြားဦးမယ္။ ...  ဆရာပဲ စမ္းေပးပါေတာ့ ... ”
ကိုလတ္ တံေတြးကို အသာျမိဳလိုက္မိသည္။ စားရကံေတာ့ ၾကံဳေလျပီ။


“ ကဲကဲ  .. လာ။ ဒါဆိုလဲ အခန္းထဲသြားရေအာင္  ...  ေၾသာ္  ... တံခါးၾကီးေတာ့ ပိတ္ခဲ့မယ္ေနာ္ ... ေတာ္ၾကာ စမ္းေနတုန္း  သူမ်ားေတြ ရုတ္တရက္   ၀င္လာမွာစိုးလို႕  ... ”
မီမီ့အတြက္ ရတက္မေအးဟန္နွင့္ ကိုလတ္က ေဆးခန္းအ၀င္တံခါးကို တ၀က္ပိတ္ထားရာမွ အကုန္ပိတ္ ပစ္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ေတာ့ ႏုႏုထြားထြား  မုဆိုးမေလးကို ဦးေဆာင္ကာ အတြင္းဘက္  လူနာစမ္းသပ္ ခန္းထဲ ၀င္လာလိုက္ေတာ့၏။  မီမီက ေခါင္းေလးငံု႕ရင္း ဆင္မယဥ္သာ ဟန္ေလးနွင့္ ကိုလတ္ေနာက္က လိုက္လာသည္။


အတြင္းခန္းသို႕ေရာက္ေလျပီ။
“ ကဲ  .. မီမီ  တက္ ”
ကိုလတ္က ေျပာလဲေျပာ မီမီ့လက္ေလးကိုလဲ  အသာဆြဲကာ ကုတင္ေပၚတက္ခိုင္းလိုက္သည္။ မီမီ့လက္ဖ်ား
ေလးေတြ ေအးစက္ေနတာ သတိထားမိလိုက္၏။
ကုတင္က အနည္းငယ္ျမင့္သည္မို႕ မီမီက တဖက္ေစာင္းကာ လက္ေလးနွင့္ေထာက္ျပီးတက္ရသည္။
ေျခဖ်ားေလးေတြက   ေအာက္မွ  ခုထားေသာ  ခံုေလးေပၚေထာက္ျပီး တင္ပါးကို တေစာင္းလွမ္းတင္လိုက္ရ၏
ကိုလတ္က သူ႕ဘက္သို႕လွည့္ကာ ကုန္းျပေပးလိုက္သလိုျဖစ္သြားေသာ  မီမီ့တင္ပါးၾကီးေတြကို
အားမနာတမ္း အနီးကပ္ၾကည့္ျပစ္လိုက္သည္။  ေစာေစာက မနဲခ်ိဳးႏွိမ္ထားရေသာ ဖြားဘက္ေတာ္က ရုန္းထ လာသည္။ ..   ခုတင္ေစာင္းႏွင့္ မနဲဖိထားလိုက္ရသည္။


“ ဟင္း ... ”
ကုတင္ေပၚေရာက္ျပီးသည္နွင့္  မီမီက မ်က္လံုးေလးမ်ား  အသာမွိတ္ကာ   သက္ျပင္းေလးတခ်က္ မႈတ္ထုတ္ လိုက္ျပန္၏။  ကိုလတ္ အတတ္သိလိုက္ျပီ ... ဒီေကာင္မေလးလဲ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားေနျပီ။ ...
ဟန္ကိုယ့္ဘို႕ ဆိုသလို  တရွိန္ရွိန္တက္ေနေသာ စိတ္ကို အသာခ်ိဳးႏွိမ္ယင္း လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္အတိုင္း
ေသြးေပါင္အရင္  ခ်ိန္ေပးလိုက္၏။ .. ဒါေတာင္  လူကေနေပမယ့္ လက္က မေန။ .. ေသြးေပါင္ခ်ိန္ကရိယာ ျပန္အျဖဳတ္တြင္ ကိုလတ္လက္ေတြက မီမီ့ႏို႕ၾကီးေတြကို မထိတထိ ပြတ္သြားလိုက္ေသးသည္။ မီမီ မသိမသာေလး တြန္႕သြားတာ .. ေျခဖ်ားေလးေတြ ကုပ္ေကြးသြားတာ ကိုလတ္  သတိထားမိသည္။ မီမီ့တကိုယ္လံုးက ကုတင္ေပၚတြင္ ပက္လက္ေလးမို႕ ရိႈက္ၾကီးဖိုငယ္အသြယ္သြယ္က  မၾကည့္ခ်င္
ျမင္လ်က္သား ဆိုသလို ျဖစ္ေနရေလသည္။  .. ကိုလတ္ကေတာ့ ၾကည့္ခ်င္ခ်င္ၾကီးႏွင့္ကို  ၾကည့္ေနျခင္းပါ။


“ ကဲ  ...  မီမီေရ  ... စမ္းၾကစို႕ေနာ္  ... မရွက္နဲ႕  သိလား ... ”
အာေတြေျခာက္တက္လာသည္မို႕ ကိုလတ္ တံေတြးကို  ခနခန  ျမိဳခ်ေနရ၏။ ဒီစကားေလး   ေျပာထြက္လာဖို႕

မနဲကို အရွိန္ယူလိုက္ရသည္။ မီမီကေတာ့ ဘာစကားမွေတာင္ ျပန္မေျပာနိုင္ရွာ။ ... ေခါင္းေလးသာ အနုိင္နိုင္ ညိတ္ျပလိုက္ရသည္။


ကိုလတ္က  မီမီ့ထမီအထက္ဆင္စေလးကို အသာျဖဳတ္သည္။  ...
မီမီက ဗိုက္ေလးရွပ္ေပးထားျပီး ကိုလတ္ ျဖဳတ္ရလြယ္ေအာင္ ကူညီေပးေန၏။ လူကေတာ့ မလႈပ္  ...
မ်က္စိလဲ  စံုမွိတ္ထားသည္။ ..
အထက္ဆင္စေလး ျပဳတ္သြားေလျပီ။ ..
ကိုလတ္က အစက မီမီ၀တ္ထားတာ ရိုးရိုးထမီထင္ေနမိသည္။ .. အခု ထက္ဆင္ျဖဳတ္လိုက္မွ
ခါးတြင္အထက္ဆင္စ ခ်ည္ျပီး ၀တ္ရေသာ စကပ္ထမီမွန္း သိရသည္။  ဟန္က်သည္ေပါ့ ... အထက္ဆင္စ
ျဖည္လိုက္သည္နွင့္ ခါးအကြဲစေလးက  ဟထြက္သြားသည္။  .. ဒါေပမယ့္ မီမီ့တင္ပါးၾကီးေတြက ဖြံ႕ထြားလွ
သည္မို႕ လြယ္လြယ္နွင့္ေတာ့  စကပ္ထမီေလးက ေအာက္ေလွ်ာခ်လို႕ မရ။ ..


“  မီမီ ... တင္ပါးေလး  နဲနဲ ၾကြေပးဦးေနာ္    ... ”
ကိုလတ္အသံက အေ၀းတေနရာမွ လာေနသလို မီမီ့နားထဲ  ခံစားေနရ၏။ စိတ္ညိႈ႕ခံေနရသူလို   မီမီဘာမွကို
ျပန္မေျပာနိုင္။ .. သူေျပာသလို ခါးေလးကို အသာပင့္ကာ သာ တင္ပါးၾကီးေတြကို ၾကြေပးလိုက္မိရသည္။
ကိုလတ္က အလုိက္သင့္ဆိုသလိုပင္ စကပ္ထမီေလးကို ေအာက္ဖက္  တျဖည္းျဖည္း  ဆြဲခ်လိုက္၏။


ေဆးခန္းလာျပရသည္မို႕လားမသိ  .. ။
မီမီ့တြင္  ေအာက္ခံ  ဘာမွ မ၀တ္ထားပါ။  ..
ကိုလတ္က စကပ္ထမီေလးကို ဆြဲခ်လိုက္သည္နွင့္တျပိဳင္နက္ မီမီ့   ရတနာေလးက ၀င့္ၾကြားစြာ  ၀င္း၀င္းပပ
ထြက္ေပၚလာပါေတာ့သည္။
မဂိုေသြးပါသူမို႕လားမသိ ...  မီမီက အေမႊးအမွ်င္ေတြ ေျပာင္ေနေအာင္ကို ရိတ္ထားသည္။ မျဖဴမညိဳအသားေလးႏွင့္ လိုက္ေလွ်ာညီေထြစြာပင္ မီမီ့ဆီးခံုေလးက မို႕ေမာက္တက္ေန၏။ .. ေပါင္တံထိပ္ဖ်ားေတြကေတာ့ အျပင္အသားအေရထက္ကို ပိုျပီး  ျဖဴ၀င္းေတာက္ပေနသည္။  ... ျပည့္ျပည့္တင္းတင္း ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္လႊာ အတြင္း၀ယ္ သာမာန္မိန္းကေလးေတြထက္ သိသိသာသာၾကီးကို
ပိုၾကီးေသာ  အေစ့ေလးက ျပဴးထြက္ေန၏  ... ။  ကိုလတ္ကို မ်က္စပစ္ျပ ေနသလိုလို .. ။


ကိုလတ္က  လက္အိတ္စြပ္လိုက္သည္။ ...
အမွန္က ဒါမ်ိဳးစမ္းမည္ဆိုလွ်င္ ပိုးသတ္ထားေသာ   ရာဘာလက္အိတ္ အထူကို စြပ္ရမည္။  သို႕ေပမယ့္
ကိုလတ္က အၾကံၾကီးႏွင့္မို႕  ရိုးရိုး   ေသြးေဖာက္တာေတြ ဘာေတြမွာသံုးသည့္ ရာဘာလက္အိတ္အပါးေလးပဲ စြပ္လိုက္၏။ မီမီကေတာ့ ဘာမွ  မသိရွာ ...  ။ ကိုလတ္ျပဳသမွ် ႏုေတာ့မည့္ပံုႏွင့္  ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေက်ာ့ေက်ာ့ေလး လွဲေနေလသည္။


ကုိလတ္က မီမီ့ေပါင္ၾကားထဲသို႕  သူ႕ညာဘက္လက္ၾကီးကို သြင္းလိုက္၏။  ဘယ္လက္ကေတာ့ မီမီ့ခါးကို အသာလွမ္းကိုင္ထားသည္။ မီမီက အလုိက္သင့္ပင္ ေပါင္ၾကီးေတြကို ကားေပးလိုက္သည္။  ေစာေစာက
ဒူးေလာက္ေရာက္ေအာင္ဆြဲခ်ထားေသာ စကပ္ထမီေလးက မီမီ  ေပါင္ကားေပးလိုက္မႈေၾကာင့္ ေအာက္သို႕
တြန္းခ်လိုက္သလိုျဖစ္ကာ ေျခဖ်ားထိေလွ်ာက်သြားေတာ့၏။


ကိုလတ္ အသက္ကိုမွန္ေအာင္  မနဲထိမ္းရႈယင္း မီမီ့ ရတနာၾကဳတ္ေလးထဲ လက္ညိွဳးကို စထိုးသြင္းလိုက္၏ အတြင္းပိုင္းစမ္းသပ္လွ်င္ လက္ညိွဳးလက္ခလယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးႏွင့္ စမ္းရျမဲျဖစ္ေသာ္လည္း မီမီ့ၾကဳတ္ေလးက အပ်ိဳနွင့္မျခား တင္းၾကပ္စိရိေနသည္မို႕ တေခ်ာင္းထဲနွင့္ပဲ အရင္ သြင္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဒါေတာင္မွ ကိုလတ္လက္ညိွဳးက ပုဇြန္က်စ္စာတြင္းထဲ ထိုးထည့္ရသည့္အလား စီးပိုင္တင္းၾကပ္ေနသည္။ ...


“ အ .... ”

မီမီ့ႏႈတ္မွ မပြင့္တပြင့္    အသံေလး ပြင့္အံထြက္လာ၏။
ကိုယ္လံုးေလးလဲ ဆတ္ကနဲ တုန္သြားသည္။ .. ခါးေလးက  မသိမသာ ေကာ့တက္လာကာ
ေပါင္တံၾကီးေတြက ပိုကားထြက္သြားသည္။


“  မီမီ နာသြားလို႕လားဟင္ ... ”
ကိုလတ္က အမွန္အကန္စမ္းသလို မစမ္းပဲ လက္ညိွဳးကို အတြင္းထဲတြင္ ပတ္လည္လွည့္ကလိေပးေနရင္း
မသိဟန္ေဆာင္ကာ ေမးလိုက္၏။ ခါးေလးကို ထိန္းကိုင္ေပးထားေသာ ဘယ္လက္ကလဲ မသိသလိုလိုႏွင့္ ေအာက္ဖက္ေလွ်ာဆင္းလာျပီး မီမီ့တင္သား   ထြားထြားအိအိၾကီးေတြကို အသာျဖစ္ညွစ္ဆုပ္နယ္လာသည္။ အထိအေတြ႕က ထူးလွ၏။ .. ကိုလတ္ စိတ္ရိုင္းေတြ  ပိုဆင္လာသည္။


“ နာရင္ေျပာေနာ္   ... အားမနာနဲ႕သိလား ... ”
ပါးစပ္ကသာ ေတြ႕ကရာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနေသာ္လည္း ကိုလတ္  လက္ေတြက  စနစ္တက် လႈပ္ရွားလာျပီ၊
လက္ညိွဳးတေခ်ာင္းထဲထိုးသြင္းထားရာမွ လက္ခလယ္ကိုပါ စစ္ကူယူလာသည္။ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးျဖင့္    မီမီ့ထဲ
ထိုးသြင္းလာသည္။  .. မီမီ့ရတနာၾကဳတ္ေလးကလဲ အရည္ေတြ စိုရႊဲထြက္လာျပီမို႕  ကိုလတ္လက္နွစ္ေခ်ာင္း
ပူးကို မျဖံဳေတာ့ေပ။
ကိုလတ္က အပီပင္ လက္တဆံုးထိုးသြင္းလိုက္ .. ပါတ္လည္လွည့္ကာ ေမႊေႏွာက္ေပးလိုက္ ..
ေဘးနံရံေလးေတြကို တဆတ္ဆတ္ထိုးဆြလိုက္  .. သားအိမ္ေခါင္းေနရာေလးကို ဖိထိုးလိုက္
လုပ္ေပးေနသည္။ မီမီ  တဆတ္ဆတ္တုန္ေလျပီ ...  ကိုလတ္   ဘာလုပ္ေနျပီမွန္းလဲ ရိပ္မိျပီ။  .. သို႕ေပမယ့္ ဘာမွလဲ မေျပာသာ  .. မရုန္းသာ .. ။ သူမကိုယ္တိုင္လဲ အေသြးထဲအသားထဲက ကာမေဇာေတြ တရွိန္ရွိန္ တက္ေနရေလျပီကုိး .. ။


“ အား  ဟာ့ဟာ့ .... ဆရာ ဆရာ ရယ္ ...  “
ကိုလတ္က လက္ညိွဳးလက္ခလယ္ပူးကို အဆံုးထိုးသြင္းဖိထားရင္း လက္မက အ၀မွ  အေစ့ေလးကို ဆြေပး
လိုက္ေတာ့ မီမီ  မေနနိုင္ေတာ့။ ..  အသံေတြပင္ထြက္လာရေတာ့သည္။  .. ခုနက ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး လွဲေန
ရာမွ ခုေတာ့  ေျခဖ၀ါးေတြ ခုတင္ေပၚအျပားလိုက္ခ်ကာ တင္ပါးၾကီးတခုလံုး  တထြာနီးပါး ေျမာက္တက္
လာသည္အထိကို ေကာ့တင္ေပးေနေတာ့သည္။


“  မီမီ ခံလို႕ေကာင္းလားဟင္ ... ”
ကိုလတ္က ေျဗာင္ပင္ ေမးလာေတာ့သည္။  ..  အပြဲပြဲႏႊဲခဲ့ဘူးျပီျဖစ္ေသာ  သူရဲေကာင္းမို႕  ဒီတပြဲလဲ
သူေကာင္းေကာင္းၾကီး ေအာင္နိုင္သူျဖစ္ျပီမွန္း ေဗဒင္ေမးစရာမလိုပဲ ကိုလတ္ အတတ္သိေနေလျပီကိုး  ... ။


“ ေကာင္းတယ္  ဆရာရယ္ ... ဘယ္လိုၾကီးမွန္းကို မသိဘူး  ... အားရွီး  .... ”
ေတာ္ယံုမိန္းကေလးဆို ဒီေလာက္ႏွင့္ စကားေမးမရတတ္ေသး။  ... မသကာ ေခါင္းေလးညိမ့္ျပယံုေလာက္ပဲ
ရွိမည္။ ..  မီမီကေတာ့ မုဆိုးမေလးလဲျဖစ္ျပန္ .. ကာမေဇာလဲ ထန္လွသူမို႕ ရွက္တာေတြ ေၾကာက္တာေတြ
ခနႏွင့္  လြင့္စင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလျပီ။ ...
ကိုလတ္က ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီးကို ျပံဳးလိုက္၏။ .. ေရကန္အသင့္  ၾကာအတင့္ဆိုသလိုပင္ အျပင္တြင္လဲ
မိုးက သည္းသည္းမည္းမည္းရြာလာျပန္သည္။ ... အျပင္ကလူေတြ  ေရာက္လာစရာမျမင္ေတာ့။ .. ေရာက္လာလဲ ပိတ္ထားေသာ ေဆးခန္းတံခါးကိုၾကည့္ျပီး ဆရာ၀န္ျပန္သြားျပီပဲမွတ္ၾကမည္။ ကိုလတ္၏ ကားက ေဆးခန္းအ၀တြင္မရပ္ပဲ ရပ္ရန္လြယ္ေသာ လမ္းထိပ္နားက ေျမကြက္လြတ္ၾကီးေရွ႕တြင္ ရပ္ထား ျခင္းျဖစ္ရာ ေနာက္ေၾကာင္းက အကုန္ရွင္းေနေလျပီ။ ..


“ အမယ္ေလးေလး ... ဆရာ ဆရာရယ္  ... ဘယ္လိုမ်ားလုပ္လိုက္တာလဲရွင္ .. အား ဟားဟား အူး ... ” ကိုလတ္က ဂ်ီစေပါ့တ္  ဟုေခၚသည့္ ဆီးအိမ္ေအာက္နား ေရႊၾကဳတ္ေလးေရွ႕ဘက္နံရံကို အတင္းထိုးဖိကာ ဆြေပးလိုက္ေတာ့ မီမီ  ထြန္႕ထြန္႕လူးသြားရေတာ့သည္။ ... အရည္ေတြလဲ  ပြက္ခနဲကို ထြက္က်လာရာ

ကိုလတ္ လက္အိတ္ေပၚမွာပင္  ရႊဲအိုင္သြားရသည္။ ...  ျပီးရွာေလျပီေပါ့ တခ်ီ ..  မီမီေလးရယ္ ။ ...


ေကာ့တင္ေပးထားေသာ မီမီ့တင္ပါးၾကီးေတြက စမ္းသပ္ခုတင္ေလးေပၚ ၀ုန္းကနဲ ျပန္ပစ္ခ်လိုက္သလို က်သြားသည္။  ..  မီမီေခါင္းေလးကို တဖက္ေစာင္းကာ အသက္ကို  မွန္မွန္ျပန္ရႈေနရ၏။ ဖြံ႕ထြားေသာ မီမီ့နို႕ၾကီးေတြက နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္နွင့္  လိႈင္းထေနရသည္။
ကိုလတ္ကေတာ့   ဒါကို ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး အရသာခံၾကည့္ေနလိုက္သည္။  ေရႊၾကဳတ္ေလးထဲမွ
လက္ကိုေတာ့ မထုတ္ေသး ...  မီမီ့ေရႊၾကဳတ္ေလးက ရံႈ႕လိုက္ပြလိုက္နွင့္ ကိုလတ္လက္ေခ်ာင္းေတြကို ညွစ္ေနဆဲရွိေသးသည္။


ခနေနေတာ့ ကိုလတ္  ေရွ႕တဆင့္တက္ရန္ ေျခလွမ္းျပင္လိုက္၏။
မီမီ့ကိုယ္ေလးကို ခုတင္ေအာက္ဖက္ေဇာင္းေရာက္ေအာင္ အသာဆြဲခ်လိုက္သည္။ .. မီမီက မ်က္လံုးေလး အသာေမွးကာ  လွမ္းၾကည့္သည္။ .. ဘာမွေတာ့ မေျပာ၊  .. ရုန္းတာကန္တာေတြလဲ မလုပ္။ မီမီ့တင္ပါးၾကီးေတြ ခုတင္ေအာက္ဖက္ေဇာင္းေပၚတင္မိေတာ့ ကိုလတ္က   ခုတင္ေစာင္းမွာ မွီျပီးရပ္လိုက္သည္။ မီမီ့   ေပါင္တံၾကီးနွစ္ေခ်ာင္းကို  တစ္တီတူးေထာင္လို အေပၚေျမွာက္တင္လိုက္၏။  ...
တခ်ိန္တည္းမွာ ကိုလတ္လံုခ်ည္ကလဲ ကြင္းလံုးကၽြတ္သြားျပီ။ .. ေက်ာဘက္တြင္ မ်က္လံုးေလးႏွစ္လံုးလို ဖုထြက္ေနေသာ ေဂၚလီေလးနွစ္လံုးနွင့္ ကိုလတ္  လိင္တံၾကီးက အမဲသားနံ႕ရေနေသာ က်ားၾကီးလို အာသာငမ္းငမ္း  ထြက္ေပၚလာေလေတာ့၏။
တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာေၾကာင့္ မီမီ့တင္သားၾကီးေတြကို  ထိုးမိေထာက္မိျဖစ္ေနသည္။
မီမီကေတာ့ အံတင္းတင္းၾကိတ္ကာ ခုတင္ေဘးေစာင္းေတြကို သူမလက္ေလးေတြက ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္
ထားေလ၏။  ကိုလတ္ ေရွ႕တဆင့္တက္လာမွာကို အသင့္ၾကိဳလင့္ေနသည့္အလား  ... ။


ကိုလတ္က  ခ်က္ျခင္းေရွ႕မဆက္ေသး ...။
လက္အိတ္ကို  ခၽြတ္ျပစ္လိုက္သည္။ ... မီမီ့အရည္ေတြက  လက္အိတ္ေပၚတြင္ ရႊဲအိုင္သြားသည္ျဖစ္ရာ
လက္အိတ္အထဲမွ ကိုလတ္လက္ပင္ အစိုျပန္ကာ နူးအိေနရသည္။
နူးအိကာ အစိုျပန္ေနေသာ   ကိုလတ္လက္ေႏြးေႏြးၾကီးေတြက မီမီ့ တီရွပ္ေလးေပၚမွ အုပ္ကာ   ေရႊရင္ျဖိဳးျဖိဳး
ေတြကို  အုပ္ကိုင္လာေတာ့သည္။ မီမီ  ပါးစပ္ေလး ဟ သြားကာ ပင့္သက္ရိႈက္သြားမိရ၏။
“ အေမ့ ... ”
ေအာက္ဖက္တြင္သာ  ကိုလတ္ ပြဲၾကမ္းလိမ့္မည္ဟု ထင္ထားမိေနခ်ိန္တြင္ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ  အေပၚပိုင္းကို
တိုက္ခိုက္ခံလိုက္ရသျဖင့္ အငိုက္မိသြားေသာ စစ္သည္တဦး ပမာ မီမီ  အေမပင္ တလိုက္မိရသည္။
ကိုလတ္လက္ၾကီးေတြအေပၚမွ သူမလက္ေလးနွင့္ ကပ်ာကယာ အုပ္ကိုင္လိုက္မိသည္။


ကိုလတ္ကေတာ့ မီမီ့ႏို႕အံုအိအိထြားထြားၾကီးေတြကို မညွာမတာပင္ ဆုပ္ကိုင္ညွစ္နယ္ေလေတာ့၏။
တီရွပ္ေလးပင္  ျပဲသြားေတာ့မလား ေအာက္ေမ့ရသည္။
မီမီ  နာလဲနာသည္ ... ခံလို႕လဲ ေကာင္းလွသည္။ .. ကိုလတ္လက္ၾကီးေတြေပၚအုပ္ကိုင္ထားေသာ သူမ၏ လက္ေလးေတြက ပထမေတာ့ ကိုလတ္လက္ၾကီးေတြကို ဆြဲဖယ္မလိုလိုႏွင့္ ေနာက္ေတာ့ မသိမသာ ကူညီ ဖိေပးေနမိလွ်က္သားျဖစ္သြားရသည္။ .. ကိုလတ္ကေတာ့ သူ႕လက္အားေကာ မီမီ  ဖိေပးေနသည့္အားကိုပါ
ယူကာ အပီကို ပြဲၾကမ္းျပစ္လိုက္ေလေတာ့သည္။


“ အား ... ရွီး   ... ဟင္း ဟင္း ... ”
အဖ်ားတက္ေနေသာ လူမမာပမာ မီမီ့ႏႈတ္မွညဥ္းသံေလးေတြ တရစပ္ထြက္လာသည္။
ရင္ဘတ္ေလးကလဲ ေကာ့တက္လာသည္။  ..
မီမီ၀တ္ထားေသာ  တီရွပ္ေလးက  ပါးပါးေလးႏွင့္ လည္ကလဲ ေတာ္ေတာ္ဟိုက္သည္ျဖစ္ရာ  ကိုလတ္ခုလို
အပီပြဲၾကမ္းေနေတာ့ နို႕အံုၾကီးေတြက  လည္ဟိုက္အေပါက္ေလးထဲမွပင္ လွ်ံထြက္လာေတာ့မလိုျဖစ္ေနရ
ေလ၏။ အတြင္းမွ ဘရာစီယာေလးကလဲ ရင္ပံုခြက္တျခား နို႕တျခားျဖစ္ေနေလျပီ။   ...

ကိုလတ္က ဒါကိုပင္ အားမရေလဟန္ႏွင့္ မီမီ့   တီရွပ္ေလးကို ခါးေအာက္စမွ  ကိုင္ကာ အတင္းလွန္ခၽြတ္၏။ မီမီက လက္ေလးႏွစ္ဖက္ေျမွာက္ေပးကာ  ကိုလတ္ခၽြတ္ရလြယ္ေအာင္ ကူညီေပးသည္။ ... တီရွပ္ေလးကၽြတ္ သြားျပီးေတာ့  ဘရာစီယာကိုေတာ့ ကိုလတ္က အခ်ိန္ကုန္ခံကာ ခၽြတ္မေနေတာ့။  .. ႏို႕အံုေတြေအာက္မွ ဆြဲလွန္ကာ မတင္လိုက္ေတာ့သည္။  ... ေဘာ္လီမဟုတ္သည့္အတြက္  ဒီလို  မတင္လိုက္သည္ႏွင့္ပင္ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ျဖစ္သြားကာ   ႏို႕ႏွစ္လံုးက  အျပိဳင္ျပဴးထြက္လာသည္။ မုဆိုးမေလးေပမယ့္ ကေလး မေမြးဘူးေသးသည္မို႕ မီမီ့ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြက အပ်ိဳေလးေတြလိုပင္   နီနီရဲရဲေလးေတြျဖစ္၏။ ..
ရာဂစိတ္မႊန္ေနခ်ိန္မို႕  ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြက ခၽြန္ေကာ့စူတက္ေနသည္။ ...
ကိုလတ္က မီမီ့ရင္ဘတ္ေပၚေခါင္းတခုလံုးေမွာက္ခ်ကာ နို႕သီးေခါင္းေလးေတြကို  ငံုစုပ္ကာစို႕လိုက္၏။


“ ျပြတ္ ျပြတ္ ...  အင္း ဟား ....  ”
မီမီ  ေကာ့လန္တက္သြားသည္။
ကိုလတ္ေခါင္းၾကီးကိုလဲ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္အတင္းဖိကာ  သူမရင္ဘတ္ေပၚဖိတြန္းထားလိုက္မိ၏။
ကိုလတ္ကေတာ့ နို႕သီးေခါင္းေလးေတြကိုစို႕ရာမွ ႏို႕အံုသားၾကီးေတြပါ ပါးစပ္ထဲ၀င္နိုင္သမွ် ၀င္သည္အထိ
အာကို အားရပါးရျဖဲကာ စုပ္သြင္းေနျပန္သည္။  .. မီမီ့နို႕ၾကီးေတြ ေသြးခ်ည္ဥကုန္ျပီလားပင္ ထင္ရသည္။
အာေခါင္ထဲ၀င္လာေသာ ႏို႕အံုသား  နူးနူးည့ံည့ံေလးေတြကိုလဲ  သြားႏွင့္  မနာ့တနာ ကိုက္ျခစ္ေပးေနျပန္၏ ႏို႕စို႕ေနရင္းမွ  ကိုလတ္ လက္ကလဲ အအားမေန။ .. ေအာက္ဖက္ကိုလွမ္းျပီး မီမီ့ဆီးခံုေလးေပၚပြတ္သပ္ရင္း အေစ့ေလးကို  လက္ညွိဳးလက္မႏွင့္ ဖိညွပ္ေဆာ့ကစားေပးေနေသးသည္။


“ အင့္ ဟင့္ဟင့္ ...  ေတာ္ပါေတာ့ ဆရာရယ္  ... လုပ္မွာျဖင့္လဲ လုပ္ပါေတာ့ ...  မီမီခံရခက္လွျပီ .. ”
ဒီလိုပဲ  ျဖစ္လာရမည္ေလ။ ... အႏွဴးအႏွပ္ေတာ္သည့္ ေယာက္်ားမ်ိဳးႏွင့္ေတြ႕လွ်င္ အဘယ္မိန္းကေလးမဆို
ဒီလိုပဲ  မေနနိုင္မထိုင္နိုင္ ေတာင္းဆိုလာရေပမည္ေပါ့။ ..
ခုလဲ ကိုလတ္  မီမီ့ကို  အပိုင္ခ်ည္ေႏွာင္လိုက္ျပီေလ။


မီမီ့ေတာင္းပန္သံဆံုးသည္နွင့္ ကိုလတ္ မီမီ့ရင္ဘတ္ေပၚမွ ေခါင္းျပန္ၾကြလိုက္သည္။
ေနာက္သို႕ အနည္းငယ္ျပန္ဆုတ္ျပီး ေနရာယူသည္။  ..
ေဂၚလီေလးႏွစ္လံုးႏွင့္ ပနံတင့္ေနေသာ သူ႕လိင္တံၾကီးကို လက္ႏွင့္ကိုင္ကာ တဆဆလုပ္ရင္း
မီမီ့ဆီးခံုေလးေပၚကို ဖတ္ကနဲဖတ္ကနဲ သံုးေလးခ်က္ ရိုက္ေပးလိုက္သည္။ ..
“ အာ့ အာ့ .....  ”
မီမီဖ်တ္ဖ်တ္လူးသြားရရွာသည္။  ကိုလတ္ဟာၾကီးက သူမအေစ့ေလးကိုပင္ လာရိုက္မိသျဖင့္ ျပီးလုလုပင္
ျဖစ္သြားရျပန္သည္။ ကိုလတ္သာ  ေနာက္ထပ္  ဆက္ရိုက္ေပးေနလွ်င္ တကယ္ပင္  ျပီးသြားေလာက္သည္။ သို႕ေပမယ့္ ကိုလတ္က ဆက္မရိုက္ေတာ့ .. ။ သူ႕ဟာၾကီးကိုသာ လက္ႏွင့္အသာထိန္းကိုင္ကာ မီမီ့ေရႊၾကဳတ္ေလးထဲ ေတ့သြင္းလိုက္ေတာ့သည္။


“ ရွီး   ... အား  လားလား ... ”
လိင္တံၾကီးေက်ာဘက္မွ ေဂၚလီေလးႏွစ္လံုးက   မီမီ့   ဂ်ီစေပါ့တ္ကို  က်က်နန ဖိႏွိပ္ပြတ္တိုက္သြားသည္။
ေရထဲမွ ကုန္းေပၚသို႕ ဆြဲတင္ခံလိုက္ရေသာ  ငါးကေလးလို မီမီ  ပါးစပ္ေလးဟကာ အသက္ငင္သလို
ဖုတ္လိႈက္ဖုတ္လိႈက္ေလး ျဖစ္သြားရေလ၏။  ... တကိုယ္လံုးလဲ တုန္တက္သြားသည္။ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ကုိလတ္အေခ်ာင္းၾကီးတခုလံုးက အတြင္းထဲထိ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း အတင္းျဖဲကာ ထိုး၀င္လာေတာ့သည္။ အဆံုးေရာက္ေတာ့ သားအိမ္ေခါင္းေလးကို ဒုတ္ ကနဲ တိုက္မိသြားသည္။ ...


မီမီမွာ  ကိုယ္၀န္   ၂လရွိေနသည္မို႕ အတြင္းသားေလးေတြ သားအိမ္ေခါင္းေလးေတြက ႏုဖတ္ေနသည္။ မိန္းကေလးမ်ား ဒီအခ်ိန္တြင္ ျဖဳတ္လို႕အေကာင္းဆံုးျဖစ္၏။ ျဖဳတ္ဖူးသူမွ ဒါကိုသိၾကမည္။ .. ကိုလတ္ကေတာ့ အေတြ႕အၾကံဳစံုေနျပီမို႕  ဒါကို ေကာင္းေကာင္းသိသည္။  .. သိသည့္အတိုင္းလဲ ေသေသခ်ာခ်ာကို   ခံစားကာ ျဖဳတ္ေလေတာ့သည္။  ... မ်က္စိေတြကိုပင္  ေမွးထားကာ  မီမီ့အတြင္းသား

ေလးေတြ၏ အထိအေတြ႕ကို အပီအျပင္  ခံယူေနသည္။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္  မေဆာင့္ပဲ ျဖည္းျဖည္းေလး
သာသာေလး ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ .. စိမ္ျပီးႏွပ္ထားလိုက္ လုပ္ေနသည္။  ...


ကိုလတ္ က ဒီလိုလုပ္ေနေလ မီမီကေတာ့ အာသာမေျပစြာႏွင့္ ဖ်တ္ဖ်တ္လူးလာေလပါပဲ။  ... ကိုလတ္ရဲ႕ထိခ်က္ေတြမ်ား ပိုျပင္းလာလိုလာေလျငားႏွင့္ ေအာက္ကေန သူမဖင္ဆံုၾကီးကို အစြမ္းကုန္ ေကာ့ပင့္ေဆာင့္ေျမွာက္ေပးေနသည္။ .. ကိုလတ္သိသည္၊  .. မီမီ  ဘယ္လိုမွ အဆာမေျပျဖစ္ေနရျပီ။  .. အမွန္ကေတာ့ အတြင္းသားေလးေတြ၏ နူးညံ့သည့္အထိအေတြ႕ကို ဆက္ခံစားေနခ်င္ေသးေသာ္လည္း မီမီ့အလိုကိုျဖည့္ေပးဘို႕ကလည္း တာ၀န္ရွိေသးသည္မို႕ ကိုလတ္ ဗ်ဴဟာေျပာင္းလိုက္ရသည္။


မီမီ့ဖင္ဆံုၾကီးေအာက္သို႕  လက္လွ်ိဳကာ တင္သားအိအိၾကီးမ်ားကို လက္ႏွင့္က်က်နန ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္   မီမီ့ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူ႕ပုခံုးေပၚထမ္းလိုက္ကာ ခါးအားေကာ တကိုယ္လံုးအားပါထုတ္သံုးျပီး ခပ္ျပင္းျပင္း  ေဆာင့္ခ်ေပးလိုက္ေလေတာ့သည္။ ...


“ ဖုံး   ဖံုး   ... ဖံုးဖံုး   ... အ အ .. အ အ ... ”
မီမီတေယာက္ ခုမွပဲ  အာသာေျပေတာ့သည္။  ..
ကိုလတ္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း စမ္းသပ္ခုတင္ေလးက တအိအိလႈပ္ခါေနသလို မီမီ့တကိုယ္လံုး အထူးသျဖင့္
ႏို႕ၾကီးေတြက  ရမ္းခါေနရသည္။ .. ကိုလတ္က  မၾကည့္ရက္ဟန္ႏွင့္ မီမီ့ ႏို႕ၾကီးေတြကို     လက္ႏွင့္အသာ
လွမ္းကိုင္ကာ ထိန္းထားေပးလိုက္ေတာ့ မီမီ့လက္က ကိုလတ္လက္ၾကီးေတြေပၚထပ္ကိုင္ရင္း အတင္းပဲ ဖိညွစ္ေနသည္။ ဒီေတာ့လဲ ကိုလတ္လဲ မေနသာေတာ့ ..။ အသားကုန္ေဆာင့္က်ံဳးရင္းမွ လက္ေတြကပါ ႏို႕ၾကီးေတြကို  ျဖစ္ညွစ္ဆုပ္နယ္ေပးေနမိရေတာ့သည္။ ...
နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာေတာ့ မီမီ့တကိုယ္လံုး တဆတ္ဆတ္တုန္တက္လာကာ ေရႊၾကဳတ္ေလးထဲမွ
အရည္ေတြ ဒလေဟာ  ပန္းထြက္သြားရျပန္သည္။ ... ေနာက္တခ်ီ ေပါ့  ... ။


မီမီ  ျပီးသြားျပန္ျပီမွန္း သိေတာ့   ကိုလတ္က ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို ေနွးေပးလိုက္သည္။
မီမီ့   က်ိန္းစပ္ေနေသာ အတြင္းသားေလးေတြကို ခံသာႏိုင္ယံု ခပ္သာသာေလး  ဆက္ေဆာင့္ေပးေနရင္း
ခုမွ  စကားေတြ  ေဖာင္ဖြဲ႕ျဖစ္ေတာ့၏။


“ ဆရာလုပ္ေပးတာ ခံလို႕ေကာင္းလားဟင္ ... မီမီ  ... ”
မီမီက ႏႈတ္ခမ္းေလး  စူလိုက္သည္။ မ်က္ေစာင္းေလးပါ ထိုးပစ္လိုက္၏။
“ ေတာ္ပါ .. လူကို စမ္းသပ္မယ္ေလး ဘာေလးနဲ႕  ညာျပီး လုပ္တယ္  ... ဟင္း ဆရာ လူလည္ၾကီး .. ”
“ အို ...  ဒါ စမ္းသပ္တာ မီမီ   ရဲ႕  ..  သိျဖင့္မသိပဲနဲ႕ ..  ”
“ ေတာ္ပါ  ... စကားတတ္တိုင္း ... ”
“ အဟုတ္ေျပာတာ  ... ကိုယ္၀န္ရွိကာစ မိန္းကေလးေတြမွာ ေဟာ္မုန္းအေျပာင္းအလဲေတြေၾကာင့္
အတြင္းသားေလးေတြက နဂိုကနဲ႕မတူပဲ အရမ္းႏုသြားတာ ... ဒါကို ဆရာက အာရံုခံၾကည့္တာေလ ..  ”
“ ေျပာပါ ...  ေျပာပါ ...  သူပဲေျပာပါေတာ့ ...  ”
“  ေၾသာ္ ... မယံုရင္လဲေန။  ... ခုဆို    မီမီ့မွာ ကိုယ္၀န္ရွိေနတာ ဆရာသိျပီ  ...  ”
“  ရွင္ ..... တကယ္ .... ”
ဒါေတာ့ မီမီ  တကယ္ထိတ္လန္႕  သြားရသည္။
“ တကယ္ေပါ့ ... အထဲမွာ နူးအိေနတာပဲ။ ဒါမ်ိဳးဖီလင္ကို  ရိုးရိုးမိန္းကေလးေတြမွာ ဘယ္လိုမွ မရဘူး  .. ”
“ ဟယ္ ...  ဒါဆိုရင္ေတာ့ ခက္တာပါပဲ   ဆရာရယ္  ... မီမီကိုယ္၀န္ရွိလို႕မျဖစ္ဖူး ... အလိုလိုကမွ ဘိုင္ၾကီး
အမ်ိဳးေတြက မီမီ့ဆို  အျပစ္ေျပာခ်င္ေနၾကတာ .. ”
ဘိုင္ၾကီး  ဆိုတာက မႏွစ္က ဆံုးသြားေသာ  မီမီ့ေယာက္်ား ဘူတားၾကီးကို   ဆိုလိုမွန္း  ကိုလတ္သိသည္။
အႏွီ  ဘူတားၾကီးဆံုးသြားေတာ့ မီမီ့အတြက္  က်န္ခဲ့ေသာ အေမြအႏွစ္ေတြက နဲတာမွ မဟုတ္တာေလ။  ...
အမ်ိဳးေတြ လက္ညွိဳးထိုးခ်င္ေနၾကမည္ေပါ့။ ...

ဒါမ်ိဳးက ျဖစ္တတ္ပါသည္။
“  ဆိုပါဦး .... လက္သည္က ဘယ္သူလဲ ။ တေယာက္ထဲေကာ ကရဲ႕လား ... ”
ကိုလတ္   ေမးခြန္းက   ရိုက္ေပါက္ ...  ။     မီမီ သူ႕ကို   စြဲျပီမွန္းသိလို႕သာ  ေမးရဲတာ။ ...


“ ေအာင္မယ္ .. ေအာင္မယ္ ဆရာေနာ္ ... လူကိုမ်ား ဖင္ေလွ်ာက္ေဆာ့ေနတဲ့ အစားထဲကမွတ္လို႕လား .. တေယာက္ထဲရွင့္ ...   အိမ္က ကားေတြကို ၀ယ္ေရာင္းလုပ္ေပးေနတဲ့ ရာရွစ္နဲ႕  ... ”
မီမီ့ဆီမွာ  ဘိုင္ၾကီး  ထားသြားသည့္ ကား သံုး/ေလးစီးရွိျပီး အဲဒါေတြကို ၀ယ္ေရာင္းလုပ္တာနွင့္ပင္  ၀င္ေငြ
ေျဖာင့္ေနမွန္း ကိုလတ္ ၾကားဘူးသည္။ ... ေၾသာ္  ..  စီးပြားေရးအတြက္ စိတ္ခ်ရေအာင္  လူယံုေမြးတာကိုး။
ရာရွစ္ကို  ကိုလတ္ မ်က္မွန္းတန္းမိသည္  ... ဒီေကာင္ ကံေကာင္းေလစြ။ ...


“ ဘယ္ႏွစ္ခ်ီေလာက္   ရွိေနၾကျပီလဲ  ...  ေန႕တိုင္းပဲလား ...  ”
မီမီက  ခံေနရင္းမွ ကိုယ္ေလးၾကြကာ  ကိုလတ္ရင္ဘတ္ၾကီးကို လက္သီးဆုပ္ေလးႏွင့္  လွမ္းထုသည္။
“ ေျပာေလကဲေလျဖစ္ေနျပီ ... ဘယ္ကလာ ေန႕တိုင္းရမွာလဲရွင့္ ... ဟိုတေလာေလးကမွ
တခါႏွစ္ခါၾကံဳမိတာ ...  ကံမ်ား မေကာင္းခ်င္ေတာ့ ေသြးက တန္းကို ထိမ္သြားေတာ့တာ ..  သိျပီလား ကဲ  ”
ကိုလတ္   ျပံဳးသြားရသည္။ ...  ဒါဆို သူလဲ ကံထူးရွင္ပဲေပါ့။ ..


“ ကဲပါ  ...  ဆရာလုပ္ေနတာနဲ႕ စကားေတာင္ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိဘူး ... မီမီ  ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ  .. ”
“ အင္း ........ ”
ကိုလတ္က စဥ္းစားေနဟန္ႏွင့္ ခန ေတြေနသည္။ ...  ဒီ  မုဆိုးမေလးကို  စိတ္ခ်ရသည့္ဆီ လႊတ္မွျဖစ္မည္။
မလုပ္ေပးပဲ ထားလို႕လဲမျဖစ္။ ... ဗိုက္ၾကီးလာလို႕ ျပသနာရႈပ္လာလွ်င္ သူလဲ  ပါေနျပီမဟုတ္လား။ .....
ေတာ္ၾကာ ငါးတကာ ယိုသည့္ေခ်း ပုဇြန္ေခါင္းလာစုေနမွာမ်ိဳးေတာ့  ကိုလတ္   အျဖစ္မခံနိုင္ .. ။


“ ဒီလိုလုပ္ေလ   မီမီ   ရဲ႕  ... ေတာင္ဥက္ၠလာက ေမတ္ၱာလမ္းကို သိတယ္မဟုတ္လား  ... ”
“ အင္း သိတယ္ ... ”
မီမီက အသာမွိန္းခံေနရင္း  ေခါင္းေလးညိမ့္သည္။ ကိုလတ္ကလဲ စကားသာေျပာေနတာ  ခပ္မွန္မွန္ေဆာင့္
ေပးေနတာကိုေတာ့ အပ်က္မခံ .. ။
“ အဲဒီလမ္းေပၚမွာ ျမင္သာဘက္ေရာက္ခါနီးက်ရင္  ကာေတာ္လိပ္ေဆးရံုဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးနဲ႕ ကေလးေဆးရံု
ရွိတယ္ေလ ... ”
“ ဟယ္ ... အစိုးရေဆးရံုက ဒါေတြ လုပ္ေပးတယ္လား  ... ”
“ အာ ..... မဟုတ္ပါဘူး။  စကားကို ဆံုးေအာင္နားေထာင္ပါဦးေလ   ...   အဲဒီေဆးရံုဟိုဘက္ကို ဘတ္စ္ကား
၂မွတ္တိုင္ေလာက္ေက်ာ္လိုက္ရင္ အေ၀ရာ   ေဆးခန္းဆိုတာ ရွိတယ္ .. ထိုင္တာက ေလဒီေဒါက္တာ  ....
ဆရာ၀န္မ ... ”
“ အဲဒီေတာ့ ...  ”
“ အဲဒီေတာ့ ...  မီမီ  အဲဒီကိုသြားလိုက္ေပါ့။ .. ဆရာ  လႊဲစာေရးေပးလိုက္မယ္။   ဆရာ၀န္ကိုယ္တိုင္လုပ္တာ ဆိုေတာ့  ပိုး၀င္မွာေတြ  ဘာေတြ စိတ္ပူစရာမလိုဘူး။ ... စိတ္ခ်ရတယ္ ... ”
“ ေဆးရံုေတြဘာေတြမ်ား   တက္ေနရဦးမွာလား ဆရာရယ္  ..... ”
“ မလုိပါဘူး   မီမီရဲ႕  ... မနက္သြား .. ေန႕လည္ျပီးျပီ .... လိုအပ္ရင္ေနာက္ရက္ေတြ ထပ္ေခၚလိမ့္မယ္  ... ဟိုေရာက္ရင္   မီမီေတြ႕ပါလိမ့္မဗ်ား  ...  ေဟာ့တ္ေရွာ့တ္ေလးေတြ ၀င္လာမစဲ  တသဲသဲ  ျဖစ္ေနၾကတာ .. ” မီမီက ကိုလတ္  ဗိုက္ေခါက္ၾကီးကိုလွမ္းလိမ္ဆြဲလိုက္သည္။
“ ဟင္း ...  ဆရာက  ဒါေတြ ကၽြမ္းေနျပီေပါ့ေလ ... ”
“  ေၾသာ္ ..  ဒီလိုပဲ  ေလ့လာထားရတာေပါ့ .... ဒါမွ သူငယ္ခ်င္းေတြဘာေတြ ၾကံဳရင္  လမ္းညႊန္နိုင္မွာေလ ”
“ ေတာ္ပါ ...  ယံုမယ္ အားၾကီးၾကီး ...  ကဲ  ...  မျပီးနိုင္ေသးဘူးလား ...  မီမီေတာင္ ေနာက္တခါ
ျပီးခ်င္လာျပီ ... ထိန္းနိုင္တာကလဲ လြန္ေရာပဲ ... ။  ခ်တာခ်ျပီးရင္ လႊဲစာလဲ ေရးေပးဦး ...    ဟြန္း  ”
မီမီက မူႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလး  ေျပာသည္။ ခ်စ္စရာဟန္ေလးေတြကို ၾကည့္ျပီး ကိုလတ္  ႏွေျမာေနမိ၏။  ေနာက္ဆို

သူမက  သူ႕ဆီ လာကုန္းခ်င္မွ  ကုန္းေတာ့မွာေလ။  ..


“ ျဖည္းျဖည္းေပါ့  မီမီရယ္ ...   ေနာက္ ၂ရက္/၃ရက္ေနမွ ဆရာေရးေပးမယ္  ... ”
“ ဟယ္ ...     အဲဒါနဲ႕ပဲ ရက္ေတြၾကာကုန္ျပီး လုပ္ရခက္ေတာ့မွာပဲ ...  ဘာျဖစ္လို႕တုန္း   ဆရာရဲ႕ ... ”
“ စိတ္မပူပါနဲ႕  မီမီရဲ႕  ...    ခုမွ  ၂လရွိေသးတာဟုတ္လား။  ..  ၃လေလာက္အထိကေတာ့ အဲဒီ အမ က
ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ... ”
“ ခုေရးေပးလိုက္လဲ   ျပီးေရာ  ဆရာရယ္  .....  အလကား  အရစ္ရွည္ေနတယ္  ... ”
“ အို ...  ခုေရးေပးလိုက္လို႕ ဘယ္ျဖစ္မလဲ မီမီရဲ႕  ... ”
“ ဘာလို႕ ....  ”
“ ဒါမ်ိဳးလုပ္လိုက္တယ္ဆိုတာက ကုိယ္၀န္ပ်က္က်သလိုပဲေလ ...  လုပ္ျပီးရင္ ၄၅ရက္ေတာ့  ေရွာင္ရမွာ  ... ”
“ ဟင္ ...  အဲဒါနဲ႕ ဘာဆိုင္လို႕လဲ ...  ”
“ ဆိုင္ပါေသာ္ေကာကြယ္ .... ေဟာဒီက ဆရာက မီမီေလးကို    လုပ္လို႕ျဖဳတ္လို႕ မ၀ေသးဘူးဗ် ... ျဖဳတ္ခ်င္
ေသးတယ္ ... သိျပီလား ... ”
“ ဟယ္ ... ၾကည့္စမ္း ၾကည့္စမ္း ... အေျပာရဲလိုက္တာ ... သူ႕ကိုမ်ား ဘယ္သူက ခံဦးမယ္  ေျပာေနလို႕လဲ”
မီမီ  မ်က္နွာေလး   နီရဲသြားသည္။ ..
“ မေျပာလဲ   သိပါတယ္ကြယ္  ... ဆရာ့ဟာၾကီးကို မီမီစြဲသြားျပီမဟုတ္လား ... ”
“ ဟြန္း   ...  သူပဲ  အေျပာေကာင္း  ... အ အ ... အင့္အင့္  ... ”
မီမီက မ်က္လံုးေလးေဒါင့္ကပ္ျပီး   ခ်စ္စဖြယ္ေျပာလိုက္ရာ  ကိုလတ္ရင္ထဲ  ကလိကလိျဖစ္သြားျပီး ကာမအားေတြ အဆမတန္တိုးလာကာ စကားဆက္မေျပာေတာ့ပဲ အဆက္မျပတ္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းျပန္ေဆာင့္ ေလေတာ့သည္။


မီမီလဲ  ကိုလတ္ေဆာင့္သမွ် ေကာ့ခံရင္း ဖီလင္ေတြ အျပတ္တက္ကာ ကုိလတ္ညႊန္သည့္ဆီ မသြားေသးခင္ ေနာက္ညေတြတိုင္း ဒီမွာ  ၀ေအာင္ လာလာခံဦးမွျဖစ္မည္ဟု အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနမိပါေတာ့သတည္း။ ....


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx



ညေန ေလးနာရီခြဲျပီးေနျပီ။  ...
ကိုလတ္တေယာက္ အိမ္ျပန္ရန္ ေဆးရံုေလွကားမၾကီးမွ ဆင္းေတာ့မလို႕ဟန္ျပင္ေနစဥ္ ေနာက္ဖက္မွ
အသံေလးတခုက ရုတ္တရက္ေပၚလာ၏။


“ ဆရာ   ျပန္ေတာ့မလို႕လား ...  ဟင္းဟင္းဟင္း .. ”
ျပန္ေတာ့မလားေမးတာ  ဘာမ်ား ရီစရာ  ပါေနသည္မသိ။  ...
ကိုလတ္စိတ္ထဲ နဲနဲ  အစာမေၾကျဖစ္သြားမိသည္။ .. လွည့္ၾကည့္စရာမလိုပဲ သိေနသည္။  အသံရွင္ေလး
မည္သူဆိုတာ။ ...
ဘယ္သူရွိရမည္လဲ  ...
သူနာျပဳအသစ္ေလး ဂ်ာဂ်ာ ေပါ့။  ...
သူမက  ျမန္မာမဟုတ္  .. ။ တိုင္းရင္းသူေလး  .. ။ နာမည္အျပည့္အစံုက အယ္လ္ကြန္ဖန္ဂ်ာ တဲ့  ..... ။
သို႕ေပမယ့္ တေဆးရံုလံုးက  သူမကို   ဂ်ာဂ်ာ   လို႕ပဲ ေခၚၾကသည္။  ...
ေတြးၾကည့္လွ်င္ အဓိပ္ၸါယ္က ဘာလိုလိုၾကီး ... ။  ကိုလတ္စိတ္ထဲေတာ့ လြန္ခဲ့သည့္ သံုးလေလာက္က သူတို႕ေဆးရံုကို  ဒီဆရာမေလး ေရာက္လာျပီး သူတို႕၀ါ့ဒ္ထဲေရာက္လာခဲ့ခ်ိန္ကစျပီး သူမနာမည္ကို ဂ်ာဂ်ာ
လို႕  ေခၚလိုက္ရတိုင္း စိတ္ထဲမွာ သူမကို ဘာဂ်ာေပးခ်င္စိတ္ေတြသာ  တဖြားဖြားေပၚေပၚလာေနေတာ့ ခက္
လွသည္။ ... နာမည္အျပည့္အစံုေခၚဘို႕ကလဲ ေခၚရခက္လွေတာ့ ဒီအတိုင္းပဲ သူမ်ားေတြေခၚသလို   အတိုပဲ
ေခၚေနရေတာ့သည္။

ထားပါေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ   ပဲ  ... ။
အႏွီ  ဂ်ာဂ်ာသည္   လွတာေတာ့ ေတာ္ေတာ့ကိုလွသည္။   .. ဆြဲေဆာင္မႈကလည္း ေကာင္းသည္။  ..
မ်က္နွာေလးၾကည့္မလား ... ျဖဴႏုေနသည္။  .. မ်က္ခံုးေလးေတြက တန္းတန္းေလး  .. ။ နွာတံေလးက ေပၚေပၚ  .. ။ တျခားတိုင္းရင္းသူေတြႏွင့္မတူပဲ မ်က္ဆံေလးကလဲ နက္နက္ေလး  ... ။ ပါးျပင္ေလးေတြက ခရမ္းခ်ဥ္သီးေလးေတြလို   ရဲရဲေလးေတြ ...  ။ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက  ဖူးရြေနသည္။ .. ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးက တြဲတြဲေလး ... ။ ေမးေစ့ႏွစ္ခြေလးအေပၚနားမွ မွဲ႕ေလးကေတာ့ သူမမ်က္နွာကို  ဆဲြေဆာင္မႈအရွိဆံုး
ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ေပးထားသည့္အရာေလးပဲျဖစ္မည္။  ... ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ၾကည့္ဦးမလား  ...  ဘာမွ အျပစ္ေျပာစရာမရွိ။ ...
ငါးေပသံုးလက္မဆိုေသာ အရပ္ေလးက နဲနဲေတာ့  ပုသည္ေျပာလို႕ရေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ မိန္းကေလးေတြအတြက္ ၾကည့္ေကာင္းေသာ အရပ္ထဲမွာ ပါေနသည္။  ... ခါးေလးက ေသးေသးေလး ။
ကိုလတ္ဖတ္ဖူးသည့္ေဆာင္းပါးမ်ားအရ ငါးေပသံုးလက္မရွိေသာ မိန္းကေလးတေယာက္အတြက္ စံခ်ိန္မွီ ခါးအတိုင္းက ၂၁ လက္မခြဲ  ရွိရမည္ဟု ဖတ္ဖူးသည္။ ..   မယ္ေရြးပြဲေတြအေၾကာင္း လိုက္ေလ့လာတုန္းက ဖတ္ဖူးထားတာပါ ... ။ ခု  ဂ်ာဂ်ာ့ခါးက ၂၁  ေတာင္နဲနဲ ေလ်ာ့ဦးမလားမသိ။  .. ခါး ၂၁  ဆိုလွ်င္ ရင္က
၃၁၊ တင္က ၃၃  အနည္းဆံုးရွိရမည္တဲ့ ...  ။ ဆိုလိုတာက ရင္  = ခါး + ၁၀၊  .. တင္ = ခါး + ၁၂ ေပါ့။
ဒါေလာက္ရွိမွ   စံမွီမည္။ ... ဒီ့ထက္ကြာျခားခ်က္ပိုေလေလ ပိုၾကည့္ေကာင္းေလေလေပါ့ ... ။ သို႕ေပမယ့္ တခ်ိဳ႕  ကြာျခားခ်က္အရမ္းၾကီး မ်ားသြားလြန္းလွ်င္လည္း   မဆံ့မျပဲၾကီးလိုျဖစ္ျပီး မ်က္စိထဲ အျမင္ရိုင္းသြား တတ္ျပန္သည္။  ...
ကိုလတ္ ေပၾကိဳးႏွင့္ေတာ့  သြားမတိုင္းၾကည့္ဖူးပါ ...  ဒါေပမယ့္ မ်က္မွန္းအတိုင္းအရေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ့  ရင္က
၃၂ေလာက္ .. တင္က ၃၃ခြဲ ေလာက္ရွိလိမ့္မည္မွန္း သိေနသည္။ .. မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္သာ
ၾကည့္ၾကပါေတာ့။ ..   ထိုခါးကို ေလတိုးရင္ က်ိဳးမွာ  အလြန္စိုးတယ္ဆိုသည့္  ဆရာျမိဳ႕မျငိမ္းသီခ်င္းက
ဂ်ာဂ်ာ့ကိုမ်ား ၾကည့္ျပီး   စပ္ထားသလား ထင္ရသည္။ ...  မဆံ့မျပဲၾကီးမ်ိဳးလည္း ျဖစ္မေန  .. သူ႕ဟာနွင့္သူ
ေက်ာ့ေက်ာ့ေမာ့ေမာ့ေလးႏွင့္ ၾကည့္လို႕ေကာင္းလွသည္။


ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္  လွသလို  ဂ်ာဂ်ာက ၀တ္လိုက္စားလိုက္လွ်င္လည္း ကိုယ္လံုးအလွေပၚေအာင္  အထူး
သတိထားျပီး  ၀တ္စားပံုရသည္။ .. သူနာျပဳဆိုေတာ့ အလုပ္ခ်ိန္ဆို ယူနီေဖာင္းပဲ ၀တ္ရသည္ေပါ့။  ...
ဒါေပမယ့္ မဂ်ာဂ်ာတို႕က သူမ်ားေတြလို  ယူနီေဖာင္းကို ျဖစ္သလိုမ၀တ္  ... ။ ရင္ဖံုးအကၤ်ီေလးဆိုလဲ ျဖဴေဖြးဥေနသည္။ ... အသားက ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ကိုယ္ကပ္ အသားမ်ိဳးမွ   ေရြး၀တ္သည္။ အကၤ်ီကိုဘယ္ေတာ့မွ ပြပြ   မ၀တ္  .. ။ တစ္ရစ္ တင္းကပ္ေနေအာင္ ခပ္က်ပ္က်ပ္အျမဲ၀တ္သည္။ တခါတခါ  .. ၀ါ့ဒ္ထဲကို ေမထရြန္ၾကီး ေရာင္းလွည့္လာလို႕  ဆံုမိလွ်င္ ဂ်ာဂ်ာ့ကို  အနားနားကပ္ျပီး
တိုးတိုးဆူတတ္တာ .. လက္ေမာင္းကို  လိမ္ဆြဲျပီး  သတိေပးတတ္တာ  ကိုလတ္ သတိထားမိသည္။
ယူနီေဖာင္းနွင့္ဆိုေတာ့ ေအာက္ကေတာ့ ရိုးရိုးေဘာ္လီပဲ၀တ္ရသည္မို႕ ဘရာစီယာေတြ ပံုဆန္းေဘာ္လီေတြ
ေတာ့  ၀တ္ခြင့္မရွိဘူးေပါ့ ...။ သို႕ေပမယ့္ ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္လံုးေလးက ဒါေတြ ကူေနစရာကို မလိုေအာင္ကို
ျပီးျပည့္စံုေနျပီးသားျဖစ္သည္။
ကိုလတ္ တခါတခါမ်ားျမင္ေယာင္ၾကည့္မိသည္  .. ။
ဒီလို  ကုိယ္လံုးမ်ိဳးေလးႏွင့္ ဒီလို အသားေပ်ာ့အကၤ်ီအျဖဴက်ပ္က်ပ္ေလး ေအာက္မွာမ်ားပံုဆန္း ဘရာစီယာ
ေလးႏွင့္သာဆို ဘယ္လိုေနမည္မသိ  .. လို႕  ။ ေတြးၾကည့္ယံုႏွင့္ပဲ  ဖြားဘက္ေတာ္ကေခါင္းေထာင္ေထာင္
ထလာတတ္လို႕ အိမ္သာထဲ ေျပးခဲ့ရသည့္အၾကိမ္ေတြလဲ မနည္းေတာ့။ ...


ထမီေလးၾကည့္ဦးမလား ... ။ သူမ်ားေတြလို ေတြ႕ကရာ အသားႏွင့္   အနီေရာင္ျဖစ္   ျပီးေရာ  ဘယ္ေတာ့မွ
မ၀တ္။ .. ဘီဘဲလ္လို အိတံုလို  ကိုယ္ေပၚမွာ ေပ်ာ့အိျပီးကပ္ေနမည့္   အသားမ်ိဳးမွ  အနီေရာင္ရွာျပီး
၀တ္တတ္သည္။ ေဒါက္ေတြဘာေတြ လိုအပ္သလို  ေသေသခ်ာခ်ာလဲ တတ္ပံုရသည္။
ဂ်ာဂ်ာ့တင္သားအိအိၾကီးေတြေပၚတြင္ ထမီေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးက အျမဲလို တသားတည္းကပ္ေနတတ္သည္။ ..
ေအာက္မွ  ပင္တီ အရစ္ေလးက အထင္းသား .... ။

လမ္းေလွ်ာက္လိုက္လို႕ လိႈင္းေတြထ  သြားတိုင္း ျမင္ရသူ အသက္ရႈမွားေလာက္သည္ ဆိုတာမ်ိဳး  ျဖစ္ေန ေတာ့၏။  ... အရပ္ကေလးက နည္းနည္းပုသူမို႕ တခါတေလ ၀့ါဒ္ထဲမွာ ဒရစ္ပုလင္းေတြဘာေတြ ခ်ိတ္ရျဖဳတ္ရတိုင္း ဒီအတုိင္းမမွီေလေတာ့ ေျခဖ်ားေလးေတြေထာက္ျပီးမ်ား  လွမ္းလိုက္ရခ်ိန္ေတြဆို ကိုလတ္သာ အနားမွာရွိေနလွ်င္ အလုပ္ထဲက စည္းမ်ဥ္းေတြ ဂုဏ္ေတြေမ့ထားလိုက္ျပီး ေနာက္ကေန သြားျပီးေတာ့သာ ကိုင္ညွစ္ျပစ္လိုက္ခ်င္မိေလာက္ေအာင္  ျဖစ္ရတတ္သည္။  ...


ဒီေကာင္မေလး ၀့ါဒ္ထဲေရာက္လာေတာ့ ကိုလတ္   ဖန္မလားစိတ္ကူးေသးသည္။  ..
သို႕ေပမယ့္  အဲဒီအခ်ိန္မွာ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေဆးခန္းဖြင့္သည့္လမ္းထဲမွ မုဆိုးမေလး မီမီႏွင့္  ဇာတ္လမ္းက
ရုတ္တရက္ စလိုက္ေလေတာ့ ကိုလတ္အာရံုေတြ အားလပ္ခ်ိန္ေတြက အဲဒီဘက္ပဲ ေရာက္သြားရေတာ့၏။
ဂ်ာဂ်ာ့ကို  ခန ေဘးမဲ့ေပးထားလိုက္ရသည္။ ...
အမွန္က မိဂ်ာဂ်ာကလည္း ၀့ါဒ္ထဲေရာက္လာကတည္းက လူပ်ိဳလူလြတ္ ဇ ႏွင့္  နာမည္တလံုးႏွင့္ကိုလတ္ ကို သတိထားမိပံုရပါသည္။ .. နဂိုကလဲ ခပ္သြက္သြက္ျဖစ္ရသည့္အထဲ ကိုလတ္ေရွ႕ဆိုလွ်င္  ပိုျပီး  အသံ ေလးက စာ သြားတာ ...  ေဆးရံုစၾကၤန္ေတြမွာမ်ား  ကိုလတ္ေရွ႕က သြားမိတာႏွင့္ၾကံဳလွ်င္  တင္သားၾကီးေတြ ပိုလႈပ္ခါျပီး  ေလွ်ာက္ျပတတ္တာ .. တခါတခါ  ကိုလတ္ စားပြဲမွာ  အလုပ္ထိုင္လုပ္ေနတုန္းမ်ား ကိုလတ္ဆီ
လာဘို႕ ၾကံဳလာလွ်င္  စားပြဲေပၚလက္ေထာက္ျပီး ရင္ကိုေကာ့ တင္ကိုေနာက္ပစ္ျပတတ္တာ .. ကိုလတ္လဲ ေကာင္းေကာင္းသတိထားမိသည္ပဲ  ... ။ အလုပ္ထဲဆိုေတာ့လဲ ရုတ္တရက္ သြားမစရဲ။  ..  စလိုက္လို႕ ျဖစ္ သြားျပီးလွ်င္ အျပင္ကဟာေလးေတြလို အေရွာင္အတိမ္းလုပ္လို႕ လြယ္မည္မဟုတ္။ ..  ယူရဘို႕ မ်ားသြား
လိမ့္မည္။ ...  ဒီအခ်ိန္မွာပဲ မီမီႏွင့္ကလဲ  မနားတမ္းကို ဆြဲလာျဖစ္ၾကေတာ့ ကိုလတ္စိတ္ထဲ ဂ်ာဂ်ာ့ကို ခနေခါက္ထားလိုက္မိေတာ့သည္ေပါ့။ ...


မိဂ်ာဂ်ာလို  ေကာင္မေလးမ်ိဳးက ကိုလတ္ေခါက္ထားေတာ့ေကာ ဒီအတိုင္းေနေနမည္တဲ့လား ... ။
သူမ ဟန္ေရးျပသမွ်  အရာမထင္ေတာ့ စိတ္က ေပါက္လာသည္။ ..    ဒီ လူပ်ိဳဆရာ၀န္ မ်က္စိမ်ား ကန္းေန သလားပင္မသိဟု ေတြးမိတာ အၾကိမ္ၾကိမ္ ...  ။ အေျခာက္ေတာ့ မဟုတ္နိုင္ ... သူ႕သတင္းေတြက ေမႊးလွ သည္ပဲ။  .. တေဆးရံုလံုး မၾကားခ်င္မွ  အဆံုးရယ္  ... ။ သူမကိုေတာ့ အေရးမလုပ္ေပမယ့္ သူေဆးခန္းဖြင့္ ထားသည့္လမ္းထဲမွ ကုလားဆင္ မုဆိုးမေလးႏွင့္က်ေတာ့ ဘယ္လိုဘယ္ပံုဆိုတာ  ၾကားလိုက္ရသည့္ေန႕က
ဂ်ာဂ်ာ မခံခ်င္စိတ္ႏွင့္  အိပ္လို႕ပင္မေပ်ာ္ ...  ။ ဒီေလာက္ေတာင္ျဖစ္လွတာ  ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့ ဟု ဂ်ာဂ်ာ ေတးမွတ္ထားလိုက္သည္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေနာက္ရက္မ်ားမၾကာခင္  ေနာက္ဆံုးနွစ္ေဆးေက်ာင္းသား ကိုလြင္ က ဂ်ာဂ်ာ့ကို  ပရိုပို႕စ္  လုပ္လာေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ  ဘာမွ စဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ ခ်က္ျခင္းကို   အေျဖေပးပစ္လိုက္၏ ကိုလတ္ေရွ႕မွာ    ကိုလြင္နွင့္တြဲသြား တြဲလာ   လုပ္ျပရတာ အရသာရွိလွသည္မွတ္သည္   ... ။
ကိုလတ္ကေတာ့ လြတ္တဲ့ငါး ၾကီးသည္  ဆိုတာလို နွေမ်ာတသ ျဖစ္ေနရခဲ့ရ၏။
သူ႕ေရွ႕မွာ  ဂ်ာဂ်ာက ဟိုေကာင္ေလးႏွင့္တြဲျပေလ  သူ႕စိတ္ေတြက  မခံခ်င္စိတ္နွင့္အတူ နိုးထလာေလေလ
ၾကားထဲမွ ဒါးစာခံရသူက မီမီ  ျဖစ္ေနရေတာ့သည္။ ... ကိုလတ္ စိတ္ထြက္လာသည့္ေန႕မ်ိဳးဆို  ေဆးခန္း
ပိတ္သည္ႏွင့္ မီမီ့ကို  လွမ္းေခၚကာ အပီကို ျဖိဳျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ..  မီမီကေတာ့ မသိရွာ ။ သူ႕ကုိ
ကိုလတ္ ဖီးလ္လာလို႕ အပီေခၚေခၚျဖဳတ္ေနသည္ပဲထင္ကာ ေက်နပ္ေနခဲ့သည္ေလ  ... ။


ဒီလိုႏွင့္  ျပီးခဲ့သည့္လကေတာ့ အေျခအေနေတြက တမ်ိဳးေျပာင္းကုန္သည္။
မီမီ့   အရင္ေယာက္်ားၾကီး  အမ်ိဳးေတြက သတင္းေတြ ေမႊးလြန္းေနျပီျဖစ္ေသာ သူႏွင့္  မီမီ့   အေၾကာင္းကို သည္းမခံနိုင္ေတာ့ဟန္ျဖင့္ သူတို႕ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္ထဲမွ  တေယာက္နွင့္ မီမီ့ကို ဇြတ္ေပးစားျပစ္လိုက္ၾကသည္။ ျငင္းမည္ဆိုလွ်င္ အရင္ေယာက္်ားၾကီးထားခဲ့ေသာ အေမြပံုၾကီးကို ထိခိုက္လာမည္မို႕  နာခံရေတာ့မည္  ဟု မီမီ  မ်က္ရည္လည္ရႊဲႏွင့္ လာေျပာေသာေန႕က ကိုလတ္လည္း စိတ္မေကာင္းခ်င္ဟန္ေဆာင္ေပးေနလိုက္ရ
ေသးသည္။ ..  သူ႕စိတ္ထဲမွာေတာ့ က်ိတ္ျပီး ေက်နပ္ေနခဲ့မိတာ မီမီ  မသိ။ .. တကယ္ေတာ့ သူလည္း မီမီ့ကို  ၀ေန  အီေနျပီ။ .. ေရွ႕ဆက္ေနလွ်င္  ဒီ့ထက္ သတင္းေတြလိႈင္လာကာ မရႈနိုင္မကယ္နိုင္ျဖစ္လာ ေတာ့မည္။ .. ခုေတာ့  အားလံုးက အိုေက သြားေတာ့သည္ေပါ့။ ...

သို႕ေပမယ့္ မအိုေကတာ တခုေတာ့ ရွိ၏။
ခါတိုင္းက ေဆးရံုမွာ ဂ်ာဂ်ာ  သူ႕ကိုလာ ကလိကလိျဖစ္ေအာင္လုပ္လွ်င္ ထြက္ေပါက္ရွာစရာ မီမီ  ရွိသည္။
ခုက်ေတာ့ ဘာမွ  မရွိေတာ့  ... ။ မရွိဘူး ျပတ္ျပီေဟ့   ဆိုလွ်င္ အရံေလးဘာေလးေတာင္မွ  မက်န္ ... ။ ကိုလတ္ ကိုယ့္လက္ကိုယ္သာ  အားကိုးေနရတာ အေတာ္ၾကာသြားျပီ။ ...  ရွိေစေတာ့  .. ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈေပပဲ။ ...


မီမီေနာက္ေယာက္်ားယူလိုက္ရလို႕ ကိုလတ္   ငတ္ေပါက္ျဖစ္သြားတာကို ေဆးရံုသတင္းရပ္ကြက္ကေန
ဂ်ာဂ်ာလဲ ၾကားသည္။  .. မွတ္ျပီလားဟု စိတ္ထဲက  လက္ခေမာင္းခတ္ေနလိုက္မိ၏။  .. သို႕ေပမယ့္ သူမ
ကိုယ္တိုင္လဲ  မွန္းခ်က္နွင့္နွမ္းထြက္က မကိုက္ျဖစ္ေနတာ သူမဖာသာပဲ သိသည္။ .. ကိုလတ္ကို အရြဲ႕
တိုက္ခ်င္စိတ္ႏွင့္ အေျဖေပးကာ တြဲပစ္လိုက္ေသာ  ေဆးေက်ာင္းသားကိုလြင္က ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ရယ္ .. ။
ႏွစ္ေယာက္သား ခ်ိန္းေတြ႕ခ်ိန္  ကဗ်ာေတြ လာရြတ္ျပလိုျပ  လုပ္ေနတတ္သည့္လူမ်ိဳး ... ။ လူကိုပဲ မထိရက္ သလိုလို မကိုင္ရက္သလိုလိုႏွင့္ ...  ပန္းကေလးႏြမ္းသြားမွာစိုးသည္ေတြဘာေတြနွင့္ ဒိုင္ေၾကာင္ေနတတ္သူ ျဖစ္ေနတာ တြဲျပီးမွ  သိရေတာ့သည္။ ... တြဲျပီးမွေတာ့  မိဂ်ာဂ်ာတို႕  ဘာတတ္နိုင္မွာတဲ့လဲေလ ...။ တခါတေလ သူတို႕သူငယ္ခ်င္းေတြရွိရာ အေဆာင္ကို  သြားလည္သည့္အခါမ်ိဳး ( ဂ်ာဂ်ာကိုယ္တိုင္ကေတာ့
ျမိဳ႕ထဲမွာ  မိဘေတြႏွင့္ အတူေနသူျဖစ္သည္၊  .. အေဆာင္မွာ မေန ) မ်ား .. ဟဲ့ေကာင္မ ညဥ္းဘယ္အဆင့္ ေရာက္ေနျပီလဲ ဘာလဲ   ႏွင့္  အေမးခံရလွ်င္ ဂ်ာဂ်ာ  မခ်ိျပံဳးေလးသာ ျပံဳးေနလိုက္ရသည္ခ်ည္း။ .. ပါးေလး နမ္းယံုထက္  မပိုေသးဘူးဟု အမွန္အတိုင္းေျဖလဲ ယံုၾကမွာမွ  မဟုတ္တာေလ။ ..


ဒီေန႕ညေနေတာ့ ကိုလြင့္ကို ကၽြတ္ေအာင္ခၽြတ္မည္ရယ္လို႕ ဂ်ဴတီဆင္းလွ်င္ ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ၾကဘို႕ ခ်ိန္းထားျခင္းျဖစ္သည္။ .. သူမလဲ ေဆးရံုအျပီး   ကိုလြင္လဲ ေက်ာင္းအျပီး ညေန ၅နာရီပြဲေပါ့။  ... ေလွကားမွ ဆင္းေတာ့မည့္ဆဲဆဲ သူမေရွ႕မွာ ကိုလတ္ကို ခပ္ေငါင္ေငါင္ၾကီး  ေတြ႕လိုက္ရသည္မို႕ မထိတထိ ကလိသလို ရီသံေလးႏွင့္ လွမ္း ႏႈတ္ဆက္လိုက္မိျခင္းပါ ... ။


ကိုလတ္ မ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕ရင္း လွည့္ၾကည့္လိုက္မိ၏။
ဂ်ာဂ်ာ၏  ခ်စ္စဖြယ္ အျပံဳးေလးကို ျမင္ရေတာ့ ကိုလတ္မ်က္ခံုးေတြ အလိုလို အတြန္႕ေျပသြားသည္။
ဂ်ာဂ်ာက ယူနီေဖာင္း  မလဲရေသး  .. ။ သို႕ေပမယ့္ ေခါင္းေဆာင္း ကက္ပ္  ေလးကိုေတာ့ ျဖဳတ္ထားျပီးျပီ။
ကက္ပ္ မပါပဲ   ေနာက္တြဲဆံထံုးေလးနွင့္ ျမင္ရတာ ဂ်ာဂ်ာက တမ်ိဳးၾကည့္ေကာင္းေန၏။
အစကေတာ့ ကိုလတ္စိတ္ထဲ ဂ်ာဂ်ာ့ရီသံက  သူ႕ကိုေလွာင္ေနသလိုလို ခံစားရသျဖင့္  စိတ္ခုသလိုလိုျဖစ္
သြားရျခင္းျဖစ္သည္။ ..  ဒါေပမယ့္  တကယ္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ့မ်က္နွာေလးက အျပစ္ကင္း
စင္စြာျဖင့္ ၀င္းပေနသည္။  ..
ကိုယ့္ဖာသာ အလိုလို လိပ္ျပာမလံုျဖစ္ေနမိတာပဲ  ထင္ပါရဲ႕ေလ ... ။


“ ျပန္ေတာ့မယ္ေလ  ... ဂ်ာဂ်ာရဲ႕။  ... ေလးနာရီပဲခြဲျပီးေနမွဟာ  .. ။ ဂ်ာဂ်ာေရာ  မျပန္ေသးဘူးလား  ... ”
ဂ်ာဂ်ာက သူမလက္ကိုင္ပ၀ါေလးကို လက္ထဲတြင္ ဆုပ္လိုက္ေခ်လိုက္  လွည့္ပါတ္ကစားလိုက္လုပ္ေနသည္
ဒါလဲ   မိန္းကေလးတို႕ တတ္အပ္ေသာ မာယာေတြထဲမွာ တမ်ိဳးပါေလသလားေတာ့ မသိ။ ..
“ အဟင္း ... ဒီေန႕  ကိုလြင္နဲ႕ ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္ဘို႕ ခ်ိန္းထားလို႕   ဆရာ ... ”
“  ေၾသာ္ ....  ဒီလိုလား ... ။  အိမ္ျပန္ေနာက္က်ေနေတာ့မွာေပါ့ ... ”
“ အဟဲ ... အိမ္ကို ဒီေန႕  ညဂ်ဴတီက်တယ္လို႕ လွိမ့္ထားတယ္ဆရာ။ .. ရုပ္ရွင္ျပီးမွ  အေဆာင္က
သူငယ္ခ်င္းေတြ အခန္း ျပန္အိပ္မွာ ...  ”
“ အမယ္ ...  ညီးေတာင္   ေတာ္ေတာ္  ပညာစံုေနပါ့လား ...    ”
လက္ယဥ္ေနေသာ ကိုလတ္က ဂ်ာဂ်ာ့ေခါင္းေလးကို ခပ္ျဖည္းျဖည္း လွမ္းထုသည္။
ဂ်ာဂ်ာ  ေခါင္းေလး ပုသြားကာ လွ်ာေလးတစ္လစ္ျဖစ္သြား၏။


“ ကဲကဲ  ...  ဘယ္ရံုမွာလဲ .. ညီးအဆက္နဲ႕ ခ်ိန္းထားတာ ... ။  ခုပဲ  ငါးနာရီမတ္တင္းရွိေတာ့မယ္ ... ”

“ ပပ၀င္းမွာပါ   ဆရာ၊  ဒီေန႕  သူက ေဆးရံုၾကီးမွာ  အတန္းရွိလို႕ ရံုမွာပဲ   ဆံုဘို႕ခ်ိန္းထားၾကတာ ... အယ္ ..  ဟုတ္ပါရဲ႕ နဲနဲေတာင္ ေနာက္က်ေနျပီ   ..  ”
ဂ်ာဂ်ာက လက္ပါတ္နာရီေလးကို   ေျမွာက္ၾကည့္ရင္း မဲ့တဲ့တဲ့ေလး  ျဖစ္သြားသည္။ ... အေနာက္ပိုင္းေဆးရံုကေန  ျမိဳ႕လယ္ ပပ၀င္း ရုပ္ရွင္ရံုကို  ဆယ့္ငါးမိနစ္ထဲႏွင့္ ေရာက္ဖို႕ဆိုတာ သိပ္မလြယ္လွေပ။  ...


“ ဆရာလိုက္ပို႕ေပးမယ္ေလ ... ဆရာ့ကားကို ဂ်ာဂ်ာ  စီးရဲရင္ေပါ့  ... ”
“ ေအာင္မယ္ေလး ... ကိုယ့္ဆရာကားမ်ား ဘာမစီးရဲစရာရွိလဲ ...  လိုက္ပို႕ေပးမယ္ဆို ေက်းဇူးပါဆရာ ...
ခနေနာ္ ... ဂ်ာဂ်ာ  အ၀တ္အျမန္သြားလဲလိုက္ဦးမယ္  ... ယူနီေဖာင္းၾကီးနဲ႕ ရုပ္ရွင္နဲ႕  မျဖစ္ေသးပါဘူး ”
“ အိုေက ... ဆရာ ကားပါကင္ကပဲ  ေစာင့္ေနေတာ့မယ္ ... ”
“ ဟုတ္ ... ”
ဂ်ာဂ်ာ  ဆရာမမ်ား နားေနခန္းဘက္  ခပ္သြက္သြက္ ထြက္သြားတုန္း ကိုလတ္လဲ ေအာက္ဆင္းလာႏွင့္ခဲ့
လိုက္ေတာ့၏။ ... ဘာရယ္မဟုတ္ ...  ပါးစပ္မွ “ မင္းရည္းစားေတာင္သိရဲ႕လား ”  ... သီခ်င္းေလးကို
ေလခၽြန္လာမိလွ်က္သားျဖစ္ေနသျဖင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပံဳးမိရေသးသည္။ ..


ငါးမိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ  ကားနားေရာက္လာ၏။
“ ေဆာရီးေနာ္  ဆရာ ... ပို႕ေပးမယ့္သူက တကူးတက ေစာင့္ေနရတယ္၊ .. အားနာလိုက္တာ ... ”
ဖက္ဖူးေရာင္ ၀မ္းဆက္ေလးနွင့္  အလွၾကီးလွေနေသာ   ဂ်ာဂ်ာက ကားေပၚေစြ႕ကနဲ ၀င္ထိုင္ရင္း ေတာင္းပန္ ေနျပန္သည္။ ... ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္သင္းနံ႕ေလးက ေရေမႊးနံ႕ေလးေတြ မိတ္ကပ္နံ႕ေလးေတြႏွင့္ ေရာကာ ကားထဲမွာ သင္းကနဲျဖစ္သြား၏။  .. ကိုလတ္ တံေတြးကို အသာ လူမသိသူမသိ ျမိဳခ်လိုက္မိသည္။ လြတ္တဲ့ငါး .. ၾကီးသည္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးလား မသိ။


ကားေမာင္းကၽြမ္းသေလာက္ ၾကမ္းသူမို႕ ပပ၀င္းရံုကို ငါးမိနစ္ေလာက္နွင့္ ေရာက္သြားသည္။ လမ္းတေလွ်ာက္ သူခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေမာင္းတာကို မ်က္လံုးေလးအ၀ိုင္းသားႏွင့္ၾကည့္ရင္း ဘုရားသခင္  ... ဟု မၾကာမၾကာ ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္ေနေသာ  ဂ်ာဂ်ာ့ပံုေလးက မ်က္စိထဲကကို မထြက္။


“ ကဲ  .. ေရာက္ျပီ။ .. အခ်ိန္မွီပါတယ္ ဟုတ္ ... ”
“ အဟင္း .. အခ်ိန္မွီတာေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္၊ လမ္းမွာ ဂ်ာဂ်ာ  ဘယ္ႏွစ္ခါေတာင္  ဘုရားသခင္ကို တ မိ
တယ္မသိဘူး။ ... ”
ဂ်ာဂ်ာက ခ်စ္စဖြယ္ေလးျပံဳးျပရင္း ကားေပၚမွ  ဆင္းလိုက္သည္။
ရုပ္ရွင္ရံုေအာက္ကို  တခ်က္ေ၀့ၾကည့္ေတာ့ သူမဘဲ ကိုလြင္ကို အရိပ္အေယာင္ေတာင္ မေတြ႕။ ...
“ ဟို  ... ဆရာ အပန္းမၾကီးရင္ တခုကူညီပါဦးလားရွင္ ...  ”
ကိုလတ္က ကားျပန္ထြက္ဖို႕ စက္ေတာင္ႏိႈးေနျပီ။ ... စက္ကိုျပန္သတ္လိုက္ရင္း  ဘာလဲဆိုေသာ သေဘာ
ႏွင့္  အသာေမးဆတ္ ျပလိုက္မိ၏။
“ ဟိုေလ ... လက္မွတ္ေတြက ဂ်ာဂ်ာ့ဆီမွာ  ရွိျပီးသားပါ ..  ၾကိဳတင္ ယူထားတာ။  .. ဒါေပမယ့္ သူက
မေရာက္ေသးေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ  တေယာက္ထဲ ရံုေအာက္မွာ ေစာင့္ေနရမွာ  တမ်ိဳးၾကီးျဖစ္ေနလို႕ ဆရာမ်ား
ခန အတူေစာင့္ေပးလို႕ ရမလားလို႕ ... အားေတာ့နာတယ္ ဆရာရယ္  ... ”
အင္း .. ဒါလဲ ဟုတ္သည္ပဲ။
ဂ်ာဂ်ာ့လို  ေဟာ့ေရွာ့တ္ေလးႏွင့္  အရမ္းကို မိသည့္ေကာင္မေလးတေယာက္က ရုပ္ရွင္ရံုေအာက္မွာ ဘယ္လာ
တေယာက္ထဲ အူေၾကာင္ေၾကာင္  ရပ္ေစာင့္ေနခ်င္ပါ့မလဲ။ .. ခုေတာင္ ရံုေအာက္က လူေတြ(ေယာက္်ားေတြ)
က ေခၚေတာ   တေထာင္အားႏွင့္  ၀ုိင္းၾကည့္ေနၾကျပီ။
“ ရပါတယ္ဗ်ာ   ...  အားလဲနာတယ္ ခင္လဲခင္တယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးထင္ပါ့ .. ဟုတ္လား  ... ”
“ အဟဲ ... ေက်းဇူးပါဆရာ ... ”
ဂ်ာဂ်ာက ရွက္ျပံဳးေလးႏွင့္  ေခါင္းေလးငံု႕သြားသည္။

ကိုလတ္ အိပ္မက္မ်ား မက္ေနသလား ထင္မိသည္။
သူအရင္က  မစြမ္းရင္းရွိခဲ့ျပီး  အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ သူမ်ားလက္ပါသြားေသာ ဂ်ာဂ်ာေလးနွင့္ အတူတူ
ရုပ္ရွင္ရံုေအာက္မွာ  မုန္႕ေတြ၀ယ္ .. အေအးေတြေသာက္ႏွင့္ ... ျဖစ္ေနရသည္ကိုး။
သူ႕ရည္းစားႏွင့္အတူၾကည့္ဘို႕ ေစာင့္ေနတာမဟုတ္ပဲ သူႏွင့္အတူသာၾကည့္ၾကဘို႕ဆို ဘယ္ေလာက္မ်ား
ရင္ခုန္စရာ ေကာင္းလိုက္ေလမည္လဲေလ။  ... သက္ျပင္းကိုသာ ဂ်ာဂ်ာမသိေအာင္  မၾကာမၾကာ ခိုးျပီး  ခ်ေန
မိရေတာ့သည္။


အခ်ိန္ေတြ တစစ ကုန္သြားျပီ။
ငါးနာရီ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေတာင္ ရွိျပီ   ... ။ သေကာင့္သား ကိုလြင္ကား မေပၚေရးခ်   ေပၚကိုမလာ။ ...
ဂ်ာဂ်ာ့မ်က္ႏွာေလးလဲ ေဒါသႏွင့္ ရွက္စိတ္ေတြႏွင့္ ရဲတြတ္ေနျပီ။   ...
မ်က္ဆံနက္နက္ေလးေတြႏွင့္ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းလွေသာ မ်က္လံုးေလးေတြတြင္ မ်က္ရည္ေလးေတြပင္
၀ိုင္းေနျပီ။
“ ကဲ  ...  ဂ်ာဂ်ာေရ .. အခ်ိန္လဲ  ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်ေနျပီ ... ဘာလုပ္ၾကမလဲ  ... ”
ဂ်ာဂ်ာ့ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္။ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ စကားသံထြက္မလာ  ..  ေအးေလ
ရွက္ရွာမည္ေပါ့။ ...  တစိမ္းေယာက္်ားတေယာက္ေရွ႕မွာမွ ခ်ိန္းထားေသာ ရည္းစားက  ေရာက္မလာေတာ့ ဘယ္မိန္းကေလးမဆို အရွက္ခြဲခံရသည္လို႕ပဲ ယူဆၾကမည္ေပါ့။  ...


“ သူ ဒီလိုခ်ည္းပဲ ဆရာ ... ဂ်ာဂ်ာ့ကို  ဒါ သက္သက္အရွက္ခြဲတာ  ... ”
စကားအဆံုးတြင္ ဂ်ာဂ်ာ့အသံေလးက တိမ္၀င္သြားျပီး ခပ္တိုးတိုး  ရိႈက္သံေလးပင္ ထြက္လာသည္။
မ်က္ရည္ေတြ က်မလာေအာင္ မ်က္ေတာင္ေကာ့ၾကီးေတြကို တျဖတ္ျဖတ္ခပ္ကာ ထိန္းလိုက္ရ၏။
“ ကဲ  ...  ေရာက္လာျပီးမွေတာ့ မထူးပါဘူး ဂ်ာဂ်ာရယ္ ... ၀င္ၾကည့္လိုက္ၾကရေအာင္ပါ .. ”
ဂ်ာဂ်ာ  စိတ္ရႈပ္ေထြးသြားဟန္ေလး ျဖစ္သြားသည္။
“ အင္း ...  အိမ္ကိုလဲ   ညဂ်ဴတီ   ေျပာထားျပီးမွေတာ့ ျပန္လဲမျပန္ခ်င္တာ   အမွန္ပဲ ဆရာရယ္ ... ဒါေပမယ့္
ဆရာ  ေဆးခန္းထိုင္ဘို႕က ရွိေသးတယ္  မဟုတ္လား  ... ”
“  အို ... ေဆးခန္းက  အေရးမၾကီးပါဘူးကြာ ... ဂ်ာဂ်ာ့ကိုၾကည့္ျပီး  ဆရာပါ  ၀မ္းနည္းလာလို႕ပါ ...   ”
ဟုတ္ပါသည္  ... ေဆးခန္းတရက္စာ ၀င္ေငြက ဂ်ာဂ်ာ့လို  ေကာင္မေလးမ်ိဳးႏွင့္  ရုပ္ရွင္အတူတြဲၾကည့္ရမည့္ အခြင့္အေရးကို ဆံုးရံႈးခံရေလာက္ေအာင္ေတာ့ မတန္ေရးခ် မတန္ပါ။  ...
တနည္းအားျဖင့္ေတာ့ ရည္းစားက  ခ်ိန္းထားတာေတာင္ ေရာက္မလာခ်ိန္မွာ မိမိက ေဆးခန္းေတာင္ဖ်က္ျပီး
သူမကို အေဖာ္လုပ္ေပးနိုင္သည္ဆိုသည့္သေဘာႏွင့္ အမွတ္ယူလိုက္ျခင္းလဲ ျဖစ္ပါသည္။


“ ဒီေန႕ေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ ဆရာ့ကို   ဒုက္ၡေတြ   တခုျပီး  တခုေပးေနမိပါျပီရွင္ ... ဘယ္လိုေျပာရမွန္းေတာင္ မသိ ေတာ့ပါဘူး ... ”
“ ကဲ အမိေရ  ... ဘယ္လိုေျပာရမွန္းမသိရင္လဲ ေျပာမေနနဲ႕ေတာ့ ..  ။ ရုပ္ရွင္ေတာင္ စေနတာ  ေတာ္ေတာ္
ၾကာေလာက္ျပီ။ အထဲ ၀င္ၾကစို႕  ... ”
ဒီလိုႏွင့္  ကိုလတ္က ဦးေဆာင္ကာ ဂ်ာဂ်ာႏွင့္ ၂ေယာက္သား ရံုထဲ  ၀င္လာျဖစ္ခဲ့ေတာ့သည္။
ေၾသာ္  ... ဒီတညေနေလးက သူမကို ဘ၀ တဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းေစဘို႕  ျဖစ္လာလိမ့္မည္ဆိုသည္ကိုေတာ့
ဂ်ာဂ်ာေလး လံုး၀  မရိပ္မိခဲ့ရွာပါေပ။ .....


ရံုထဲေရာက္ေတာ့   ရုပ္ရွင္က    စျပီးျပေနျပီမို႕ မီးေတြမွိတ္ေနျပီ။
ခ်စ္သူစံုတြဲၾကည့္ဘို႕ယူထားသည့္ ၾကိဳတင္လက္မွတ္ဆိုေတာ့ ခံုေနရာက ဟိုးေနာက္က ဒီစီေနာက္ဆံုးတန္း
ေဒါင့္ေလးမွာ ... ။
ကိုလတ္က ဂ်ာဂ်ာ့လက္ေလးကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း ေမွာင္ထဲမွာ ခလုတ္မတိုက္မိေအာင္ သတိထား  သြားေနရ၏
အေရးထဲမွ   တမင္လုပ္ထာမဟုတ္ပဲႏွင့္ကို ေမွာင္ထဲမွာ  ဂ်ာဂ်ာႏွင့္သူ ကိုယ္လံုးခ်င္း ၂ခါေလာက္ တိုက္မိၾက
ေသးသည္။ ဂ်ာဂ်ာ့တင္ပါး အိအိၾကီးေတြက   ကိုလတ္ေပါင္ေတြႏွင့္ အိကနဲထိေတာ့  ကိုလတ္   ေမွာင္ထဲမွာ

အံကိုသာ တင္းတင္းၾကိတ္ထားမိလိုက္ရသည္ေပါ့။ ... ေတာ္ေသးသည္  ေဆးရံုက   တန္းလာရတာမို႕  ဒီေန႕
ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ၀တ္လာမိလို႕သာ ... ။


ခံုေနရာေရာက္ေတာ့မွ ႏွစ္ေယာက္သား ထိုင္ခ်ယင္း  အလင္းေရာင္ မပီ၀ိုးတ၀ါးေအာက္မွာ လွမ္းျပံဳးျပျဖစ္ ၾကသည္။ ..  ခံုေနရာက ေနာက္ဆံုးတန္း၏ ဘယ္ဘက္ေဒါင့္ေလးမွာ။ .. ဂ်ာဂ်ာက နံရံဘက္မွာထိုင္သည္။ ကိုလတ္က ဂ်ာဂ်ာ့ညာဘက္မွာ ထိုင္၏။ အနားကပ္လွ်က္ ညာဘက္ သံုးေလးခံုအထိ မည္သူမွ် မရွိ။  .. ေရွ႕ကအတန္းမွာလဲ ဟိုးညာဘက္ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာသာ စံုတြဲ နွစ္တြဲ     သံုးတြဲ      အသီးသီးထိုင္ေနၾကသည္။ ကိုလတ္ အသက္ရႈေတြ  ျမန္လာရသည္။


ပတ္၀န္းက်င္ အေျခအေနက လံႈ႕ေဆာ္ေနသည္မို႕လားမသိ၊  .. ကိုလတ္ေကာ ဂ်ာဂ်ာပါ စကားတခြန္းမွ မေျပာမိၾကပဲ  ကိုယ့္ရင္ခုန္သံ ကိုယ္ျပန္ၾကားေနရသည္ထင္မိသည္။ .. ေမွာင္ထဲမွာ တခါတခါ ရုပ္ရွင္က အလင္းျပကြက္ေတြ ျပလာလို႕ အလင္းေရာင္ေလး နဲနဲအားေကာင္းလာတိုင္း အနားပတ္လည္မွ စံုတြဲေတြက အပီပြဲၾကမ္းေနၾကတာ လွမ္းလွမ္းျမင္ေနရသည္။  ..  ဂ်ာဂ်ာေတာ့  ဘယ္လိုေနသည္မသိ၊ .. ကိုလတ္ေတာ့
ရမက္ေဇာေတြ ထလာသည္။ .. ဟိုးအရင္ကတည္းက စိတ္၀င္စားမိလွ်က္သားႏွင့္ မရည္ရြယ္ေသာ အျဖစ္ အပ်က္မ်ားေၾကာင့္ မနီးစပ္ျဖစ္ခဲ့သည့္ ဂ်ာဂ်ာေလးႏွင့္ ခုလိုအေျခအေနမ်ိဳး ေရာက္ေနရေတာ့ ကိုလတ္ခမ်ာ
စိတ္ကို  ထိန္းဘို႕  အရမ္းခက္ခဲလာေတာ့သည္ေပါ့။  ...
လုပ္ငန္းခြင္မွာ ဆရာနွင့္တပည့္ပံုစံမို႕ သူမမွာလဲ ရည္းစားရွိေနမွန္းၾကီးသိသိႏွင့္ အစပ်ိဳးရမွာ   နဲနဲေတာ့
အခက္ၾကံဳေနရသည္။  ...
ဂ်ာဂ်ာက်ေတာ့ေကာ ...   သူမလဲ ေသြးႏွင့္ကိုယ္ သားႏွင့္ကိုယ္ပဲေလ။   အစကတည္းက ကိုလတ္ကို အထာ
ေတြေပးေနခဲ့မိျပီး ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက သူမကိုေတာ့မၾကံပဲ မုဆိုးမေလးႏွင့္  သြားျငိမ့္ေနမွန္းသိလိုက္ရလို႕သာ
စိတ္ဆိုးဆိုးႏွင့္  လက္ရွိဘဲကို အရြဲ႕တိုက္အေျဖေပးျဖစ္ခဲ့သည္ပဲ ... ။ ခုလိုမ်ိဳး  ဘဲႏွင့္ႏွစ္ပါးၾကည္ၾကဘို႕လို႕
ရုပ္ရွင္ၾကည့္မည္ စီစဥ္ထားျပီးကာမွ ဘဲကေပၚမလာလို႕ ကိုလတ္နွင့္အတူၾကည့္ျဖစ္ၾကေတာ့ သူမစိတ္ေတြ ဘယ္လိုၾကီးျဖစ္လာမွန္းကို မသိ။ .. ရင္ေတြက  မခုန္စဖူး အခုန္ထူးလာသည္။ .. ျပီးေတာ့  လက္ရွိဘဲ ကိုလြင္က ကဗ်ာရူး ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္မို႕ တခါမွ ထိထိေရာက္ေရာက္ အေပြ႕အသပ္အကိုင္အတြယ္ မခံရ ဘူးေလေတာ့ စိတ္ေတြက ဆာေနခဲ့ရသည္ျဖစ္ရာ  ကိုလတ္မ်ား ခုေန သူမကို  လာဖက္ေလေတာ့မည္လား  ..
နမ္းျပဳမ်ား လာေလေတာ့မွာလား ... စသည္ျဖင့္ စိတ္ေတြ ဂနာမျငိမ္ျဖစ္ေနရေလေတာ့၏။


အခ်ိန္ေတြ အေတာ္ေလးၾကာသြားသည္။   ...
ကိုလတ္က ေမွာင္ထဲတြင္ မ်က္လံုးေဒါင့္ကပ္ျပီး ဂ်ာဂ်ာ့ကို  အသာခိုးၾကည့္၏။  ..
ေကာင္မေလးလဲ စိတ္ေတြ ဂနာမျငိမ္ျဖစ္ေနမွန္း ကိုလတ္ရိပ္မိသြားသည္။ .. ရိပ္မိမည္ေပါ့၊ ဂ်ာဂ်ာ့အာရံုက
ရုပ္ရွင္ထဲမွာကို  မရွိ။  ..  ဘာေတြ  ျပလို႕ျပေနမွန္းလဲ သိပံုမရ။ ..  ေမွာင္ထဲကိုသာ မ်က္လံုး  အေၾကာင္သား
ေတြေငးေငးေလး ၾကည့္ေနမိသည္ကိုး ..။  သက္ျပင္းေလးေတြ မသိမသာ ခိုးခိုးခ်ေနတာကလဲ အၾကိမ္ၾကိမ္။
ကိုလတ္ စိတ္ေတြ ပိုဆူလာသည္။
ကံစမ္းမဲေလးေတာ့ ႏိႈက္ၾကည့္ဦးမွ  ဟူေသာ စိတ္က ရုန္းထလာသည္။ ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္ေစေတာ့ ...  ။


ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွ လက္ရန္းေပၚတင္ထားေသာ ဂ်ာဂ်ာ့လက္ေလးေပၚသို႕ ကိုလတ္ သူ႕လက္ကို မသိမသာ ထပ္တင္လိုက္သည္။ ... ဂ်ာဂ်ာ့လက္ေလးေတြ ေအးစက္ေနတာ သတိျပဳမိသြားျပန္၏။ ဂ်ာဂ်ာက သူမ၏ လက္ကို မရုန္းဖယ္ .. ။  “ မလႈပ္ စိတ္တူ ”  ဆိုေသာ စကားကို ကိုလတ္ သြားသတိရသည္။
ရဲေဆးေတြက ပိုျပီး  တက္လာေတာ့၏။
ကိုလတ္ ခါးဆန္႕ဆန္႕ျပင္ထိုင္လိုက္သည္။ ..
အေနအထားျပင္ရင္းမွ လက္ေညာင္းလို႕ ဆန္႕ရသလိုလိုႏွင့္ သူ႕ဘယ္လက္ေမာင္းကို ဂ်ာဂ်ာရွိရာ  ေဘးခံု ေပၚသို႕ အသာဆန္႕တင္လိုက္သည္။  ... ပထမေတာ့ လြတ္လြတ္ကင္းကင္းတင္ထားျခင္းျဖစ္၏။ ခနေနေတာ့ လက္ကို မသိမသာ  ေလွ်ာခ်ကာ ဂ်ာဂ်ာ့ပုခံုးသားအိအိေလးေတြႏွင့္ သူ႕လက္ေမာင္းေကာ လက္ဖ်ံကိုပါ ဖိကပ္ထားလိုက္သည္။  ...

ဂ်ာဂ်ာလဲ ငတံုးမေလးမွ မဟုတ္သည္ပဲေလ။ ..
ကိုလတ္ အေနအထားျပင္လိုက္ကတည္းက သတိထားမိေနသည္။ .. ထင္ထားသည့္အတိုင္းပဲ  ခနေနေတာ့
ကိုလတ္လက္ၾကီးက သူမပုခံုးေပၚေရာက္လာေတာ့ ဘာလုပ္ရရင္ေကာင္းမလဲ ခနစဥ္းစားေနမိေသးသည္။
ရုန္းလိုက္ရမလား .. ရန္ေတြ႕ျပီး  ထြက္သြားလိုက္ရမလား ... ။
အို  ... လက္ရွိဘဲကလဲ အာပလာေကာင္  ... ။ ကိုလတ္မွာလဲ  လက္ရွိ ဆိုင္သူရွိမေနတာ သူမအသိ။ ...
သူမ စိတ္ေတြကလဲ မရိုးမရြျဖစ္ေနတာ အမွန္   ...  ။ ဘာမ်ား ရုန္းရန္  အေၾကာင္းရွိမည္တဲ့လဲေလ ... ။
ဂ်ာဂ်ာ  အသာပဲျငိမ္ေနမိလိုက္ေတာ့သည္။


ငါးမိနစ္ခန္႕ေတာ့ အေျခအေနက ဒီအတိုင္းျငိမ္သက္ေန၏။
ဂ်ာဂ်ာ  အသက္ပင္ ရဲရဲမရႈရဲ  ... ။ ဘာေတြမ်ား ဆက္ျဖစ္လာဦးမည္လဲ ရင္တထိတ္ထိတ္နွင့္   ေစာင့္စားေနမိ
ရသည္။ ...  တကိုယ္လံုးလဲ   ဖိန္းကနဲ ရွိန္းကနဲ  ျဖစ္ျဖစ္လာသည္။ တခ်က္တခ်က္  ၾကက္သီးေလးေတြပင္ ထထ သြားရ၏။ ...
ေအာက္က ေရႊၾကဳတ္ေလးထဲမွ အရည္ေတြ စိမ့္ထြက္လာေလသည္လား မသိ။  .. ေအာက္ခံပင္တီခြဆံုနားမွာ ေစးကပ္ကပ္ျဖစ္လာတာ ခံစားေနရသည္။  ... ေနရ ခက္လိုက္တာေနာ္ ။


ကုိလတ္ကလဲ အေျခအေနကို  တရံမလပ္ အကဲခတ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
ဂ်ာဂ်ာ့မ်က္ႏွာအေနအထား အေျပာင္းအလဲကို မ်က္လံုးေဒါင့္ကပ္ျပီး ခ်က္ကင္ လုပ္ေနသည္မို႕ ပထမေတာ့
သူမမ်က္ႏွာေလး ေ၀ခဲြမရသည့္ခံစားမႈျဖင့္ဇေ၀ဇ၀ါျဖစ္ေနတာ .. ေနာက္ေတာ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ဟန္မ်ိဳး ျဖစ္သြားတာ  ...  ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ ဖီးလ္ေတြ တက္လာဟန္နွင့္ မ်က္ေတာင္ေလးေတြေမွးျပီး တလႈပ္လႈပ္ တရြရြ  ျဖစ္လာတာ .. အကုန္  ကိုလတ္ ျမင္ေနရသည္။ ကံစမ္းမဲေတာ့  ေပါက္ျပီေပါ့ ...  ။


စားေနၾက ေၾကာင္ဖား ကိုလတ္အဖို႕ ဒီအေျခအေနေရာက္လွ်င္  ဘာေတြဘယ္လို ေရွ႕ဆက္ရမည္ဆိုတာ စဥ္းစားေနစရာပင္မလို။ အရာရာက သူ႕အလိုလို တဆက္တည္း လႈပ္ရွားသြားၾကေလသည္။
ပထမက မသိမသာတင္ထားေသာ ကိုလတ္လက္ေတြက သိသိသာသာပံုစံသို႕ေျပာင္းကာ ဂ်ာဂ်ာ့ပုခုံုး
လံုးလံုးအိအိေလးေတြကို က်က်နန ဖက္လိုက္သည္။   ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္ေလး တခ်က္တုန္တက္သြားေသာ္လည္း
ရုန္းတာေတြ ဘာေတြေတာ့  မလုပ္။ .. ဒီေတာ့  ေနာက္တဆင့္အေနျဖင့္ သူမ၏ ဘယ္လက္ေမာင္းေလးကို ကိုလတ္လက္ေခ်ာင္းေတြက  ဆုပ္ညွစ္လာသည္၊ ... တရြရြ  ပြတ္သပ္ေပးလာသည္။
ဂ်ာဂ်ာ  တလူးလူးတလြန္႕လြန္႕ ျဖစ္လာသည္။ ေခါင္းေလးကိုေတာ့ တအားကို  ငံု႕ခ်ျပစ္ထားမိ၏။
၀တ္ထားမိသည္က လက္ျပတ္အကၤ်ီေလးမို႕ ဂ်ာဂ်ာ့လက္ေမာင္းသားေလးေတြက ကိုလတ္ပြတ္သပ္တာကို
အကာအကြယ္မရွိ တိုက္ရိုက္ခံေနၾကရသည္။ ခံစားမႈက နင့္နင့္နဲနဲ  ရွိလွသည္။ ...
ဂ်ာဂ်ာ၏   တုတ္တုတ္ခဲခဲ  ေပါင္တံၾကီးႏွစ္ေခ်ာင္းက မသိမသာ တလူးလူးတလြန္႕လြန္႕ႏွင့္ အခ်င္းခ်င္း
ပြတ္ပြတ္ေနၾကတာ ကိုလတ္ အလင္းေရာင္မွိန္မွိန္ထဲတြင္ ျမင္ေနရသည္။
ျဗဳန္းဆို  ကိုလတ္ ညာလက္က ထိုေပါင္တံၾကီးေတြေပၚ က်ေရာက္လာ၏။  ..
အခ်င္းခ်င္း ပြတ္ေနရတာ မၾကည့္ရက္သည့္အလား ဂ်ာဂ်ာ့ေပါင္တံၾကီးႏွစ္ခုကို ပြတ္ေပးလာသည္။  .. ကူညီပါရေစ ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးပဲျဖစ္မည္။   ...
“ အို ...  ”
ဂ်ာဂ်ာ့  အာေမဍိတ္ သံေလးက  ေျခာက္ကပ္ေနေသာ  အာေခါင္ထဲတြင္ တိုးတိတ္ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏။ အာေတြတြင္မက ႏႈတ္ခမ္းေတြလဲ  ပူစပ္ပူေလာင္နွင့္ ေျခာက္ေသြ႕ေနေလျပီ။  ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို သူမ၏ ေရွ႕သြားေလးေတြႏွင့္  တအားကိုဖိကိုက္ထားမိေတာ့၏။
ကိုလတ္ပိုဆိုးလာသည္။ ..
ဘယ္လက္ေမာင္းကို ပြတ္သပ္ျဖစ္ညွစ္ေပးေနေသာ ကိုလတ္လက္ေခ်ာင္းေတြက ဂ်ာဂ်ာ့ခ်ိဳင္းၾကားေလးမွ လွ်ိဳကာ  ဘယ္ဘက္နို႕အံုၾကီးကို ႏိႈက္ဖို႕ၾကိဳးစားလာၾကသည္။ .. ဂ်ာဂ်ာ  အတင္းလက္ေမာင္းကို  ဖိကပ္ထား မိ၏။ အပ်ိဳေလးဆိုေတာ့လဲ ရင္ဖိုသည္ေပါ့ ...  ။ လက္ရွိရည္းစား ကိုလြင္က  ဒီနယ္ေျမေတြကို က်ဴးေက်ာ္ ဘူးေသးတာမွ မဟုတ္တာ။  ...

“ အာ့ ...  ”
ဂ်ာဂ်ာ့ နႈတ္မွ    လႊတ္ကနဲ အသံေလးထြက္သြားသည္။
ခ်ိဳင္းၾကားမွ  တိုး၀င္ရန္ လမ္းရွာမရျဖစ္ေနေသာ ကိုလတ္လက္ၾကီးက ျဗဳန္းကနဲဆို ပုခံုးေပၚမွေက်ာ္ကာ
ဂ်ာဂ်ာ့ဘယ္ဘက္နို႕အံုၾကီးကို အုပ္ကိုင္လိုက္သည္ကိုး ... ။  သူမ ဘာလုပ္လိုက္ရမည္မွန္း မသိေသးခင္
မွာပင္ ကိုလတ္လက္ေခ်ာင္းမ်ားက ႏို႕အံုၾကီးတခုလံုးကို အုပ္စီးမိသြားျပီ။  ... အိတုန္သား အကၤ်ီေလးေပၚမွ
ဖိအုပ္ကာ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္  ဆုပ္ညွစ္လိုက္ေသာ ကိုလတ္လက္ၾကီးေအာက္တြင္ ဂ်ာဂ်ာ့နို႕အံုၾကီးက  အိကနဲ
အိကနဲ မရုန္းသာမဖယ္သာ ခံေနရေတာ့သည္။ ...   ဒါေတာ့ ကိုလတ္  နဲနဲလြန္ျပီထင္သည္။  ..


“  အြန္႕ .. ဟြန္း ... အူး .....  ”
ကိုလတ္ကို ေရွ႕မဆက္ဖုိ႕ ေျပာမည္ရယ္လို႕ ဂ်ာဂ်ာ  ငံု႕ထားေသာေခါင္းေလးကို ေမာ့ျပီး  ကိုလတ္ဖက္သို႕ အလွည့္လိုက္တြင္  ဒီလိုျဖစ္လာမည္မွန္း ၾကိဳတြက္ကာ အသင့္ျပင္ထားေသာ ကိုလတ္မ်က္ႏွာၾကီးက သူမ မ်က္နွာေလးကို အလိုက္သင့္ပူးကပ္သြားလိုက္ေတာ့သည္။ ဒီေတာ့  ကိုလတ္ႏႈတ္ခမ္းေႏြးေႏြးၾကီးေတြက
ဂ်ာဂ်ာ့ႏႈတ္ခမ္းအိတြဲတြဲေလးေတြႏွင့္ အလုိလို ဂေဟဆက္မိသြားရေတာ့သည္ေပါ့။  ..
ဂ်ာဂ်ာ့တကိုယ္လံုး ေျဗာင္းဆန္သြားရခ်ိန္မွာပင္ ကိုလတ္က   သူမႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြကို အားအင္အျပည့္ နွင့္  သူ႕ပါးစပ္ၾကီးထဲ ပါလာသည္အထိ စုပ္သြင္းယူလိုက္ေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ့ထဲမွ  မပီမသ  ညဥ္းသံေလးေတြပဲ လွ်ံထြက္လာရေတာ့သည္။  တကိုယ္လံုးလဲ အားအင္ေတြ မရွိေတာ့သလို ကိုလတ္ရင္ခြင္ၾကီးထဲ   လဲျပိဳက်
သြားရေတာ့သည္။


ေစာေစာက ဂ်ာဂ်ာ့ဘယ္လက္ေမာင္းေလးကို  ပြတ္သပ္ေပးေနေသာ ကိုလတ္ဘယ္လက္ၾကီးက သူ႕ရင္ခြင္ထဲ လဲျပိဳက်လာေသာ ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္လံုးေလးတခုလံုးကို ေျမြတေကာင္လို သိုင္းဖက္ရစ္ပါတ္  ထားလိုက္သည္။ ညာလက္ကေတာ့ မူလ တာ၀န္ျဖစ္သည့္ ေပါင္တံၾကီးေတြကို ပြတ္သပ္ေပးေနသည့္အလုပ္ကို ဆက္လက္ ထမ္းေဆာင္ေနဆဲပင္  ... ။  ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုပ္လို႕ အားရေတာ့   ကိုလတ္က သူ႕လွ်ာဖ်ားေလးကို ဂ်ာဂ်ာ့ ပါးစပ္ထဲ ထိုးသြင္းလာျပန္သည္။ ပထမေတာ့  ဂ်ာဂ်ာ ႏႈတ္ခမ္းကို အတင္းေစ့ထားမိသည္။ ဒါေပမယ့္ ကိုလတ္လက္ၾကီးက သူမေပါင္တံနွစ္ခုၾကားထဲ ရုတ္တရက္ ထိုးႏိႈက္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့  ပါးစပ္ေလးက အလိုလို ဟေပးလိုက္မိလွ်က္သား ျဖစ္သြားရေလေတာ့သည္။ ..
ကိုလတ္က သူအလြန္ဖီးလ္လာခဲ့ရေသာ ဂ်ာဂ်ာ့တကိုယ္လံုးကို အခုမွ စိတ္တိုင္းက် အသံုးခ်ေနေလေတာ့၏ ဘယ္လက္က အေပၚပိုင္းတခုလံုးကို ပိုက္စိပ္တိုက္ေျခမႈန္းေနခ်ိန္တြင္ ညာလက္ကေတာ့ ဗိုက္သားခ်ပ္ခ်ပ္ ေလးႏွင့္  ေပါင္တံၾကီးေတြ ေပါင္ၾကားေတြကို  ဒလစပ္လိုက္လံပြတ္သပ္ေနသည္။ ထိုင္ခံုႏွင့္ညပ္ကာ ပိေန
ေသာ မယ္ေတြပင္ရံႈးေလာက္သည့္ တင္သားအိအိၾကီးေတြမွာလဲ ေဘးမဲ့ေပးမခံရရွာပါ။ ..  ဘယ္လက္ေကာ ညာလက္ကပါ အဆင္သင့္လွ်င္ သင့္သလို ေအာက္ကိုေလွ်ာခ်လာျပီး အိတုန္သားထမီေလးေပၚကေန တလၾကမ္းပြတ္သပ္လိုက္ ျဖစ္ညွစ္ဆုပ္နယ္လိုက္ ဆိတ္လိုက္ လုပ္ေနေလေတာ့သည္။
ရည္စားႏွင့္တုန္းက ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ရေသးသည့္ ဂ်ာဂ်ာ့တကိုယ္လံုး  ကိုလတ္လက္ထဲတြင္ စိစိညက္ညက္
ေက်ေနရေလျပီ။ ... ခံလို႕လဲေကာင္းသည္ .. နာလဲနာသည္။ ကိုလတ္လွ်ာၾကီးကလဲ ဂ်ာဂ်ာ့ပါးစပ္ထဲတြင္ ေဒါင့္ေစ့ေလာက္ေအာင္ကို ေလွ်ာက္ထိုးေမႊေႏွာက္ေနသည္။ မသိစိတ္၏ ေစ့ေဆာ္မႈျဖင့္ပင္ ဂ်ာဂ်ာလည္းပဲ ကိုလတ္လွ်ာကို သူမလွ်ာေလးႏွင့္   ျပန္ထိုးကလိေပးေနမိသည္။


“ အင္း ဟင္းဟင္း .... ျပြတ္ျပြတ္  ... အြန္းဟြန္း .... အူးအူး  .... ”
ကိုလတ္က   ပြဲၾကမ္းသထက္ ၾကမ္းလာသည္။
ဂ်ာဂ်ာ့ထမီေလးက ေျပေလ်ာ့ေနျပီမို႕  ေအာက္ခံပင္တီေလးက မေပၚ့တေပၚျဖစ္ေနရာ ကိုလတ္၏လက္ၾကီး
ေတြက ထို  ပင္တီေလးႏွင့္ တင္သားအိအိၾကီးေတြၾကားထဲတိုး၀င္ျပီး တင္သားၾကီးေတြကို အရွိအတိုင္းကို ကိုင္ဆုပ္လာသည္။ တခါတခါ ေရွ႕ဘက္ဗိုက္သားေလးႏွင့္ ပင္တီၾကားထဲသို႕ပင္ နယ္ေက်ာ္ ၀င္ေရာက္ခ်င္ လာေလရာ ဂ်ာဂ်ာ မေနနိုင္ေတာ့ပဲ  ႏႈတ္မွ  ေအာ္ညဥ္းသံေတြ ထြက္လာရသည္။ သူမႏႈတ္ခမ္းေတြက ခုထိ ကိုလတ္ႏႈတ္ခမ္းေတြေအာက္မွာပင္ ငံုခဲထားခံရဆဲျဖစ္ရာ  ပလံုးပေထြးေအာ္သံေတြလို ထြက္လာရေလ၏။

ကိုလတ္က   အသံေတြ ျငိမ္သြားေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းကို အားႏွင့္ဖိစုပ္ျပစ္သည္။ ...   သို႕ေပမယ့္ အသံေတြက ျငိမ္မသြားပဲ လိႈဏ္သံေပါက္ကာ ပိုက်ယ္လာရသည္။ ..  ေဘးနားက  အတြဲေတြပင္  သူတို႕အလုပ္ကိုရပ္ျပီး ကိုလတ္ႏွင့္  ဂ်ာဂ်ာ့အျဖစ္ကို တေစ့တေစာင္းလွမ္းၾကည့္လာၾကတာ ဂ်ာဂ်ာ  မ်က္စိေဒါင့္ထဲမွ ျမင္လာရေတာ့ တခုခုေတာ့ လုပ္မွျဖစ္ေတာ့မည္ဟု ဆံုးျဖတ္လိုက္မိသည္။ .. ဒီအတိုင္းေတာ့ မျဖစ္မွ မျဖစ္ေတာ့ပဲေလ။ ..


“ ျပြတ္ .....   ”
ဂ်ာဂ်ာ  ေခါင္းေလးကို တအားေစာင္းပစ္ျပီး သူမႏႈတ္ခမ္းေတြကို ကိုလတ္၏အနမ္းအစုပ္ေတြေအာက္မွ လြတ္ေအာင္ အားစိုက္ရုန္းလိုက္ေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းကြာသြားသည့္အသံက ရုပ္ရွင္တရံုလံုးပင္  ဟိန္းထြက္ သြားလား မွတ္ရသည္။ ရွက္ဖို႕ေကာင္းလိုက္တာေနာ္ .....
“ လူ .. လူေတြ ၀ိုင္းၾကည့္ကုန္ျပီ  ဆရာရယ္   ... ျပန္ .. ျပန္ၾကရေအာင္ပါေနာ္ ... ေနာ္  ... ”
အသက္ကိုမွန္ေအာင္ ထိန္းရႈရင္း အသံတုန္တုန္ေလးႏွင့္ ဂ်ာဂ်ာ  ေျပာမိသည္။ .. ရုပ္ရွင္ျပီးမွ  မီးေတြလင္းမွ
လူေရွ႕သူေရွ႕မွာ  သူမ ဘယ္လိုမ်က္နွာနွင့္ အျပင္ျပန္ထြက္ရပါ့မလဲေလ။  ..
ကိုလတ္က သိပ္သေဘာတူခ်င္ပံုမရ .. ။
ခုမွ နမ္းလို႕ကိုင္လို႕    ႏိႈက္လို႕ ေကာင္းတုန္းမို႕ ၀ေသးပံုမေပၚ။ ..
“  ေနာ္ .. ဆရာ .. ေနာ္လို႕  ... ။  ျပန္ၾကရေအာင္ပါ ..... ”
ဂ်ာဂ်ာ  ငိုသံပါေလးႏွင့္ ေတာင္းပန္ေတာ့မွ   ကိုလတ္က မညိတ္ခ်င္ညိတ္ခ်င္ႏွင့္ ေခါင္းညိတ္သည္။


ေမွာင္ထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္သား လက္ခ်င္းတြဲယင္း ရံုအျပင္ထြက္ေပါက္ဆီ လွမ္းလာခဲ့လိုက္ၾက၏။
ဂ်ာဂ်ာကေတာ့ ေခါင္းကို  ၾကမ္းျပင္ႏွင့္ထိလုမတတ္ ငံု႕ထားသည္။ .. ကိုလတ္ကပဲ  ဦးေဆာင္ေခၚလာရျခင္း
ျဖစ္၏။ ..   အျပန္မွာေတာ့ အေျခအေနက မတူေတာ့ျပီမို႕ ကိုလတ္ ပညာျပေတာ့သည္။  အ၀င္ တုန္းက
မေတာ္တဆ နွစ္ခါေလာက္ထိမိတိုက္မိခဲ့တာ ေသြးရိုးသားရိုးမွန္း  ဂ်ာဂ်ာသိသည္။ သို႕ေပမယ့္ အခုက်ေတာ့
ကိုလတ္က တမင္ၾကီးကို   ေမွာင္ထဲမွာ မျမင္ရသလိုလိုႏွင့္ သူမကိုယ္ေလးကို ၀င္တိုးလိုက္ ပြတ္တိုက္လိုက္ လုပ္ေနသည္။ .. တခါတခါ  လက္ၾကီးေတြက ပီပီျပင္ျပင္ပင္ သူမခါးကိုဖက္လိုက္ ဖင္ဆံုၾကီးကိုပြတ္လိုက္ ကိုင္လိုက္ လုပ္ေနေသးသည္။ လမ္းေလွ်ာက္ယင္းမို႕ အခြင့္မသာေလေတာ့ ႏို႕အံုၾကီးေတြကေတာ့ ခ်မ္းသာရာ ရေနေသးသည္။ .. ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ ရံုအျပင္ျမန္ျမန္ေရာက္ဖို႕  အဓိကပဲဟုသာ ေတြးကာ   ဂ်ာဂ်ာ
လိုက္လာခဲ့ရေတာ့သည္။


အျပင္တြင္ ၆နာရီခြဲေလာက္ရွိျပီမို႕  ေမွာင္စပ်ိဳးေနျပီ။ .. ေဆာင္းဦးေပကိုး ။
ဂ်ာဂ်ာ့ေျခေထာက္ေတြ ေျမၾကီးႏွင့္ထိေနလား  ေလထဲတြင္လြင့္ေနလားပင္မသိေတာ့ ... ။
ကိုလတ္ ကားနားေရာက္လို႕ တံခါးဖြင့္ေပးလုိက္ေတာ့မွ ၀ုန္းကနဲအရုပ္ၾကိဳးျပတ္ ၀င္ထိုင္ခ်လိုက္ျပီး မ်က္စိ အစံုကို  နာနာမွိတ္ထားလိုက္မိေတာ့သည္။ ကိုလတ္ကိုလဲ  မ်က္နွာခ်င္းမဆိုင္ရဲ ...  ။


ကိုလတ္က ကားစက္ႏိႈးျပီး ေမာင္းထြက္လာသည္။
ေဆာင္းဦးမို႕  မအိုက္ေသာ္လည္း ကိုလတ္က မွန္ေတြအလံုပိတ္ကာ  အဲယားကြန္းကို ခပ္နိမ့္နိမ့္ဖြင့္ထား၏။ ေလႏုေအးေလးက ဂ်ာဂ်ာ့မ်က္ႏွာကို  တိုးေနသည္မို႕ ေစာေစာက ေမာထားသမွ် အတိုးခ်ကာ ဂ်ာဂ်ာ  အေမာ ေျဖေနရေလသည္။  ေတာ္ေသးသည္ ... ကိုလတ္က အခုေတာ့ ကားကို ညင္ညင္သာသာပဲ  ေမာင္းေနသျဖင့္
ရုပ္ရွင္အလာတုန္းကလို ရင္ေမာမေနရလို႕သာပဲ ။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ မိဂ်ာဂ်ာတို႕  ေမာရလြန္းလို႕ အသက္ပင္ ထြက္သြားေလာက္မည္ ဟု ေတြးေနမိေလသည္။


ကိုယ့္ေဇာႏွင့္ကိုယ္မို႕  ကိုလတ္ ဘယ္ကိုေမာင္းေနမွန္း ဂ်ာဂ်ာ  သတိမထားမိ။
ကားေလးက တုန္႕ကနဲ  ရပ္လိုက္ေတာ့မွ မ်က္စိအသာဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ ေဆးရံုအေဆာင္ကို ျပန္ပို႕ေပးတာ မဟုတ္မွန္း သေဘာေပါက္မိေတာ့သည္။
ဂ်ာဂ်ာ  မ်က္လံုးျပဴးသြားသည္။ ... ကိုလတ္ဖက္  ျပာျပာသလဲ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ကိုလတ္က ခပ္ေအးေအး
မထံုတက္ေသး ပံုစံႏွင့္။  ..

“ ဒါ .. ဒါက ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ  ဆရာ ... ”
ကိုလတ္က ႏွစ္လိုဘြယ္ ျပံဳးျပလိုက္သည္။
“ ဒါ ဆရာ့အိမ္ေလ ဂ်ာဂ်ာရဲ႕ ... ဟိုတုန္းက ဂ်ာဂ်ာပဲ  ၾကံဳရင္ ၀င္လည္ခ်င္တယ္ဆို  ... ”
“ အယ္ ... အဲဒါက .. အဲဒါက ... ”
ဂ်ာဂ်ာ  ကိုယ့္စကားႏွင့္ကိုယ္ ဘာျပန္ေျပာရမည္မွန္းမသိ။
“ လာပါ   .. ဂ်ာဂ်ာရယ္ ...  ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာရေအာင္လို႕ပါ ေနာ္  .. ေနာ္  ..... ”
မ်က္ႏွာနားကပ္ကာ  ျပံဳးျပေနေသာ ကိုလတ္စကားသံေအာက္တြင္ ဂ်ာဂ်ာ  ဘယ္လိုကဘယ္လို ေခါင္းညိတ္ ျပလိုက္မိသည္မသိ။
ကိုလတ္က ေအာက္ အရင္ဆင္းသြားကာ ေျမညီတိုက္ခန္းအ၀င္တံခါး  ႏွစ္ထပ္ကို ေသာ့ဖြင့္ေနသည္။
ေက်ာက္ေျမာင္းဘက္မွ ေျမညီတိုက္ခန္းက်ယ္ေတြ ထံုးစံအတိုင္း ကားကို  အထဲတန္းျပီး ေမာင္းသြင္းလို႕
ရေအာင္  ဆင္ေျခေလွ်ာေလးေတြ လုပ္ထားသည္မို႕ တံခါးေတြ   ဖြင့္ျပီးသည္ႏွင့္ ကိုလတ္က ကားကို အထဲ ေမာင္းသြင္းလာလိုက္၏။ ဂ်ာဂ်ာကေတာ့ ကားေပၚမွမဆင္းျဖစ္ပဲ ေခါင္းေလးငံု႕ကာသာ ငူငူေငါင္ေငါင္ၾကီး ထိုင္ေနမိေတာ့သည္။ သူမေတာ့ စိတ္ညိႈ႕မ်ား  ခံထားရျပီလားမသိဟုပင္ သူမဖာသာ ေတြးေနမိေလ၏။


တိုက္ခန္းထဲ  ကားေရာက္သြားေတာ့ ကိုလတ္က ကားေပၚမွဆင္းကာ အခန္းတံခါးေတြ ျပန္ပိတ္သည္။
ကားမွန္ေတြက ခုထိမခ်ရေသးသည္မို႕  ဂ်ာဂ်ာ  ကိုလတ္နွင့္ပါလာတာ အျပင္လူေတြ  သတိထားမိမွာမဟုတ္။
ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ပဲ ကိုလတ္က ေျမညီတိုက္ခန္းက်ယ္မွာ တမင္ ေနျခင္းျဖစ္သည္။  ... အေပၚထပ္ေတြဆို
ေကာင္မေလးေတြ ပါလာတိုင္း လမ္းေလွ်ာက္တက္ေနရသည္ႏွင့္ ရပ္ကြက္ထဲ ေၾကာ္ျငာေမာင္းခတ္သလို ျဖစ္ေနမည္။   .. အခုေတာင္မွ သူ႕သတင္းေတြက တရပ္ကြက္လံုးျပန္႕ခ်င္ခ်င္  မဟုတ္လား။ ...
အမွန္က ေအာက္ထပ္ အခန္းက်ယ္ၾကီးမို႕ ေဆးခန္းကို အိုးမကြာ အိမ္မကြာ   ဖြင့္လွ်င္လဲ ရသည္ပင္ ။
သို႕ေပမယ့္ ကိုလတ္က အိမ္ခန္းကို ဘယ္ေတာ့မွ ေဆးခန္းမဖြင့္ဟု စြဲစြဲျမဲျမဲ  ခံယူထားသူျဖစ္သည္။


“ လာေလ  ... ဂ်ာဂ်ာ  ဆင္းေလ .... ”
ကိုလတ္က ခလုပ္ေလးနွိပ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ပါ၀ါ၀င္းဒိုး ကားမွန္ေလးက  ေလွ်ာက်သြားသည္။
ခုထိေအာင္ ေခါင္းငံု႕ကာ ျငိမ္ျငိမ္ေလးထိုင္ေနေသာ ဂ်ာဂ်ာ့မ်က္နွာနားကပ္ကာ ကိုလတ္က ခပ္တိုးတိုး
ေခၚလိုက္ေလ၏။ ကိုလတ္ ထြက္သက္ေလေလးေတြက ဂ်ာဂ်ာ့ ပါးရဲရဲေလးေတြေပၚ ျဖတ္ေျပးသြားသည္။
“ ဆရာ့  အိမ္သားေတြေကာ ဟင္ ... ”
ဂ်ာဂ်ာက မ်က္လႊာေလးပင့္ကာ မရဲတရဲေလး ေမး၏။
ကိုလတ္က ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ျပံဳးလိုက္သည္။
“ မရွက္ပါနဲ႕  ဂ်ာဂ်ာရဲ႕  ... ဘယ္သူမွကို  မရွိပါဘူး ... ဆရာက တေယာက္ထဲ  ေနတဲ့ဟာကို ...  ”
“  အို ... ဘုရားသခင္  ... ”
ဂ်ာဂ်ာ  ဘုရားတရ ျပန္ပါျပီ။ ..   လိုက္လာမိတာေတာ့  မွားျပီထင္သည္။
ေ၀ခြဲမရေသာ  မ်က္ႏွာေလးနွင့္ ဂ်ာဂ်ာ  ကားေပၚမွမဆင္းျဖစ္ပဲ ကိုလတ္ကို ေမာ့ၾကည့္ေနမိသည္။
“  အြန္႕ ..... ”
ကိုလတ္က မက်မ္းေၾကျပီးသားမို႕ ဘာလုပ္ရမည္ဆိုတာ နားလည္သည္။
ေစာေစာက  အရွိန္ေတြက အခ်ိန္နဲနဲၾကာလို႕  ဂ်ာဂ်ာေသြးေအးေနမွန္းသိသည္။ .. ေသြးျပန္ပူလာေအာင္
ႏိႈးေပးမွ  အလုပ္ျဖစ္မည္မွန္းလဲ သိသည္။
ဒီေတာ့  ေတြေတြေလး   ေမာ့္ၾကည့္ေနသည့္ ဂ်ာဂ်ာ့မ်က္ႏွာေလးဆီ   သူ႕မ်က္ႏွာကို ရုတ္တရက္ပူးကပ္ကာ
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း အားရပါးရ  ေတ့စုပ္ျပစ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းခပ္ျပင္းျပင္းစုပ္ထားရင္းႏွင့္ ကိုလတ္ေခါင္းက  ေနာက္ဆုတ္ကာ ျပန္ေမာ့လိုက္ေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ
မေနနိုင္။ ... တဟင္းဟင္း ညဥ္းသံေလးေတြႏွင့္အတူ ႏႈတ္ခမ္းေပၚက်ေရာက္ေနသည့္စုပ္အား   သက္သာလို သက္သာျငား ကိုလတ္ေရြ႕လ်ားရာေနာက္ အလိုက္သင့္ပါလာရေတာ့၏။ ေခၚလိုရာကို ရုတ္တရက္မလိုက္ပဲ ျငင္းဆန္ခ်င္ေနသည့္ မိန္းကေလးေတြကို အလိုက္သင့္ပါလာေအာင္ ေခၚသည့္နည္းတမ်ိဳးပါပဲ ... ။
ခုလဲ ဂ်ာဂ်ာတေယာက္   ကားေအာက္ အလိုလို ဆင္းမိလွ်က္သား ျဖစ္သြားရေတာ့သည္ေပါ့။  ...

ဂ်ာဂ်ာ သိလိုက္ပါျပီ   ...
သူမဘ၀ ဘယ္သို႕ဘယ္ပံုျဖစ္ေတာ့မည္ဆိုသည္ကို ။
သို႕ေပမယ့္ သူမ မေက်နပ္တာက ခုထိ ကိုလတ္က ခ်စ္သည္လို႕ေတာင္ တခြန္းမွ ဖြင့္ဟမေျပာေသး။
သူမ အေပါစား   ဆန္လြန္းေနျပီလား ... ။
ေတြးရင္းေတြးရင္း ၀မ္းနည္းလာသည္မို႕ ဂ်ာဂ်ာ  ရိႈက္ၾကီးတငင္ ကို  ငိုခ်ျပစ္လိုက္မိေတာ့သည္။


“ ဟင္ ... ဂ်ာဂ်ာ  ဘာျဖစ္လို႕လဲဟင္ ... ”
ဂ်ာဂ်ာ  ရိႈက္ၾကီးတငင္ တကယ္ငိုေတာ့ ကိုလတ္ ျပာသြားသည္။ .. သူက ေကာင္မေလးေတြကို
သူတို႕ကုိယ္တိုင္ လိုလိုခ်င္ခ်င္ရွိေနမွ လုပ္ခ်င္သူျဖစ္၏။ အလိုမတူပါပဲ မတရားက်င့္တာမ်ိဳးက် ဘယ္လိုမွ
ခံစားလို႕  မရ။ .. ထို႕ေၾကာင့္ ဂ်ာဂ်ာ  အခုလို ရိႈက္ၾကီးတငင္ ငိုေတာ့  ေရွ႕မဆက္ျဖစ္ပဲ ခနရပ္ကာ ေမးလိုက္
မိျခင္းျဖစ္သည္။
ဂ်ာဂ်ာက မေျဖ။ ... ေခါင္းကိုသာ တြင္တြင္ယမ္းကာ အားရပါးရ ဆက္ငိုေနသည္။
ကိုလတ္က လႊတ္ေပးလိုက္ျပီမို႕ အနားမွ ဆိုဖာတခုေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္ျပီး မနားတမ္းကို ငိုေနမိျခင္းျဖစ္ပါ၏


ကိုလတ္ေခါင္းထဲ အေတြးတခု လက္ကနဲ  ျဖစ္သြားသည္။
ဒီေကာင္မေလးက မီမီတို႕လို  အအိုမဟုတ္  ... ။ ရည္းစားရွိသည္ဆိုေပမယ့္ အစိမ္းသက္သက္ေလး။ ..
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အေျခအေနေတြက တြန္းပို႕လိုက္လို႕  မရည္ရြယ္ပါပဲ ခ်က္ျခင္းၾကီး ဇာတ္လမ္းက  ဖန္လာရ
ေပမယ့္ သူက ခုခ်ိန္ထိ  သူမကို  ခ်စ္တယ္လို႕ေတာင္ မေျပာရေသး။  ... ဒါေၾကာင့္ ငိုေနတာပဲျဖစ္ရမည္။
ဒါဆိုလွ်င္ေတာ့ အနာသိလွ်င္ ေဆးရွိရမည္ေပါ့။ ...


ကိုလတ္ က ဂ်ာဂ်ာ  ငိုေနေသာ   ဆိုဖာနားတြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။
“  ဂ်ာဂ်ာ .... ”
ဂ်ာဂ်ာက ေမာ့မၾကည့္။ .. ငိုျမဲဆက္ငိုေနသည္။
“  ဂ်ာဂ်ာ ... ဆရာ့ကို ၾကည့္ပါဦး။ ... ဆရာ့ကို စိတ္ဆိုးေနတာလား ... ”
ကိုလတ္က နူးနူးညံ့ညံ့ေလး ေခၚလုိက္ရင္း ဂ်ာဂ်ာ့ ပါးေလးႏွစ္ဖက္ကို  လက္ႏွင့္ အသာအုပ္ကိုင္ကာ
ညင္ညင္သာသာေလး ေခါင္းကို ဆြဲေမာ့ယူလိုက္သည္။
ဂ်ာဂ်ာ့  ရိႈက္သံေလးေတြ နဲနဲ  က်ဲသြား၏။
“ မဟုတ္ပါဘူး  ဆရာရယ္ ... ဆရာ့ကို စိတ္မဆိုးပါဘူး ... ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္  ဂ်ာဂ်ာ စိတ္ဆိုးမိတာပါ ...  ”
“  ေၾသာ္ ... ဂ်ာဂ်ာ  ရယ္ ... ”
မ်က္ရည္ေလးေတြ  ဥေနေသာ မ်က္၀န္းနက္နက္ေလးေတြနွင့္ သူ႕ကိုစိုက္ၾကည့္ေနေသာ   ဂ်ာဂ်ာ့မ်က္ႏွာေလး
ကို  ၾကည့္ရင္း ကိုလတ္ရင္ထဲမွာ  အရင္တုန္းက တခါမွ မခံစားဘူးေသာ ခံစားမႈတခု ျဖစ္ထြန္းလာသည္။
ဒီေကာင္မေလးကို သူတကယ္ ခ်စ္မိျပီ  ထင္သည္။
ဂ်ာဂ်ာ့လက္ေလးေတြကို ကိုလတ္   ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္လိုက္မိ၏။


“  မငိုပါနဲ႕ ဂ်ာဂ်ာရယ္ ... ဆရာ  ဂ်ာဂ်ာ့ကို  တကယ္ခ်စ္တာပါ  ..... ”
“  ရွင္ ... ”
“ တကယ္ပါ ...  ဟို ကဗ်ာရူးေကာင္နဲ႕ ဂ်ာဂ်ာ  မျဖစ္ခင္ကတည္းက ခ်စ္ေနခဲ့ရတာ ... အေျခအေနေတြက မေပးတာနဲ႕ ဆရာ ဘာမွမလုပ္ရေသးခင္  ဂ်ာဂ်ာ  ဟိုေကာင့္ေနာက္ ပါသြားခဲ့ရတာ .. ။ ခုေတာ့   ပုိင္ရွင္မွန္ လို႕  ဆရာ့ဆီ ျပန္ေရာက္လာျပီေပါ့  ခေလးရယ္ .... ”
ကိုလတ္အသံက  ေဆြးျမည့္တုန္ခါေနသည္။
ရုပ္ရွင္သာဆို အကယ္ဒမီ ေရွာ့တ္ ေပါ့။   ...
အလိုလို ကမွ မဆြတ္ခင္က  ညြတ္ခ်င္ေနခဲ့သူ  ဂ်ာဂ်ာ့အတြက္ေတာ့ ဒါေလာက္က လိုအပ္ယံုမက ပိုေနပါျပီ။


ဂ်ာဂ်ာ  အငိုတိတ္သြားျပီး ကိုလတ္ကို စိန္းစိန္းၾကီး ၾကည့္ေနသည္။

“ ဆရာ တကယ္ေျပာတာလား  ... ”
“ တကယ္ေပါ့ ဂ်ာဂ်ာရဲ႕  ... ျပီးျပီးေရာ ေျပာျပီး  ေနာက္ေန႕ေတြက် မေတြ႕ရမယ့္ မ်က္ႏွာေတြမွ  မဟုတ္တာ၊
ဂ်ာဂ်ာ့ကို  ဆရာတကယ္ လက္ထပ္မွာ  ... ”
“ သြားပါ ...  အပိုေတြ .....  ”
ဂ်ာဂ်ာ့မ်က္နွာေလးက ျပံဳးတံု႕တံုု႕ေလး  ျပန္ျဖစ္သြားသည္။
ကိုလတ္ ရင္ဘတ္ကို လက္သီးဆုပ္ေလးေတြႏွင့္ ခပ္သာသာေလး လွမ္းထု၏။


“ ကဲ  ...  ထဦး .. ။  ငိုထားလိုက္တာ ေပပြေနျပီ ... မ်က္ႏွာေလးဘာေလး သြားသစ္ေခ်ဦး ...  ” ကိုလတ္က ဂ်ာဂ်ာ့  ပါးေလးကို   လိမ္ဆြဲရင္း ကားေပၚမွာ က်န္ခဲ့ေသာ ဂ်ာဂ်ာ့  ေက်ာပိုးအိတ္ေလးကို လွမ္းယူေပးသည္။
“ အို ...  ဆရာ   မယူနဲ႕   ..  ဂ်ာဂ်ာ့ဖာသာ ယူမယ္ ... အထဲမွာ  ထမီေတြ ပါတယ္  ... ”
ဂ်ာဂ်ာက သူ႕ေက်ာပိုးအိတ္ေလးကို  ကိုလတ္လက္ထဲမွ အတင္းျပန္လုသည္။
“  ေၾသာ္ ...  ဒါေၾကာင့္ အိတ္က ေဖာင္းလွခ်ည္လား ထင္ေနတာ ...  ဘယ့္ႏွယ့္ေၾကာင့္ အ၀တ္ေတြအကုန္
ထည့္လာရတာလဲ ... တခါတည္းမ်ား ဟိုအေကာင္နဲ႕ ခိုးရာလိုက္ဖို႕  လုပ္ထားလို႕လား ... ”
ကိုလတ္က မ်က္ေမွာင္ၾကီးက်ံဳ႕ျပီး  မေက်မခ်မ္းေလသံႏွင့္ ေမးလာသည္။
ဂ်ာဂ်ာ  ခစ္ကနဲ ရီလိုက္မိ၏။


“ ဆရာဟာေလ  ... သ၀န္တိုစရာမရွိ ရွာၾကံ  တိုေနတယ္ ... နက္ျဖန္ အလုပ္တက္ေတာ့  ၀တ္ဖို႕  ယူနီေဖာင္း
ေတြပါရွင့္  ... သူနဲ႕က  ဘာဆိုဘာမွ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူးရွင္ ..ယံုပါ ....  ဆရာနဲ႕သာ ....  ”
ဂ်ာဂ်ာက စကားမဆက္ေတာ့ပဲ ရုတ္တရက္ရွက္သြားဟန္ျဖင့္ မ်က္ႏွာေလးရဲတြတ္သြားသည္။
“ ဆရာနဲ႕က  ဘာျဖစ္လဲ   ...  ဆက္ေျပာေလ  ... ”
ကိုလတ္က ေခ်ာင္ပိတ္ ေမးသည္။
“  ေတာ္ျပီ  ... မေျပာဘူး  ... ဆရာ အရမ္းလူလည္က်တယ္ ... ”
ဂ်ာဂ်ာက ခ်စ္မ်က္ေစာင္းေလး လွမ္းထိုးသည္။  ေက်ာပုိးအိတ္ေလးကို ဇစ္ဖြင့္လိုက္ျပီး  အထဲမွ ကရင္ပတ္ဖ္
ဘူးေလးေတြ ႏႈတ္ခမ္းနီေတာင့္ေလးေတြ ထုတ္ယူသည္။ ကိုလတ္က ေက်ာပိုးအိတ္ထဲ အသာကဲၾကည့္၏။
ဟုတ္ပါသည္  ... ယူနီေဖာင္းေတြကလြဲလို႕ တျခားအ၀တ္အစားေတြ  မပါပါ။ .. ဂ်ာဂ်ာ သူ႕ကို  မညာတာ သိလိုက္ရေတာ့ ေက်နပ္သြားသည္။
“ ဟဲ့  ... ယူနီေဖာင္းကလဲ  တစံုထဲ မကပါလား  ... ”
“  အို ... ဘယ့္ႏွယ္ေၾကာင့္ ထမီေတြေလွ်ာက္ကိုင္ၾကည့္ေနရတာလဲ .. ဖယ္ပါ ဆရာရဲ႕ ..။ ဂ်ာဂ်ာ့အက်င့္က
အျမဲတမ္း ယူနီေဖာင္း အပိုတစံုေဆာင္ထားေနက်ပဲေလ .. ဒါမွ မေတာ္တဆ ၀ါ့ဒ္ထဲမွာ အလုပ္လုပ္ရင္း
ေသြးေတြဘာေတြ ေပရင္   ခ်က္ျခင္းလဲစရာ တစံုအသင့္ရွိေနေအာင္လို႕ ...  ”
ဂ်ာဂ်ာက ရွင္းျပရင္း ေစာေစာက ငိုထားမိလို႕  ေပပြေနသည့္ သူမ အငိုမ်က္နွာေလးကို   ျပန္သန္႕စင္ဘို႕
အိမ္ေနာက္ဖက္ထဲ ၀င္မည္ျပဳသည္။


ကိုလတ္ အေတြးတခုေပါက္လာသျဖင့္  ဂ်ာဂ်ာ့လက္ကို လွမ္းဆြဲထားလိုက္၏။
“  ဂ်ာဂ်ာ .. ခန ”
“  ရွင္ ...  ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆရာ   ...  ”
ဂ်ာဂ်ာ  မ်က္လံုးေလး အ၀ိုင္းသားႏွင့္ လွည့္ေမးသည္။
“ မ်က္ႏွာသစ္ရင္းနဲ႕   အခုအ၀တ္ေတြကို   ယူနီေဖာင္းေလးနဲ႕ ျပန္လဲလုိက္ပါလား  ... ”
“ အို ...  ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ဆရာရယ္  ... ”
“ တကယ္ေျပာတာပါ  .. ဂ်ာဂ်ာရဲ႕  .. ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္လံုးေလးကို ယူနီေဖာင္းေလးနဲ႕ အားရပါးရ   ၾကည့္ခ်င္လို႕”
“ ဟြန္း ...  ပိုကို  ပိုတယ္ .. ”
ဂ်ာဂ်ာ  ႏႈတ္ခမ္းေလးစူ ေျခေလးေဆာင့္ရင္း ေက်ာပိုးအိတ္ေလးကို ျပန္လာယူသည္။ ျပီးမွ  ေနာက္ေဖးဘက္
၀င္သြား၏။ ႏွစ္ေယာက္သား ညစာလဲ  မစားရေသး  ... သို႕ေပမယ့္ အေၾကာင္းမဟုတ္ပါ၊ အိမ္မွာ စည္သြပ္

ဗူးေတြ ၾကက္ဥေတြ   ၀က္အူေခ်ာင္းေတြ အမ်ားၾကီး  ရွိပါသည္။  ..  ဆာမွပဲ ထလုပ္ျပီး စားေတာ့မည္ဟု ကိုလတ္ ေတြးေနမိသည္။


အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ ၾကာသြားသည္ မသိ။ ...
အိမ္ေရွ႕  ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ေငြလမင္းေလး ရုတ္တရက္ သာ သြားသည္။
ဟုတ္ပါသည္ ... ဂ်ာဂ်ာရယ္ေလ .. ။
အျဖဴအနီ ယူနီေဖာင္းေလးႏွင့္ မ်က္လႊာေလးခ်ကာ မခို႕တယို႕ေလး ရပ္ေနသည္။ မ်က္ႏွာသစ္လိုက္ယံုမက မိတ္ကပ္ႏွင့္ ကရမ္ပတ္ဖ္ပါးပါးေလးပါ ျပန္လိမ္းထားသည္။  ရုပ္ရွင္ရံုထဲမွာ  သူတလၾကမ္း စုပ္နမ္းလိုက္ သျဖင့္ ေဆးသားအကုန္ျပယ္ကုန္ျပီျဖစ္ေသာ ႏႈတ္ခမ္းအိအိေလးေတြကိုလဲ  ပန္းေရာင္နုနုဆိုးေဆးေလးေတြ ျပန္တင္ထားသည္။ ဧည့္ခန္းမီးေခ်ာင္းေရာင္ေအာက္တြင္ ဂ်ာဂ်ာတေယာက္   အလွၾကီး လွေနေတာ့သည္။
လွမ္းၾကည့္လိုက္မိေသာ ကိုလတ္  မွင္တက္လို႕ပင္ သြားရ၏။
ဂ်ာဂ်ာ့ထံုးစံအတိုင္း  ရင္ဖံုးအကၤ်ီအျဖဴေလးက အသားအိအိေလးႏွင့္  တင္းရင္းက်ပ္ထုပ္ေနသည္။
အိတံုသား ထမီအနီေလးကေတာ့ ခါးႏွင့္ တင္သားအိအိထြားထြားၾကီးေတြေပၚမွာ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ေလး ... ။


သံပါတ္ေပးလိုက္ေသာ စက္ရုပ္ၾကီးပမာ ကိုလတ္ ထိုင္ေနရာမွ ေစြ႕ကနဲထျပီး  ဂ်ာဂ်ာ့အနားေရာက္သြား၏။
ဂ်ာဂ်ာ ေမာ့မၾကည့္ပဲ   ကိုလတ္ အနားေရာက္လာတာ သိေနသည္။ ကိုလတ္ အသက္ရႈသံၾကီးေတြက ျပင္း
ထန္လြန္းေနသည္ကိုး .. ။
ကိုလတ္က ဂ်ာဂ်ာ့ကို  ေရွ႕တည့္တည့္မွ ၾကည့္သည္၊ ေဘးေစာင္းၾကည့္သည္၊ ဂ်ာဂ်ာ  အေနခက္လာသည္။ ကိုယ္ေတာ္က ထိုမွ်ႏွင့္  အားမရေသး  .. ။ ေနာက္ဖက္မွ ပတ္ၾကည့္ျပန္သည္။ ဂ်ာဂ်ာ  ထြက္ေျပးခ်င္စိတ္ပင္ ေပါက္လာမိသည္။ ကိုလတ္အၾကည့္ေတြေအာက္မွာ တကိုယ္လံုးမ်ား အရည္ေပ်ာ္က်သြားေတာ့မလား လို႕ ထင္မွတ္ခံစားရ၏။
ယူနီေဖာင္းဆိုေပမယ့္ ေဆးရံုမွာမဟုတ္ပဲ အျပင္အ၀တ္အစားေတြခၽြတ္ျပီး လဲလိုက္ျခင္းမို႕ အတြင္းခံေတြက မလဲျဖစ္လိုက္ပါ။ .. အဲဒီေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ့  အကၤ်ီအျဖဴေလးေအာက္တြင္ ေဆးရံုမွာလို  ေဘာ္လီမဟုတ္ပဲ ပံုဆန္း ဘရာစီယာေလးႏွင့္ျဖစ္ေနတာ ကိုလတ္  မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေတြ႕လိုက္ရ၏။
အိုး ... ဟန္က်ေလစြ။   ဒီလိုေလး ဂ်ာဂ်ာ့ကို  စိတ္ကူးပံုေဖာ္ၾကည့္ေနခဲ့ရတာ  အၾကိမ္ေပါင္းမေရတြက္နိုင္။
ဒီေန႕ေတာ့ ကိုလတ္ ကံေကာင္းစြာႏွင့္  လိုအင္ဆႏ္ၵေတြ ျပည့္၀ ရေလျပီေပါ့။ .. ၾကည့္ပါဦး  ... ။
အခ်ိဳးအစားက်လွေသာ ကိုယ္လံုးေလးေပၚတြင္ အသားအိအိအကၤ်ီျဖဴခပ္ပါးပါးေလးက တင္းရင္းဖိကပ္လို႕
ေနသည္။ ... ထိုအသားခပ္ပါးပါးေလးေအာက္တြင္   ပံုဆန္းဘရာစီယာ မွ်င္မွ်င္ေလးက အတန္းလိုက္ေလး။
ဆူျဖိဳးေသာ ဂ်ာဂ်ာ့  အသားဆိုင္ေတြကို ဘရာစီယာၾကိဳးမွ်င္ေလးက  ခပ္တင္းတင္းစည္းေႏွာင္ထားသျဖင့္ အသားေလးေတြ ခ်ိဳင့္၀င္ေနတာကိုပင္ အကၤ်ီျဖဴေလးကိုထိုးေဖာက္ကာ ကိုလတ္  ျမင္ေနရသည္။  ... ေနာက္ေက်ာဘက္ကေန  ကိုလတ္ ၾကည့္ေနတာ ၾကာလြန္းလာေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ  ေနာက္ေက်ာမလံုသလိုခံစား လာရသည္မို႕  ကိုလတ္   ဘာေတြမ်ားလုပ္ေနသလဲလို႕  ေနာက္ကို ေခါင္းေလးေစာင္းငဲ့ကာ ျပန္ၾကည့္သည္။
ကိုယ္ေလးကို လိမ္လိုက္သလိုျဖစ္သြားရသည္မို႕   ဂ်ာဂ်ာ့တင္သားၾကီးေတြက အိတံုထမီအနီေလးေအာက္မွ
တင္းကနဲ ရုန္းထြက္လာၾကမလိုျဖစ္သြား၏။
ကိုလတ္ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပါ။  ၀ါ့ဒ္ထဲမွာ ဒါမ်ိဳးျမင္ရေလတိုင္း  မနဲစိတ္ထိန္းထားခဲ့ရသမွ် ခုေတာ့
ကိုလတ္  လြတ္ထြက္သြားရေတာ့သည္။
“ အား  ... ေသျပီဆရာ ... ”
ကိုလတ္လက္ၾကီးေတြက ဂ်ာဂ်ာ့တင္သားအိအိၾကီးေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆုပ္ကိုင္ျဖစ္ညွစ္လိုက္သည္မို႕
ဂ်ာဂ်ာ  ရုတ္တရက္လန္႕ကာေအာ္မိသြားရသည္။ အလိုလိုကမွ ရင္ေတြက တုန္ေနခ်ိန္မို႕  ဖင္ အားရပါးရ
အကိုင္ခံလိုက္ရေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ  မတ္တပ္ပင္ေကာင္းေကာင္းမရပ္နိုင္ေတာ့။ .. ဒူးေလးေတြ  ညႊတ္ကာ ေနာက္ကိုလဲျပိဳက်သြားသည္။ .. ကိုလတ္က  ေနာက္မွာရပ္ေနခ်ိန္ဆိုေတာ့ ကိုလတ္ရင္ခြင္ထဲ  အလိုလို
ဂ်ာဂ်ာ့တကိုယ္လံုး ေရာက္သြားေတာ့သည္။
ကိုလတ္က ရင္ခုန္စရာေကာင္းလွေသာ ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္လံုးေလးကို အားရပါးရ ဆီးျပီးဖက္လိုက္သည္။

ေစာေစာကမွ အလွျပန္ျပင္ထားသည္မို႕ ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္ေလးက ေမႊးပ်ံ႕သင္းျမ ေနသည္။ .. ကိုလတ္စိတ္ေတြ
မုန္ယိုလာေတာ့သည္။
ဆက္ဒဇင္(ွေိိင်ာ ) လို႕  ေခၚၾကသည့္  အၾကမ္းဖက္မႈႏွင့္ ကာမဆႏ္ၵတြဲျပီး  ခံစားလိုသည့္ စိတ္က ကိုလတ္ထံ  ရုတ္တရက္အရွိန္အဟုန္ျပင္းစြာ ၀င္ေရာက္လာသည္။  ..


“  ျဗိ ... ျဗိ  ... ”
“ အား  ... ဆရာ ဆရာရယ္  ... ”
ဘာမွ  မစဥ္းစားႏိုင္ခင္မွာပင္ ကိုလတ္က ဂ်ာဂ်ာ့  ယူနီေဖာင္းအကၤ်ီျဖဴေလးကို ၾကမ္းတမ္းစြာ   ဆဲြျဖဲျပစ္လိုက္ ေလေတာ့သည္။ ဂ်ာဂ်ာ  အလန္႕တၾကား ေအာ္မိေတာ့သည္၊ .. ယူနီေဖာင္း အပိုတစံုရွိေသးမွန္း ေျပာမိတာ မွားျပီထင္သည္။ ကိုလတ္ပံုစံက လူစိတ္ေပ်ာက္ေနသလိုျဖစ္လာသည္မို႕  ဂ်ာဂ်ာ  အလန္႕တၾကား  ရုန္းမိ၏။ သို႕ေပမယ့္ အရာမထင္ေတာ့  .. ။ ကိုလတ္ရင္ခြင္ထဲတြင္ က်က်နန ရစ္ပါတ္ခ်ဳပ္ေနွာင္ခံထားရျပီမို႕
ဘယ္လိုမွ   မရုန္းသာေတာ့ပါ။ .. ကိုလတ္ျပဳသမွ်   ႏုရေတာ့မည့္   ဂ်ာဂ်ာ ျဖစ္ေနရပါျပီ။
“  ျဗိ ျဗိ ..  ျဗစ္ျဗစ္ ..  ”
“ အား  ... ေသျပီ ေသျပီ ... ဆရာရယ္ သနားပါဦး ...  ”
ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းဆြဲျဖဲရင္း လက္ေမာင္းနားေရာက္ေတာ့  အကၤ်ီအသားက ရုတ္တရက္ ဆြဲျဖဲမရပဲ
တစ္ေနသည္မို႕ ကိုလတ္က ပိုျပီး  အားစိုက္ကာ ဆြဲျဖဲျပစ္ေတာ့  ဂ်ာဂ်ာ့လက္ေမာင္းသား   ႏုႏုေလးေတြ ေသြးေျခပင္ဥကုန္ျပီလား မွတ္ရသည္ ..။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္းပန္ေတာင္းပန္ ကိုလတ္ကေတာ့  မရပ္ေရးခ် မရပ္ေတာ့ ..။ ဂ်ာဂ်ာ့အသံေတြကို မၾကားပဲ ကိုလတ္နားထဲမွာ  သူအကၤ်ီဆြဲျဖဲရာက ထြက္လာေသာ တျဗိျဗိ
အသံေတြပဲ လႊမ္းမိုးေနသည္။ .. ထိုအသံေတြက သူ႕ကို  ပိုျပီး  မုန္ယိုေအာင္ လုပ္ေပးေနၾကသည္။ ဒီလိုႏွင့္ ခနအၾကာတြင္ ဂ်ာဂ်ာ့ယူနီေဖာင္းအကၤ်ီအျဖဴေလးမွာ အစိတ္စိတ္အမႊာအမႊာ ျဖစ္ကာ  ကိုယ္ေပၚမွ ေလွ်ာက် သြားရေတာ့သည္။ ..
“ အယ္ အယ္ .. ဆရာ ဆရာ .. မလုပ္ပါနဲ႕ ..  မလုပ္ပါနဲ႕ ..  ဂ်ာဂ်ာ ခၽြတ္ေပးပါ့မယ္ ... ”
အကၤ်ီကိုေခ်မႈန္းျပီးေတာ့ ကိုလတ္လက္ၾကီးေတြက ဂ်ာဂ်ာ့ အိတံုထမီေလးကို ကိုင္လာသည္၊ ဆြဲျဖဲမည္ျပင္ လာျပန္သည္။ .. ဒီတခါေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ  မေနသာေတာ့။ .. ကိုလတ္ ဆြဲမျဖဲခင္ သူမထမီအနီေလးကို ကမန္းကတန္း ခၽြတ္ခ်ေပးလိုက္ရေလသည္။ မဟုတ္ရင္ ဒါေလးလဲ ကိုလတ္လက္ခ်က္မိသြားဦးမွာ။ .. ထမီတကြင္းဆိုလဲ တန္ဘိုးက နဲတာမွ မဟုတ္တာေလ  .. ေနာ္  ။


ခုေတာ့ မီးေခ်ာင္းမီးေရာင္   ျဖဴျဖဴေအာက္တြင္ ဂ်ာဂ်ာ့တကိုယ္လံုး  အ၀တ္ဆိုလို႕ ေက်ာတန္းဘရာစီယာေလး ႏွင့္  ေအာက္က ပင္တီအနီေရာင္ေလးပဲ က်န္ေတာ့သည္။ ...
ကိုလတ္က ခုမွ  လူစိတ္ျပန္၀င္လာဟန္နွင့္ သက္ျပင္းၾကီးတခ်က္မႈတ္ထုတ္ကာ ေနာက္နဲနဲဆုတ္လိုက္၏။
“ ဆရာရယ္  .... ”
ဂ်ာဂ်ာ  ခပ္တိုးတိုးညဥ္းတြားယံုမွလြဲျပီး ဘာမွ  မေျပာနိုင္ေတာ့ပါ။
ကိုလတ္က ဘရာစီယာႏွင့္ ပင္တီေလးႏွင့္ လွခ်င္တိုင္းလွေနေသာ  ေၾကြရုပ္ေလး ဂ်ာဂ်ာ့ကို  အငမ္းမရပင္
စိုက္ၾကည့္ေနေတာ့သည္။ ျပီးေတာ့မွ  ၾကမ္းေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ခ်လိုက္ေလ၏။
သူ႕ေခါင္းကို သူ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ခပ္တင္းတင္းဖိညွစ္ရင္း ခါယမ္းပစ္လိုက္သည္။  .. သူ႕စိတ္ေတြ ဘာျဖစ္ သြားပါလိမ့္ေနာ္ .. ။


“ ဆရာ  .. ဆရာ  .. ေနလို႕ေကာင္းရဲ႕လားဟင္ .. ဂ်ာဂ်ာဘာလုပ္ေပးရမလဲ ... ”
အေရးထဲ မိဂ်ာဂ်ာက စိုးရိမ္တၾကီးႏွင့္  သူ႕ကိုေျပးေပြ႕ထူသည္။  အားခ်င္းက မမွ်ေလေတာ့ သူကေတာ့
မတ္တပ္ရပ္မိမလာပဲ ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္ေလးသာ သူ႕ရင္ထဲ လဲျပိဳက်လာျပန္၏။
“ ျပြတ္ ..  အင္း ဟင္းဟင္း .. ”
အမွတ္မရွိသည့္ မိဂ်ာဂ်ာ  .. ။ ခံရတာေတာင္ နဲေသးသည္လို႕  သူမဖာသာ ေတြးလိုက္မိသည္။ ကိုလတ္က သူမႏႈတ္ခမ္းေတြကို ျပတ္ထြက္မတတ္ ဖမ္းစုပ္ျပစ္လိုက္သည္။ .. တူးပိစ္ကလြဲလို႕ တျခားဘာမွ မက်န္ ေတာ့သည့္ သူမကိုယ္ေပၚမွ အသားစိုင္ေတြကို မညွာတမ္းျဖစ္ညွစ္ဆုပ္နယ္ေနျပန္သည္။

“ အား  .. ဟာ့ ဟာ့ .. ဆရာ ဆရာ .. ဘာလုပ္တာလဲ ရွီး   .. အား  .. ”
ကိုလတ္က သူ၏ ေနာက္ထပ္ဆႏ္ၵတခုကို အေကာင္အထည္ေဖာ္လိုက္ပါေလျပီ။
ဂ်ာဂ်ာ့ကို  စေတြ႕ျပီးကတည္းက သူမနာမည္ကို ဂ်ာဂ်ာလို႕ ေခၚလိုက္တိုင္း သူမကို ဘာဂ်ာေပးခ်င္စိတ္ေတြ
ထိမ္းမနိုင္သိမ္းမရ ေပၚေပၚလာတတ္သည္ဟု စာရႈသူတို႕  ဖတ္ခဲ့ရျပီးျပီ မဟုတ္လား။  ...
ခုေတာ့  ကိုလတ္  ဆႏ္ၵျပည့္၀သြားရေလျပီ။ ..
ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္ေလးကို ၾကမ္းေပၚ အသာလွဲခ်လိုက္ျပီး ပင္တီအနီေလးေအာက္မွ ေဖာင္းေဖာင္းမို႕မို႕
ေနရာေလးကို ကိုလတ္ႏႈတ္ခမ္းသားၾကီးေတြက  အငမ္းမရ  ဖိကပ္ျပီး  စုပ္ျပစ္လိုက္ေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ့  အူေတြ
အသဲေတြ ကလီစာေတြ အကုန္ ကိုလတ္စုပ္အားနွင့္ပါသြားျပီလား  ထင္လိုက္ရေတာ့သည္။
ဂ်ာဂ်ာ  ထြန္႕ထြန္႕လူးသြားသည္။ ...
ကိုလတ္ကို အားလဲ နာသည္။ .. ကိုယ္ ေလးစားရင္းစြဲရွိခဲ့ေသာ  အလုပ္ထဲက ကိုယ့္ဆရာမို႕ မ်က္ႏွာလဲပူေန
မိရသည္။ .. ကိုလတ္ကေတာ့ ဘာဆိုဘာကိုမွ ဂရုစိုက္သည့္ပံု  မရွိေတာ့။
ပင္တီေလးေပၚမွ စုပ္ေနရတာ အားမရသည့္အလား  ကိုလတ္က ပင္တီေလးကို  ဆြဲျဖဲပစ္လိုက္ျပန္သည္။
“  ျဗိ ျဗိ ... အိုး ... ”
ပင္တီကေတာ့  ထမီလို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ခၽြတ္ေပးလို႕  ရတာမဟုတ္ေလေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ  ဘာမွ မတတ္နိုင္လိုက္။
မ်က္စိတမွိတ္အတြင္းမွာပင္ ပင္တီေလး စုတ္ျပဲသြားျပီး  သူမ ဆီးခံုမို႕မို႕ေလးႏွင့္  ရတနာေရႊၾကဳတ္ခံတြင္း၀မွ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြက ထင္းကနဲ  ၀င္းကနဲ ေပၚထြက္လာရေတာ့သည္။
ကိုလတ္က မ်က္ႏွာတခုလံုးေမွာက္ခ်ကာ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြကို သူ႕နႈတ္ခမ္းၾကီးေတြႏွင့္ဖိကပ္လိုက္ျပီး
ဖူးကနဲ ေလတခ်က္ ခပ္ျပင္းျပင္းမႈတ္သြင္းလိုက္သည္။  ..


“ အိုး ...  မိုင္  ... ”
ဂ်ာဂ်ာ  ေကာ့ျပန္တက္သြားသည္။ .. တင္ပါးၾကီးက ၾကမ္းျပင္မွ တေပေလာက္ပင္  ေျမာက္တက္သြား၏။
ကိုလတ္ႏိႈးဆြမႈေၾကာင့္ စိုရႊဲႏွင့္ေနေသာ  အရည္ေတြက မႈတ္လိုက္သည့္ခပ္ျပင္းျပင္းေလအားႏွင့္ လြင့္စင္ကာ ပတ္၀န္းက်င္တခြင္  ျပန္႕ထြက္သြားၾကသည္။
“ အာ့ ..  အား ... ”
ေကာ့ေပးထားသလိုျဖစ္ေနသည့္ ဂ်ာဂ်ာ့ေရႊၾကဳတ္အ၀ ေလးကို ကိုလတ္က  ပါးစပ္တခုလံုး ဟနိုင္သမွ်
ဟကာ ငံုခဲလိုက္ျပီး  စုပ္ယူလိုက္ျပန္သည္။ .. ဂ်ာဂ်ာ့တင္ပါးၾကီးေတြ  ၾကမ္းေပၚ ၀ုန္းကနဲ ျပန္ျပစ္က်၏။ တင္ဆံုသားအိအိၾကီးေတြသာ  မရွိလွ်င္ တင္ပါးရိုးေတြပင္ က်ိဳးေလာက္သည္။  .. မိန္းကေလးေတြ  တင္ဆံု အိထြားၾကတာ သဘာ၀တရားက ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးေတြအတြက္  ၾကိဳတင္စီမံေပးထားတာပဲ ျဖစ္ရမည္။  ..
ခုလဲ ကိုလတ္ ဘာဂ်ာအစြမ္းေအာက္တြင္ ဂ်ာဂ်ာ့တင္ပါးၾကီးေတြက  ဒလစပ္ခါယမ္းေနလိုက္ ေျမာက္တက္
သြားလိုက္ .. ျပန္ျပစ္က်လာလိုက္ျဖစ္ေနရာ တင္သားၾကီးေတြ အိကနဲ  အိကနဲကို ျဖစ္ေနရေတာ့သည္။
နာလို႕  နာရမွန္းလဲ မသိ။ .. ဂ်ာဂ်ာတို႕  ဘာဂ်ာ အရသာကို   ေကာင္းေကာင္းသိသြားျပီ။
ကိုလတ္က ရိုးရိုး   စုပ္ေန မႈတ္ေနရာမွ  လွ်ာၾကီးထုတ္ကာ အျပားလိုက္လ်က္လိုက္ .. လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္
အစိေလးကို ထိုးေကာ္ဆြလိုက္ ..  ႏႈတ္ခမ္းသားတဖက္စီကို သူ႕ႏႈတ္ခမ္းၾကီးေတြႏွင့္ ဖိညွပ္ဆြဲယူလိုက္
လုပ္ေနေလရာ ဂ်ာဂ်ာ  ေကာ့ေကာ္ကန္ကား ျဖစ္ေနရေတာ့သည္။ .. အရည္ေတြလဲ  ထြက္က်လာလိုက္တာ ကိုလတ္ႏႈတ္ခမ္းေတြလဲ ေပပြေနျပီ။ .. ဒါနဲ႕တင္မရပ္ေသးပဲ ထပ္ထြက္လာေသာအရည္ေတြက ၾကမ္းေပၚမွာ အုိင္ထြန္းလို႕ကို ေနျပီ။ .. ဘယ္ႏွစ္ခ်ီေတာင္ ျပီးကုန္ျပီလဲ မသိေတာ့။ ..


“ အယ္ .. အယ္ ... မလုပ္ပါနဲ႕ ဒါေလးေတာ့ ... ”
ေအာက္မွာ ဘာဂ်ာေပးေနရင္းက   ကိုလတ္လက္ၾကီးေတြက အေပၚဘက္တေရြ႕ေရြ႕တက္လာကာ  ဘရာစီယာ
ေလးကို လွမ္းကုိင္လာေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ  ျပာျပာသလဲပင္ ေက်ာေလးၾကြျပီး အျမန္ခ်ိတ္ျဖဳတ္ေပးလိုက္ရသည္။
မဟုတ္လွ်င္ ဒါေလးလဲ ကိုလတ္က ခ်မ္းသာေပးမွာမဟုတ္။ .. ဆြဲျဖဲျပစ္ေနဦးမွာ။
ခုေတာ့  ဂ်ာဂ်ာ့အေပၚပိုင္းလဲ ဗလာက်င္းသြားျပီ။   ကိုလတ္က ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္ အေပၚပိုင္းဆီ ေလွ်ာကနဲတက္
လာျပီး အရည္ေတြေပပြေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းၾကီးေတြႏွင့္  ဂ်ာဂ်ာ့  ႏို႕အံုၾကီးေတြကို  အငမ္းမရ  စို႕လိုက္ျပန္သည္၊

“ ျပြတ္ ျပြတ္ ...  ပလပ္ ပလပ္ ... ”
“ အား .. အင့္ .. အဟင့္  ... ”
ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ တခုမွ ခံရခ်က္ မသက္သာပါလားေနာ္ .. ။ ဂ်ာဂ်ာ  စိတ္လႈပ္ရွားစြာ  ေတြးမိသည္။ ... ေစာေစာက   ေအာက္ပိုင္းမွာ ဘာဂ်ာေပးခံရတာကလဲ တမ်ိဳး ခံစားခ်က္ျပင္းထန္သလို အခု အေပၚပိုင္းမွာ ႏို႕စို႕ခံရေတာ့လဲ  ရင္ထဲက ႏွလံုးသားေတြပါ ကိုလတ္ဆီ ပါသြားျပီလား ထင္မွတ္မွားရျပန္သည္။ .. ကိုလတ္က  ဒလၾကမ္းကို အားမနာတမ္း  စို႕ေနသည္။ ...
ဘယ္ဘက္ကိုစို႕လွ်င္ ညာ၊ ညာဘက္ကုိစို႕လွ်င္ ဘယ္ဘက္ႏို႕အံုကို လက္ႏွင့္အပီအျပင္ သမ ေသးသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာလာေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ  မခံနိုင္ေတာ့ ... ။ ႏို႕အံုသားႏုႏုေလးေတြ  ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြ က်ိန္းစပ္နာက်င္လာရျပီ။ ကိုလတ္စို႕သမွ် ရင္ဘတ္ေလး ေကာ့ေကာ့ျပီး ခံေနရသည္မို႕ ေနာက္ေက်ာေတြလဲ ေညာင္းလွျပီ ... ။ ေအာက္မွာလဲ အရည္ေတြ အိုင္ထြန္းေနျပီ။ ...


“  အို ... ဆရာရယ္  ... စို႕လို႕   မ၀ေသးဘူးလား ...  ေတာ္ပါေတာ့ ...  ”
ဂ်ာဂ်ာ  ထုတ္ကိုေတာင္းပန္ရေတာ့သည္။ အရင္က  သူမေတာင့္တေနခဲ့ရေသာ အထိအေတြ႕ေတြက ခုလို
တကယ္တမ္း ၾကံဳလာရေတာ့ ထင္ထားသည္ထက္ကို ေကာင္းေနေပမယ့္ ကိုလတ္က ၾကမ္းလြန္းေတာ့
ဂ်ာဂ်ာ  မခံနိုင္ျဖစ္လာရျခင္းပါ ... ။ ကိုလတ္ စိတ္ဆိုးသြားမွာလဲ စိုးရိမ္ေနမိသည္၊   .. အာရံုေတြ  မ်ားလိုက္ ပါဘိေတာ့ ဂ်ာဂ်ာရယ္  ...  ။
ကိုလတ္က ဒီတခါေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ့စကားကို နားေထာင္သည္။
ႏို႕စို႕ေနတာ  ရပ္လိုက္ျပီး ပက္လက္ေလးျဖစ္ေနေသာ ဂ်ာဂ်ာ့ေပၚ တကိုယ္လံုးထပ္မိေအာင္  ေလွ်ာကနဲ တက္လာကာ ေနရာေျပာင္းယူလိုက္သည္။ ဂ်ာဂ်ာ့နို႕အံုထြားထြားၾကီးေတြက ကိုလတ္ရင္ဘတ္ေအာက္မွာ ျပားကနဲျဖစ္သြားျပီး ေဘးဘက္ကိုပင္ ႏို႕အံုသားေတြ လွ်ံက်လာသည္။ မ်က္ႏွာခ်င္း အအပ္မိတြင္  ကိုလတ္ ႏႈတ္ခမ္းၾကီးေတြက ခုနကမွႏႈတ္ခမ္းဆိုးေဆး ပါးပါးျပန္တင္ထားသည့္ ဂ်ာဂ်ာ့ႏႈတ္ခမ္း အိအိေထြးေထြး
ေလးေတြကို မလြတ္တမ္းဖမ္းစုပ္ထားလိုက္သည္။ အသာအယာဖြဖြေလး စုပ္နမ္းတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ပါးစပ္ ကို အက်ယ္ဆံုးဟကာ တရွိန္ထိုးစုပ္ျပစ္လိုက္ျခင္းမို႕ ႏႈတ္ခမ္းေဒါင့္နားက မွဲ႕နက္ကေလးပင္  ကိုလတ္၏ စုပ္နမ္းသည့္ စက္ကြင္းထဲ ၀င္သြားရသည္။ ကိုလတ္က  ဒီမွဲ႕နက္ေလးကိုၾကည့္ျပီး ဂ်ာဂ်ာ့ကို  စြဲလမ္းေနခဲ့ရ သူမို႕  မွဲ႕နက္ေလးကို လွ်ာထိပ္ႏွင့္  အသာထိုးကာ ရက္ရက္ေပးေနျပန္သည္။ ခံစားမႈက  ထုတ္ေဖာ္ေျပာရန္
ခက္လွေအာင္ကို ထူးျခားဆန္းသစ္လွသည္။ ... အရင္ဘဲ  ကိုလြင္က  ဒီမွဲ႕ေလးအေၾကာင္း ကဗ်ာေတြဖြဲ႕ျပ တတ္တာကလြဲလို႕ ကိုလတ္လို လက္ေတြ႕ဆန္ဆန္ မလႈပ္ရွားတတ္ခဲ့။ .. ခုေတာ့  ဒီမွဲ႕ေလးက ကိုလတ္ႏွင့္ က်မွ ဂ်ာဂ်ာ့အတြက္ အဓိပ္ၸါယ္ ပိုရွိသြားရျပီ။  ...


ကိုလတ္ၾကမ္းသမွ် အံၾကိတ္ခံရင္း ဂ်ာဂ်ာ တလူးလူးတလြန္႕လြန္႕ ျဖစ္ေနရသည္။
ႏွစ္ေယာက္သား တကိုယ္လံုး ထပ္ကပ္မိေနသည္မို႕  ေအာက္ပိုင္းခ်င္းလည္း ကပ္ေနမိသည္ျဖစ္ရာ ကိုလတ္
အတံၾကီးက ဂ်ာဂ်ာ့ဆီးခံုေလးႏွင့္  ေပါင္တံျဖိဳးျဖိဳးႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားတြင္ ညပ္ေနသည္။ ဒီေတာ့  ဇက္ကိုဖိခ်ဳပ္
ထားခံရေသာ ေျမြတေကာင္လို ကိုလတ္ဟာၾကီးက ေဒါသတၾကီး ရုန္းကန္ေနရာ  ဂ်ာဂ်ာ့ခ်က္ေကာင္းေနရာ
ေလးေတြကို ေလွ်ာက္ျပီးပြတ္တိုက္ထိုးဆြေနသလိုျဖစ္ေနရသည္။ .. ဂ်ာဂ်ာ  မေနနိုင္ေတာ့။ ..  ခံခ်င္လာျပီ။
“ ဟင့္ ဟင့္ ...  လုပ္ပါေတာ့ ဆရာရယ္  ... ဂ်ာဂ်ာ မေနနိုင္ေတာ့လို႕ပါ   ... ”
အရွက္ကို  ေဘးခ်ိတ္ျပီး ဂ်ာဂ်ာေလး  ေတာင္းပန္ရေတာ့သည္။ ..
ေျပာခ်လိုက္မိျပီးမွ ကိုယ့္စကားကိုယ္ျပန္ရွက္မိေတာ့ မ်က္ႏွာေလးက  ရဲတြတ္သြားသည္။
ကိုလတ္က မ်က္ႏွာခ်င္းခြာလိုက္ျပီး ေခါင္းေထာင္ကာ ဂ်ာဂ်ာ့ရွက္မ်က္ႏွာရဲရဲေလးကို  အရသာခံၾကည့္ေန
ျပန္၏။ ..
ကိုလတ္မ်က္ႏွာၾကီးက ျပံဳးျပံဳးၾကီးလုပ္ေနရာ ဂ်ာဂ်ာ  သီးမခံနိုင္ေတာ့ပဲ ကိုလတ္ႏွာေခါင္းၾကီးကို လိမ္ဆြဲ
ျပစ္ထည့္လိုက္မိသည္။  ..
“ အား ... နာတယ္ ဂ်ာဂ်ာရဲ႕  ... ”
“  ေၾသာ္ ... သူ႕က်ေတာ့ နာတတ္တယ္ ... သူမ်ားက်ေတာ့ မနာတတ္တာက်ေနတာပဲ   .. ကိုင္လိုက္ညွစ္
လိုက္တာမ်ား ကိုယ္ခ်င္းမစာ   ...   ဟြန္း .. ”

“ ေကာင္းေတာ့   ေကာင္းတယ္မဟုတ္လား ဂ်ာဂ်ာ  ရဲ႕   .... ”
“ သြားပါ ..  ဆရာ့ကိုေတာ့ ေၾကာက္ေတာင္လာျပီ .. အေတြ႕အၾကံဳက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စံုထားလဲမသိ”
ဂ်ာဂ်ာ့ခ်စ္မ်က္ေစာင္းေလးက ကိုလတ္ရင္ကို ကလိကလိ ျဖစ္ေစသည္။
“  အဲလို   အေတြ႕အၾကံဳစံုလို႕လဲ ကုိယ္တကယ္ခ်စ္တဲ့ ဂ်ာဂ်ာ့ကို  ရေအာင္ဖန္နိုင္တာေပါ့ ... ဟုတ္ဖူးလား  .. ”
“ ကဲပါ  ...  ဟုတ္ပါတယ္ .. ဆရာၾကီးရယ္ ... လုပ္မွာလဲလုပ္ပါဦး .. ဒီက မိန္းကေလးတန္မဲ့ေတာင္းပန္
ေနရတာ   အားနာပါဦး ရွင္ရယ္  ...  ”
“ ေအာရိုက္ ...  ”
ကိုလတ္က ေခါင္းကို ဆတ္ကနဲ တခ်က္ျငိမ့္လိုက္သည္။
ဂ်ာဂ်ာႏွင့္သူႏွင့္က  ရင္ညြန္႕ကေန ဟိုးေအာက္အထိ ေတာက္ေလွ်ာက္ဖိကပ္ေနသည္မို႕   ဂ်ာဂ်ာ့ေျခသလံုး
ေလးေတြကို ကိုလတ္ေျခဖမိုးေတြက  ခ်ိတ္လိုက္ျပီး ဂ်ာဂ်ာ့ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို   ကားကားေလးျဖစ္သြား
ေအာင္ အသာဆြဲျဖဲခ်လိုက္သည္။ ကားထြက္သြားေသာ ဂ်ာဂ်ာ့ေျခေထာက္ေလးေတြေပၚမွာ ကိုလတ္   ရဲ႕ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းက အလိုက္သင့္ ဖိကပ္ပါသြားသည္။ .. ႏွစ္ေယာက္သား အေပၚပိုင္းေတြက ထိကပ္ ေနၾကသလို   ေပါင္တံေတြ ေျခေထာက္ေတြက ကားထြက္လွ်က္သား ေတာက္ေလွ်ာက္ ထိကပ္ေနၾကသည္။ ဆီးခံုခ်င္းလဲ ထိကပ္ေနၾကဆဲ။  ...
ဒီပံုစံက  ကိုလတ္အလြန္  ႏွစ္သက္သည့္ ( ၤမသါ ) ပံုစံ   ...
ပက္လက္လုပ္တာခ်င္းတူတူ ေလွၾကီးထိုးရိုးရိုးပံုစံထက္ မိန္းကေလးဘက္က ညွစ္အားကိုပိုေကာင္းေစသည့္
အေနအထားမ်ိဳးျဖစ္သည္။ ဒူးေထာင္ ေပါင္ကားေပးရမွာ ရွက္တတ္ေသာ မိန္းကေလးေတြ အတြက္လဲ
အဆင္ေျပသည္။ ..


ထိုအေနအထားအတိုင္း ေနရာယူလိုက္ျပီးသည္ႏွင့္ ကိုလတ္ ခါးကို အသာၾကြလုိက္သည္။
ေစာေစာက ေပါင္တံေတြၾကားတြင္ ညပ္ေနရေသာ ကိုလတ္အတံၾကီးက ၾကြားၾကြားရြားရြား ေထာင္ထလာ
ေလသည္။ .. ကိုလတ္က  လက္တဖက္ကိုေအာက္လွ်ိဳျပီး သူ႕ဟာၾကီးထိပ္ႏွင့္  ဂ်ာဂ်ာ့ေရႊၾကဳတ္ေလး အ၀ တည့္သြားေအာင္ ေတ့ေပးလုိက္သည္။ တည့္ျပီဆိုသည္ႏွင့္ လက္ျပန္သိမ္းကာ ခါးကိုျပန္ဖိခ်လိုက္ေတာ့၏
“  ျဗြတ္ ...... ”
“ အား ဟားဟား .... ေသျပီ ေသျပီ .. ”
ေစာေစာကေတာ့ သူပဲ  လုပ္ပါေတာ့ဆိုျပီး တကယ္လုပ္ေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ  ေခါင္းကိုခါရမ္းကာ ကိုလတ္ရင္ဘတ္
ၾကီးကို  အတင္းတြန္းပစ္ေနသည္။  ... မိန္းကေလးေတြမ်ား မူယာမာယာကိုမ်ားတယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးထင္ပါ့ ။
ရည္းစားရွိႏွင့္ျပီးသားေပမယ့္ ပါကင္မဖြင့္ရေသးေသာ အပ်ိဳေလးမို႕ ဂ်ာဂ်ာ့ဟာေလးက   တင္းၾကပ္စီးပိုင္ေန
ကာ အ၀င္မလြယ္လွပဲ ျဖစ္ေနသည္။ ကိုလတ္လဲ အေျခအေနအရ ခါးကိုအဆံုးဖိမခ်ေသးပဲ ေျဖးေျဖးခ်င္း
ဖိႏွဲ႕ကာ  သြင္းေနလိုက္၏။
“  ျဗိ .. ျဗိ  .. ”
“ အား ... အား ... နာတယ္  .. နာတယ္  ဆရာရဲ႕ ...  ေတာ္ပါေတာ့ ...  အိုး ...  ”
ကိုလတ္က တျဖည္းျဖည္းခ်င္းနွဲ႕သြင္းေနသျဖင့္ ဂ်ာဂ်ာ ေအာ္ေနသည့္ၾကားမွပဲ ကိုလတ္အတံၾကီးက
တြင္းေပါက္ထဲ  ေျမြ၀င္သလို တအိအိထိုး၀င္ေနသည္။  .. သို႕ေပမယ့္ လမ္းတ၀က္ေလာက္အေရာက္မေတာ့ အထဲမွ အတားအဆီးေလးတခုက  ေရွ႕ဆက္မတိုးရန္ အာခံေနေလသည္။ .. ေၾသာ္  .. ဂ်ာဂ်ာ  အပ်ိဳစင္ေလး
ရွိေသးတာပဲ .. ေသခ်ာသြားျပီေလ။


ကိုလတ္က ရႊီကနဲ  ေလတခ်က္ခၽြန္လိုက္သည္။
ထို႕ေနာက္ ခါးကို အသာျပန္မတ္လိုက္ျပီး အံတခ်က္တင္းတင္းၾကိတ္ကာ ဂ်ာဂ်ာ့အတြက္ ဟိုအရင္ကတဲက
ေမွ်ာ္မွန္းသိမ္းဆည္းထားခဲ့ရသမွ် အားေတြအင္ေတြကို အကုန္ထုတ္သံုးကာ ေဆာင့္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။
“ ျဗစ္ ...  ေဖာင္း  ...  ”
အပ်ိဳစင္အေမွးေလးက ျဗစ္ကနဲေပါက္ ...   ျပီးလဲျပီးေရာ  အရွိန္ႏွင့္ထိုး၀င္လာသည့္ ကိုလတ္ဟာၾကီးက
ဂ်ာဂ်ာ့ထဲ  အဆံုးထိေအာင္ ၀င္သြား .. ဆီးခံုခ်င္းက ေဖာင္းကနဲေဆာင့္မိ ...   အျဖစ္အပ်က္ေတြက တဆက္
တည္း ျဖစ္ပြားသြားသည္။

ဂ်ာဂ်ာ  အမယ္ေလး တရန္ပင္ အခ်ိန္မရလိုက္ေတာ့။ ...
ပါးစပ္ေလး အစြမ္းကုန္ဟကာ ေခါင္းေလးေနာက္ျပန္လန္ထြက္သြားစဥ္မွာပင္ ကိုလတ္က  ေအာင္လံစိုက္ထူ
လိုက္ျပီးသား ျဖစ္သြားေတာ့သည္။  ...
ကိုလတ္ဟာၾကီး၏ေက်ာဘက္မွ ေဂၚလီေလးနွစ္လံုးကလဲ တာ၀န္ေက်စြာျဖင့္ ဂ်ာဂ်ာ့အစိေလးကို ဒလၾကမ္း
ပြတ္ဆြဲခ်သြားရာ  ဂ်ာဂ်ာ့တကုိယ္လံုး ၾကက္သီးေတြ တျဖန္းျဖန္းထသြားရေတာ့သည္။ ... ေၾသာ္  .. လူ႕ဘ၀
အရသာဆိုတာ ဒါပါလား ေနာ္  ... ။


ေအာင္လံတဆံုးစိုက္ျပီးသည္ႏွင့္ ကိုလတ္က ျပန္ဆြဲမထုတ္ေသးပဲ ဆက္ကာ ဖိထားသည္။
တအင္းအင္း ညဥ္းသံေလးေတြႏွင့္အတူ ဂ်ာဂ်ာ့ေျခေထာက္ ေပါင္တံႏွင့္ဖင္ဆံုၾကီးေတြက တရြရြၾကြတက္
ရုန္းကန္ေနၾကသည္။ ကိုလတ္က  ၾကြခြင့္မေပးပဲ  အားထည့္ကာ ဇြတ္ဆက္ဖိထားေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ့တကိုယ္လံုး
ေသြးေတြ ဆူပြက္တက္လာေတာ့သည္။  .. အပ်ိဳေမွးေလးေပါက္သြားလို႕  နာဖို႕ေတာင္ သတိမရႏိုင္ေတာ့။ အထဲက အတြင္းသားေလးေတြက တလႈပ္လႈပ္တရြရြႏွင့္ ကိုလတ္ဟာၾကီးကို  ဆီးၾကိဳေထြးေပြ႕ထားၾကသည္။ ေသြးထဲသားထဲမွ ဆိမ့္တက္လာေသာ အရသာေတြက ဂ်ာဂ်ာ့တကိုယ္လံုးကို  ဖံုးလႊမ္းသြားၾကသည္။ ... ေၾသာ္ ...  အလိုးခံရတာ  ဒီေလာက္အရသာရွိမွန္းသာၾကိဳသိရင္ ဂ်ာဂ်ာတို႕  ဒီအရြယ္အထိေအာင္ေတာင္
မေနပဲ အေစာၾကီးကတည္းက ေယာက္်ားယူျပစ္လိုက္ျပီးသား ရွိေရာ့မည္။  .. ခုလဲ ေနာက္ေတာ့ မက်ေသး ပါဘူးေလ ... အရြယ္က  ခုမွ  ၂၅  ရွိေသးတာပဲ။ ..  ေရွ႕ေလွ်ာက္ ဘ၀မွာ    တ၀ၾကီး   အလိုးခံဘို႕ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားၾကီး က်န္ပါေသးသည္ေလ  ... ။
ကုိယ့္အေတြးႏွင့္ကိုယ္ ဂ်ာဂ်ာ  မပြင့္တပြင့္ေလး ျပံဳးလိုက္မိေတာ့ ကိုလတ္က မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕သြားသည္။ သူကျဖင့္ သနားလို႕ တအားေတာင္မေဆာင့္ေသးပဲ ခနႏွပ္ေပးထားတာကို မေခ်ာက   ဘာထင္ေနလဲမသိ  .. လို႕  ကိုလတ္က ေတြးမိသြားသည္။ ဒီလူ  ဒါအကုန္ပါပဲလို႕မ်ား ထင္ေနေရာ့သလား မေျပာတတ္။
ဒီေလာက္ေတာင္ရွိလွတာ ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့။ ...


ကိုလတ္   တလြဲေတြးမိသြားတာက ဂ်ာဂ်ာ့အၾကိဳက္ျဖစ္သြားသည္။
ကိုလတ္က ေစာေစာက သနားခ်င္  ညွာခ်င္ေနသည့္စိတ္ေတြကို စြန္႕လႊတ္ကာ အသားကုန္ က်ံဳးေတာ့
သည္ကိုး ... ။  ဂ်ာဂ်ာကလဲ ဒါမ်ုိဳး  အားရပါးရ ခံခ်င္ေနျပီမို႕  ဆႏ္ၵႏွင့္လက္ေတြ႕ တထပ္တည္းက်သြားရ
ေလေတာ့သည္ေပါ့။ ...


“ ဖံုး   ဖံုး   .. ဖတ္ဖတ္  ... ”
“ အား အ ... အား အ ... ”
ကိုလတ္ေဆာင့္သံ ႏွင့္  ဂ်ာဂ်ာ့ႏႈတ္မွ  အလိုလိုပြင့္ထြက္လာေသာ ညဥ္းသံေလးေတြက  အခန္းထဲမွာ စည္း၀ါး မွန္မွန္  လြင့္ပ်ံေနသည္။ ပါကင္ဖြင့္ျပီးကာစေလးလဲဲျဖစ္  ... ဖေရာ့ခ္  ပံုစံ၏အားသာမႈကလဲ ကူညီေနဆိုေတာ့ ကိုလတ္အတြက္ေတာ့ အထိအေတြ႕က ထူးရွယ္ ျဖစ္ေနရေတာ့သည္။ ေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္း ေအာက္မွ ဂ်ာဂ်ာ
ရဲ႕   စိတ္ထစရာ   တင္ဆံုၾကီးေတြက ေလေမြ႕ယာတခုအလား ျပန္ျပန္ကန္တင္ေပးေနၾကမႈကလည္း  အရင္က
ျဖဳတ္ခဲ့ဘူးသည့္ ဘယ္မိန္းကေလးေတြႏွင့္မွ မတူေအာင္ အရသာထူးလွသည္။ .. ပိန္ပိန္ပါးပါးေလးေတြက ကုိယ္ဟန္ေက်ာ့သေလးဘာေလးႏွင့္ ခုလို  အရသာမ်ိဳးက် ဘယ္လိုမွ မေပးစြမ္းနိုင္တာ ဘယ္သူျငင္းခ်င္ၾက ေသးသည္လဲ ... ။ ေၾသာ္  ဒီလို  တင္ဆံုၾကီးမ်ိဳးႏွင့္ ဂ်ာဂ်ာ့ကုိျဖဳတ္ခြင့္ၾကံဳတာ သူကား ကုသိုလ္ ထူးေပစြ။
ဂ်ာဂ်ာ့ကိုယ္ေလးက ေအာက္မွာ တလူးလူးတလိမ့္လိမ့္ျဖစ္ေနတိုင္း ရင္ႏွစ္မႊာၾကားမွ  ႏို႕အံုအိအိၾကီးေတြက လည္းပဲ တအိအိႏွင့္ ကိုလတ္ရင္ဘတ္ကို  လာေရာက္ပြတ္သပ္ေနၾကသည္မွာ ကိုလတ္ေတာ့ တညလံုးသာ
ဒီလို  ေနေနလိုက္ခ်င္စိတ္ ေပါက္မိေတာ့သည္။ ... အားျပတ္လို႕ ေသခ်င္  ေသသြားပေလ့ေစ ေလ။ ...


“  ဂ်ာဂ်ာ ခံလို႕ေကာင္းရဲ႕လားဟင္ ခံေကာခံနိုင္ရဲ႕လား  ..... ”
ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ မနားတမ္းေဆာင့္လိုက္ျပီးမွပဲ ကိုလတ္က  စကားေမးေဖာ္ရေတာ့သည္။
မခံနိုင္လို႕  အသက္ထြက္မည့္သူသာဆို ဘယ္ႏွစ္ခါေလာက္ ေသျပီးေလာက္ျပီလဲ မသိ။ ..
ဂ်ာဂ်ာ့လို  အိုးေကာင္းေမာင္းသန္ မို႕သာ  ေတာ္ေတာ့သည္။

“ အား ... ရွီး   ... ေကာင္းတယ္ဆရာ  ... ခံနုိင္ပါတယ္ .. ဟို ဟိုေလ ... ”
ဂ်ာဂ်ာက စကားဆက္ရ ခက္ေနသည္။
“ ေျပာေလ ဂ်ာဂ်ာရဲ႕  .. ”
“ အဟင္း ... ဂ်ာဂ်ာ  ရွက္လို႕ .. ေျပာရမွာ .... ”
“  ေၾသာ္ .. ဂ်ာဂ်ာရယ္ .. ဒီအေျခအေနေရာက္မွမ်ား ရွက္ေနရေသးတယ္ .. ေျပာသာေျပာ .. ”
“ ဟို  ဟိုေလ .. ဒီပံုစံနဲ႕   ခံရတာ အားမရသလိုပဲ ဆရာရယ္  ... ”
အလဲ့  ... မေရႊေခ်ာက အလာၾကီးပဲ။  ဟုတ္ေတာ့လဲ  ဟုတ္ပါသည္ .. ဒီ  ဖေရာ့ခ္   ပံုစံက ေယာက္်ားေလးေတြ အတြက္ေတာ့ ညွစ္အားေကာင္းေကာင္းပိုခံစားရသည္ေကာ ေပါင္တံႏွင့္ေျခသလံုးေလးေတြ၏ အထိအေတြ႕ ကိုပါ တျပိဳင္တည္း ခံစားရသည္ေကာေၾကာင့္ ပိုဖီးလ္လာေသာ္လည္း မိန္းကေလးေတြအတြက္က်ေတာ့ျဖင့္ အ၀င္မနက္လွသျဖင့္ အထဲမွာ နင့္နင့္နဲနဲ  မရွိလွေသာေၾကာင့္  တခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြက လံုး၀ အားမရ ။
အထူးသျဖင့္ စိတ္ထန္ေသာ ေသြးသားဆူေသာ  ဂ်ာဂ်ာ့လို မိန္းကေလးေတြအတြက္ေတာ့  မထိတထိလိုသာပဲ
ျဖစ္ေနရသည္ေပါ့။ ...
ကဲေလ ... ပရိသတ္က  ေတာင္းဆိုလာမွေတာ့ ပံုစံေျပာင္းၾကယံုေပါ့။  ...
“ ကဲ  ...  ဒါဆို ပံုစံေျပာင္းၾကမယ္ ... ဟုတ္ျပီလား ... ”
“ ဟုတ္ ... ”
ကိုလတ္က သူ႕ဟာၾကီးကို  ဂ်ာဂ်ာ့အထဲမွ ဇတ္ကနဲ ဆြဲႏႈတ္လိုက္၏။ ဂ်ာဂ်ာ့ရင္ထဲ ဟာျပီးက်န္ခဲ့သည္။ ...
အသာအယာႏႈတ္တာမဟုတ္ပဲ ဇတ္ကနဲဆြဲႏႈတ္တာဆိုေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြေတာင္ အျပင္ကို  စြိကနဲ
စူထြက္ ပါသြားရျပီးမွ  တျဖည္းျဖည္း ပံုမွန္ေနရာ  ျပန္ေရာက္သြားရသည္။


“ ကဲ  .. ဂ်ာဂ်ာ  ခနထဦး ... ျပီးေတာ့  ေလးဘက္ေလး ေထာက္ေပး  ... ”
ဂ်ာဂ်ာက ေစြ႕ကနဲထကာ ေလးဘက္ ေက်ာ့ေက်ာ့ေလး ေထာက္လိုက္သည္။ ျမန္ျမန္လုပ္မွ ..
အထဲမွာေနရတာ  ဟာလွျပီ ... ။
“ အဲ ... ဟုတ္ျပီ .. ခါးေလးကို  နဲနဲေအာက္ႏွိမ့္ခ်လိုက္ျပီး တင္ပါးၾကီးေတြကို ေနာက္ကို  ေကာ့ထုတ္ေပး ”
ကိုလတ္က အပီအျပင္ကို လမ္းညႊန္ေနသည္။ လက္ကလဲ ဂ်ာဂ်ာ့ခါးသိမ္သိမ္ေလးကို လာဖိေပးကာ ပံုစံက်
ေအာင္ လုပ္ေပးေနလိုက္ေသးသည္။ တင္ပါးအိအိၾကီးေတြကိုလဲ ေနာက္ကို ဆြဲေကာ့ထုတ္ေပးလိုက္ေသး၏။
“ အဲ .. ဟုတ္ျပီ ... ရျပီ  .. ”
ဂ်ာဂ်ာ့ပုံစံက ဒီလို  ီသါါပ စတိုင္လ္ နွင့္လဲ  အရမ္းကို  ဆြဲေဆာင္အား ေကာင္းေနေလသည္။
ၾကည့္လိုက္ပါဦး ...
လက္ေလးက ခပ္ယိုင္ယိုင္ေလးေထာက္ထားသည္။ .. ေသးသိမ္ေသာခါးေလးက  ခုလိုေလးဘက္ေထာက္
ေနေတာ့ ပိုျပီးေတာ့ကို  ေသးသြယ္သြားသလားထင္ရသည္။ တင္သားကားကားၾကီးေတြကလဲ ပိုျပီး  စြင့္ တက္လာၾကသည္။ .. ရင္ဘတ္ေအာက္မွာေတာ့ ဗူးစင္မွ   ဗူးသီးၾကီးေတြလို ႏို႕ၾကီးႏွစ္လံုးက  တြဲေလာင္း က်ေနၾကသည္မွာ အသဲယားစရာ  ... ။  အဲ .. ကိုလတ္   ဒီေလာက္ပြဲၾကမ္းပစ္လိုက္သျဖင့္  ဂ်ာဂ်ာ့ေခါင္းမွ သူနာျပဳေခါင္းေဆာင္း ေလးကေတာ့   ျပဳတ္က်ေနျပီးေတာ့  ဆံပင္ေလးေတြလဲ ကလစ္ေတြ  ညွပ္ေတြျပဳတ္ျပီး
ဖရိုဖရဲ  ၀ဲက်ေနရသည္ေပါ့ ...။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို  ဖရိုဖရဲေလး ျဖစ္ေနတာကိုက  တမ်ိဳးဆြဲေဆာင္အားတိုးကာ
ရမက္ေတြ ပိုထန္စရာ ျဖစ္ေနရေတာ့သည္။ ... ဖင္ဆံုၾကီးႏွစ္ျခမ္းၾကားမွ ျပဴးထြက္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းသား
ေတြကေတာ့ ကိုလတ္ကို လာလွည့္ပါ   ေဆာ္လွည့္ပါနွင့္ ေခၚေနၾကျပီ။ ...


ကိုလတ္က ဂ်ာဂ်ာ့  ရင္ခုန္စရာ  အိုးၾကီးေနာက္မွာ ကပ္ျပီး   ဒူးေထာက္ခ်လိုက္၏။
ငယ္ေဖာ္  အတံၾကီးက တာ၀န္ကို ဦးလည္မသုန္ ထမ္းရြက္ဖို႕  တယမ္းယမ္းႏွင့္ အသင့္ျဖစ္ေနျပီ။ ...
ကိုလတ္က ျပဴးထြက္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြအ၀ကို  သူ႕ဟာၾကီး အသာေတ့လိုက္၏။
ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ ထိုးမသြင္းေသးပဲ အ၀မွာတင္   တရြရြပြတ္ကာ  လက္ေတြကလဲ ဂ်ာဂ်ာ့တင္ပါးၾကီးေတြကို အသာအယာ ပြတ္သပ္လိုက္ ညွစ္နယ္လိုက္  လုပ္ေပးေနသည္။ ဂ်ာဂ်ာ့တင္ဆံုၾကီး  တယမ္းယမ္းျဖစ္လာ ေတာ့သည္။ ျမန္ျမန္မ်ား   ၀င္သြားလို ၀င္သြားျငား   ကိုလတ္ရွိရာ ေနာက္ဖက္ကို   ဖင္ဆံုၾကီးက ဇြတ္တိုး လာသည္။ ..

ကိုလတ္က ညစ္က်ယ္က်ယ္ေလး ျပံဳးလိုက္မိ၏။
မယ္ခုေမွ်ာ္ .. ဆိုတာ  ဒါမ်ိဳး ျဖစ္မွာေပါ့။ ...


“  ျဗြတ္  ”
“ အား  .............. ”
ကိုလတ္က အစာလိုက္ဟပ္သလိုတယမ္းယမ္းျဖစ္ေနေသာ ဂ်ာဂ်ာ့ဖင္ဆံုၾကီးကို ဆတ္ကနဲ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္
အားရပါးရ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ယင္း တခ်ိန္တည္းမွာပင္ စံခ်ိန္လြန္  ကိုလတ္ဟာၾကီးက ဂ်ာဂ်ာ့  ပါကင္ဖြင့္ျပီးစ ေရႊၾကဳတ္ေလးထဲ အဆံုးထိတိုင္ တဟုန္ထိုး ထုိး၀င္သြားေတာ့  ဂ်ာဂ်ာ  ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္လိုက္မိသည္။ တင္ပါးၾကီးေတြက တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ ခါယမ္းထြက္သြား၏။


“ အား  ... ဆရာရယ္  .. အထဲမွာ သားအိမ္ကိုထိုးမိေနျပီ ..  အား .. အား ... ”
ဂ်ာဂ်ာ့ဖင္ၾကီးက ရမ္းထြက္သြားေပမယ့္ ကိုလတ္က သူ႕ဟာၾကီးကို ကၽြတ္မထြက္သြားေအာင္ အတင္းဖိျပီး
ထိုးထည့္ထားေတာ့ အထဲက ဂ်ာဂ်ာ့သားအိမ္ အ၀ေလးကို ကိုလတ္ထိပ္ဖူးၾကီးက  ဒလၾကမ္းထိုးဖိႏိႈးဆြေပး
သလို   ျဖစ္သြားရသည္မို႕ ဂ်ာဂ်ာ  မ်က္ရည္ေတြပင္ လည္တက္လာေအာင္ ထိထိမိမိ ခံစားလိုက္ရသည္။
ေစာေစာကပံုစံနွင့္  အားမရပါဆိုသည့္ မိဂ်ာဂ်ာတေယာက္ အားရယံုမက အီဆိမ့္ျပီးကို  တက္သြားရေလျပီ။ ခါးေလးက ပိုညႊတ္က်သြားသည္။ .. ေရွ႕မွာေထာက္ထားေသာ လက္ေလးေတြပါ ေခြက်ခ်င္သလိုလို ယိုင္ ထိုးသြားသည္မို႕ မ်က္ႏွာႏွင့္ၾကမ္းျပင္မေဆာင့္မိေအာင္ မနဲအားတင္းကာ ျပန္ျပီး မတင္လိုက္ရ၏။  ..
ခုလို ဂ်ာဂ်ာ  ေခြေခြေလးလဲက်လုလုျဖစ္သြားျပီးမွ အတင္း  အားခဲကာ လက္ကေလးေတြေထာက္ျပီး ျပန္ရုန္းထလာပုံက  ကိုလတ္မ်က္စိထဲမွာ အလြန္ကိုၾကည့္ေကာင္းသြားရသည္။ ရမက္ေတြ ပိုထန္လာသည္။ သူေျပာလို႕ ပံုစံေျပာင္းေပးထားရတာပဲ ..  ေခြယိုင္ရံုမကလို႕ ပံုလ်က္ပဲ  လဲက်က်  .. သနားေနစရာ မလို ပါဘူးေလ ဆိုေသာစိတ္ရိုင္းေတြ ၀င္လာသည္။
ကိုလတ္စိတ္ေတြကို လႊတ္ေပးလိုက္မိေတာ့သည္။ .....


ကိုလတ္က ဂ်ာဂ်ာ့  ခါးသိမ္သိမ္ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္လံုးႏွင့္ စံုကိုင္ဆဲြထိန္းထားလိုက္သည္။ ..
ျပီးေတာ့  ဂ်ာဂ်ာ့တင္ပါးအိအိၾကီးေတြ လိႈင္းေလးေတြထကာ တုန္တုန္တက္သြားသည္အထိကို အားရပါးရ
ျပစ္ျပစ္ျပီး ေဆာင့္ခ်ေနလိုက္ေတာ့သည္။ ..
ပထမေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ  ငါးရံ႕ျပာလူး ခါယမ္းေနေသးသည္။ ...  သို႕ေပမယ့္ ခနၾကာေတာ့ အထာက်သြားျပီး
သူမကိုယ္သူမ ဟန္ခ်က္ညီေအာင္ ထိန္းႏိုင္သြားသည္။ ေခြလဲက်မည့္ အရိပ္အေယာင္ မရွိေတာ့  ... ။
ကိုလတ္   ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အညီ စည္းခ်က္က်က် သူမတင္ပါးၾကီးေတြကို ေနာက္ပစ္ပစ္ေပးျပီး တက္ညီ
လက္ညီေလးပင္ လႈပ္ရွားေပးလာေလသည္။ ခုမွ  ဒီပံုစံႏွင့္ခံရတာ ဂ်ာဂ်ာ    အထာက်သြားျပီ။ အရသာလဲ
အၾကီးအက်ယ္ ေတြ႕သြားရျပီ။  ...


ဂ်ာဂ်ာ  ေနာက္ေပး ေပးတတ္လာေတာ့   ကိုလတ္လဲ  ေဆာင့္ရတာ အရသာပိုေတြ႕လာသည္။
တကယ္ပါ ... သူအရင္ျဖဳတ္ခဲ့ဘူးသည့္ မိန္းကေလးေတြထက္ကို ဒီဆရာမေလး   ဂ်ာဂ်ာ့ဆီမွာ  ေျပာျပရ ခက္လွေသာ  ဆြဲေဆာင္အား တခုခု ရွိေနတာအမွန္ ။ .. ေနာက္ထပ္  မိန္းမေတြ    ရာခ်ီျဖဳတ္လို႕ေကာ ဒီလို စိတ္ပါလက္ပါ ျငိတြယ္မႈမ်ိဳး ရမည္ဟု မည္သူ အာမခံႏိုင္ပါမည္နည္း။ .. တသက္တာအတြက္  သူမကို
အပိုင္ျဖဳတ္ခြင့္ လိုင္စင္ရရွိေအာင္ လက္ထပ္ယူလိုက္ေတာ့မည္ဟု ကိုလတ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္မိသည္။


ဒီအေတြးေလး ၀င္လာေတာ့ ဂ်ာဂ်ာ့ကိုျဖဳတ္ရတာ ပိုၾကည္ႏူးစရာေကာင္းလာသည္။ ၾကိဳက္ကုန္းတေယာက္ကို ျဖဳတ္ေနရသလိုမ်ိဳး  မခံစားရေတာ့ပဲ ဘ၀ၾကင္ေဖာ္ေလာင္း ေကာင္မေလးကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ျဖဳတ္ေနရသလိုျဖစ္လာျပီမို႕   ကိုလတ္ခံစားမႈေတြက ပိုမို   ဆန္းသစ္လာသည္။
ခံစားမႈေတြ ဆန္းသစ္လာေတာ့  ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလဲ ပိုျပင္းလာသည္။   သုတ္ကလဲ  ထြက္ကိုမလာေတာ့။
အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသည္မသိေတာ့  ... ။
ခံေနရေသာ ဂ်ာဂ်ာေတာ့  ေျမာ့ေနေလျပီ။ ... ေစာေစာက ကိုလတ္ ဘာဂ်ာေပးထားစဥ္က  ႏွစ္ခ်ီသံုးခ်ီ

ျပီးထားျပီးသားမို႕ ဒီတခ်ီက်ေတာ့   ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ေတာ့ မျပီးႏိုင္ေသး ...  ။ ၾကာေတာ့ ဒူးေတြ  နာလာျပီ။ ေရွ႕မွာေထာက္ထားရေသာ လက္ေလးေတြလဲ ေညာင္းလွျပီ။ .. ကိုလတ္ကေတာ့  ဘယ္ကမ္ၻာအထိ ကို ဆက္ေဆာင့္ေနဦးေတာ့မည္မသိ။ .. သို႕ေပမယ့္ ကိုလတ္က မိန္းမမ်ိဳးစံုႏွင့္  အေတြ႕အၾကံဳစံုထားသူမွန္း
ဂ်ာဂ်ာ  သိေနေတာ့ သူမက်မွ ခံႏိုင္ရည္မရွိလို႕  အထင္ခံရမွာ တနည္းအားျဖင့္ အထင္ေသးသြားမွာလဲ
ဂ်ာဂ်ာ  ေၾကာက္သည္။  .. ကိုလတ္စြဲသြားမွ  သူမ ဘ၀လဲ ၾကိဳက္ကုန္းမျဖစ္ရပဲ တည္တည္တန္႕တန္႕
ပြဲတက္မယားျဖစ္ခြင့္ရမွာ မဟုတ္လား။ ..  ဒီေတာ့လဲ ဂ်ာဂ်ာ့မွာ အံကိုတင္းတင္းၾကိတ္ယင္း အ၀တ္ပံုၾကီး
တခုလို ေပ်ာ့ေခြမက်သြားေအာင္  အစြမ္းကုန္ ေတာင့္ထားရရွာေလေတာ့သည္။  နဖူးဆံစပ္မွာလဲ  ေခၽြးဥေလး
ေတြပင္ သီးထေနျပီ။ ..


ကိုလတ္ကေတာ့ ခါးသိမ္သိမ္ေလးကို စံုကိုင္ညွစ္ကာထိန္းထားရင္း ေဆာင့္လိုက္၊ ..  တခ်ီတခ်ီက်ျပန္ေတာ့ ဗူးသီးၾကီးေတြလို  တြဲေလာင္းက်ကာ ဗရမ္းပတာ  ခါယမ္းေနေသာ ဂ်ာဂ်ာ့ႏို႕အံုၾကီးေတြကို  ေရွ႕ကိုကိုင္းျပီး လွမ္းဆုပ္နယ္လိုက္ႏွင့္ အပီအျပင္ကို  ျဖိဳေနေလေတာ့၏။ တခါတခါက်ျပန္ေတာ့လဲ ဂ်ာဂ်ာ့ေက်ာျပင္ ေဖြးေဖြးေလး  ေပၚမွာ အသာေမွာက္ခ်ကာ ဂ်ာဂ်ာ့ေက်ာေလးႏွင့္  သူ႕ပါးေတြကပ္ထားရင္း အေမာေျဖသလို လုပ္ကာ အသာေညွာင့္ေနတတ္ျပန္ေသးသည္။ ခနေလာက္ အဲဒီလို    ေညွာင့္ျပီးလို႕ သက္လံုျပန္ေကာင္း သြားသည္ႏွင့္ နဂိုအတိုင္း  အသားကုန္ ျပန္ေဆာင့္ျပန္ေတာ့၏။ ဂ်ာဂ်ာ့မွာသာ နားခြင့္မရ   .. အေမာေလးမွ ေျဖခြင့္မရပဲ တလစပ္ကို  ခံေနရေလေတာ့သည္။ ...


ဒီပံုစံေျပာင္းတာ  နာရီ၀က္ေက်ာ္လာျပီထင္သည္။ .. ဂ်ာဂ်ာလဲ မ်က္လံုးေတြျပာ  ေခါင္းေတြ မူးလာျပီ။ ေစာေစာကလို ရင္ခ်င္းအပ္  ေျခေထာက္ေတြကား အေနအထားေလးမွာ အသာႏွပ္မေနခဲ့မိတာ မွားလိုက္ေလ ျခင္း လို႕  ခုမွ  ေနာင္တရမိသည္။ .. သို႕ေပမယ့္ ခုခ်ိန္မွေတာ့ ဘာမွ  မတတ္ႏိုင္ေတာ့ျပီပဲ။ ... တျဖည္းျဖည္းခံရင္းခံရင္းႏွင့္ ဂ်ာဂ်ာ့ေရႊၾကဳတ္ေလးထဲမွ   ခံစားမႈေတြ ျပန္ျပီး ဆန္းသစ္လာသည္။  .. ဖီလင္ေတြ အျပတ္တက္လာသည္။ အူထဲအသည္းထဲမွ တလိႈက္လိႈက္ ျဖစ္လာသည္။ ႏို႕အံုၾကီးေတြ တင္းထလာျပီး ႏို႕သီးေခါင္းေလးေတြက က်ိန္းစပ္ကာ ေထာင္မတ္ခၽြန္ေကာ့  လာၾကသည္။  ..
ဂ်ာဂ်ာ  အသက္ရႈေတြ  ပိုျမန္လာသည္။ .. ျပီးေတာ့မည္ ေနာက္တခ်ီ ...  ။


“ အ .. အား  ... ဆရာရယ္  .. ျပီးျပီ  ျပီးျပီ  .. ဂ်ာဂ်ာျပီးျပီ ... ေကာင္းလိုက္တာ .. အိုး မိုင္ေဂါ့ဒ္ ...  ”
ဂ်ာဂ်ာ့ေရႊၾကဳတ္ေလးထဲမွ အရည္ေတြ ဖြီးကနဲ  ပန္းထြက္လာသည္။ ကိုလတ္ဟာၾကီးႏွင့္ ၾကပ္သိပ္ျပည့္
ေနသည့္ၾကားထဲမွ အတင္းကို တိုးထြက္စီးက်ကုန္၏။ ဂ်ာဂ်ာ့အသံေလးက တုန္ယင္စြာအဖ်ားခတ္ရင္း
တိမ္၀င္သြားေတာ့သည္။ ဂ်ာဂ်ာ  ဘယ္လိုမွ မေတာင့္ထားႏိုင္ေတာ့ .. အားေတြအင္ေတြ အကုန္  ကုန္ျပီ။
ကိုလတ္ဟာၾကီး တပ္လွ်က္တန္းလန္းနွင့္ပင္  လက္ပစ္ေျခပစ္ကို ဟပ္ထိုးလဲက် သြားရရွာေလေတာ့သည္။ ကိုလတ္လဲ မျပီးေသးေသာ သူ႕ဟာၾကီးကို ဂ်ာဂ်ာ့အထဲ  စိမ္ထားရင္းႏွင့္ ဂ်ာဂ်ာ့အေပၚ   အသာထပ္လွ်က္ ေမွာက္ခ်ကာ မွိန္းေနလိုက္ေလေတာ့၏။
ခနေနလို႕   ဂ်ာဂ်ာ အေမာေျပလွ်င္ေတာ့ ေနာက္တပြဲႏႊဲရန္ အဆင္သင့္ျပင္ ေစာင့္စားရင္း ဂ်ာဂ်ာ့
လည္ဂုတ္သား ၀င္း၀င္းေလးေတြကိုသာ ခပ္ဖြဖြေလး ငံုခဲေနလိုက္မိပါေတာ့သတည္း ... ။


xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx (ျပီးပါျပီ)


မွတ္ခ်က္။    ။  ထိုညက ကိုလတ္ႏွင့္ဂ်ာဂ်ာ မိုးအလင္းဆြဲၾကသျဖင့္ ေနာက္ေန႕က်ေတာ့  ႏွစ္ေယာက္လံုး ေဆးရံုမသြားႏိုင္ၾကေတာ့ပဲ ေရွာင္တခင္ခြင့္ေတြ  ယူလိုက္ၾကရပါေတာ့သည္။ ေနာက္ႏွစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ လက္ထပ္ျဖစ္သြားၾကပါေတာ့သည္။ ကိုလတ္လဲ ေျချငိမ္သြားပါေတာ့သည္  ခင္ဗ်ား ....  ။